محمدتقی ابراهیم پور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=سنندج 1308ش | |زادروز=سنندج 1308ش | ||
|تاریخ مرگ=تهران، | |تاریخ مرگ=تهران، فروردین 1400ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:2042161422- 2.png|جایگزین=محمدتقی ابراهیمپور|بندانگشتی|محمدتقی ابراهیمپور]] | }}[[پرونده:2042161422- 2.png|جایگزین=محمدتقی ابراهیمپور|بندانگشتی|محمدتقی ابراهیمپور]] | ||
محمدتقی ابراهیمپور (سنندج 1308ش- تهران، | محمدتقی ابراهیمپور (سنندج 1308ش- تهران، فروردین 1400ش) | ||
متخصص ایرانی در زمینهی علوم دامپزشکی، پرورش اسب و ورزش سوارکاری و همچنین نویسنده. فعالیت نویسندگی وی جز در زمینهی تخصصش در داستاننویسی و دستور زبان و فرهنگ کردی بوده است. | متخصص ایرانی در زمینهی علوم دامپزشکی، پرورش اسب و ورزش سوارکاری و همچنین نویسنده. فعالیت نویسندگی وی جز در زمینهی تخصصش در داستاننویسی و دستور زبان و فرهنگ کردی بوده است. | ||
پس از اخذ دیپلم طبیعی در زادگاهش (1327)، به استخدام ارتش درآمد. به تحصیل در دانشکدهی افسری پرداخت و در سال 1330 از این دانشکده فارغالتحصیل شد. همزمان با این دوره، در رشتهی دامپزشکی [[دانشگاه تهران]] هم تحصیل کرد و نهایتا در سال 1332 از این دانشگاه موفق یه دریافت مدرک دکتری شد. در سال 1338 دورهی تخصصی بهداشت شیر و گوشت را در امریکا گذراند و بعد از بازگشت به ایران، در همان سال دورهی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1342 به پایان رساند. ابراهیمپور در سال 1333 بازرس مواد خوراکی و رئیس دامپزشکی تیپ بهبهان شد و سال بعد به عنوان دامپزشک و بازرس مواد خوراکی در دانشکدهی افسری تهران خدمت کرد. از سال 1336 تا 1342 رئیس دامپزشکی و بازرس مواد خوراکی تیپ 3 ارتش بود. از سال 1343 به مدت 6سال فرماندهی آمادگاه ورامین را به عهده داشت. در سال 1350 مسئول صدور شناسنامهی اسب در کشور شد و 29سال در این سمت خدمت کرد. وی در سال | پس از اخذ دیپلم طبیعی در زادگاهش (1327)، به استخدام ارتش درآمد. به تحصیل در دانشکدهی افسری پرداخت و در سال 1330 از این دانشکده فارغالتحصیل شد. همزمان با این دوره، در رشتهی دامپزشکی [[دانشگاه تهران]] هم تحصیل کرد و نهایتا در سال 1332 از این دانشگاه موفق یه دریافت مدرک دکتری شد. در سال 1338 دورهی تخصصی بهداشت شیر و گوشت را در امریکا گذراند و بعد از بازگشت به ایران، در همان سال دورهی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1342 به پایان رساند. ابراهیمپور در سال 1333 بازرس مواد خوراکی و رئیس دامپزشکی تیپ بهبهان شد و سال بعد به عنوان دامپزشک و بازرس مواد خوراکی در دانشکدهی افسری تهران خدمت کرد. از سال 1336 تا 1342 رئیس دامپزشکی و بازرس مواد خوراکی تیپ 3 ارتش بود. از سال 1343 به مدت 6سال فرماندهی آمادگاه ورامین را به عهده داشت. در سال 1350 مسئول صدور شناسنامهی اسب در کشور شد و 29سال در این سمت خدمت کرد. وی در سال 1356 با درجهی سرهنگ تمامی از نیروی زمینی ارتش بازنشسته شده و در دانشکدهی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان به تدریس پرداخت که چندین سال ادامه داشته است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
محمدتقی ابراهیمپور | |
---|---|
زادروز |
سنندج 1308ش |
درگذشت | تهران، فروردین 1400ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری دامپزشکی، دانشگاه تهران/ علوم نظامی، دانشکده افسری/ تخصص بهداشت شیر و گوشت، امریکا/ کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | متخصص در زمینهی علوم دامپزشکی، پرورش اسب و ورزش سوارکاری |
شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
آثار | اسب (با همکاری یحیی رضایینژاد، 1384)؛ چوگان (1353)؛ دستور کامل زبان کردی (با همکاری گروه، 1378)؛ کلاغ سیاه (1342)؛ واژهنامهی کردی- فارسی (1373) |
گروه مقاله | جانورشناسی |
محمدتقی ابراهیمپور (سنندج 1308ش- تهران، فروردین 1400ش)
متخصص ایرانی در زمینهی علوم دامپزشکی، پرورش اسب و ورزش سوارکاری و همچنین نویسنده. فعالیت نویسندگی وی جز در زمینهی تخصصش در داستاننویسی و دستور زبان و فرهنگ کردی بوده است.
پس از اخذ دیپلم طبیعی در زادگاهش (1327)، به استخدام ارتش درآمد. به تحصیل در دانشکدهی افسری پرداخت و در سال 1330 از این دانشکده فارغالتحصیل شد. همزمان با این دوره، در رشتهی دامپزشکی دانشگاه تهران هم تحصیل کرد و نهایتا در سال 1332 از این دانشگاه موفق یه دریافت مدرک دکتری شد. در سال 1338 دورهی تخصصی بهداشت شیر و گوشت را در امریکا گذراند و بعد از بازگشت به ایران، در همان سال دورهی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1342 به پایان رساند. ابراهیمپور در سال 1333 بازرس مواد خوراکی و رئیس دامپزشکی تیپ بهبهان شد و سال بعد به عنوان دامپزشک و بازرس مواد خوراکی در دانشکدهی افسری تهران خدمت کرد. از سال 1336 تا 1342 رئیس دامپزشکی و بازرس مواد خوراکی تیپ 3 ارتش بود. از سال 1343 به مدت 6سال فرماندهی آمادگاه ورامین را به عهده داشت. در سال 1350 مسئول صدور شناسنامهی اسب در کشور شد و 29سال در این سمت خدمت کرد. وی در سال 1356 با درجهی سرهنگ تمامی از نیروی زمینی ارتش بازنشسته شده و در دانشکدهی کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان به تدریس پرداخت که چندین سال ادامه داشته است.
از ابراهیمپور جز ترجمهی کتاب «سوارکاری درساژ، پرش، مسابقات صحرایی» (اثر گانر هدلند) با همکاری فرامرز پزشکنیا (1364) و نیز مقالات و مطالب مختلفی که در نشریات در حوزههای ادبیات، دامپزشکی و ورزشهایی که به اسب مربوط است چاپ شده، بالغ بر 30 اثر تالیفی در دست است که به پارهای از آنها اشاره میکنیم:
- اسب (با همکاری یحیی رضایینژاد- مرکز نشر دانشگاه صنعتی اصفهان، 1384)
- آموزش سواری و تربیت اسب (با همکاری اسماعیل نشاطی- تهران، 1356)
- اسب و سوارکاری (تهران، 1365)
- تاریکیها (داستان- گلشایی، 1356)
- چوگان (فدراسیون چوگان ایران، 1353)
- در آنجا (داستان- پژوهنده، 1378)
- دستور زبان کردی: اورامی، سسندجی، کرمانشاهی، مهابادی (روزبه، 1360)
- دستور کامل زبان کردی (با همکاری گروه- ایران جام، 1378)
- زایش مادیان، مواظبت از کره و مادیان (تهران، 1355)
- فرشته و شیطان (داستان- تهران)
- کلاغ سیاه (داستان- تهران، 1342)
- واژهنامهی کردی- فارسی (ققنوس، 1373)
- اسبهای ایران یا اسب از ایران (تهران، 1396)
- http://opac.nlai.ir
- فرهنگ داستاننویسان ایران، حسن عابدینی