یاسمی، علی اکبر (تبریز ۱۲۸۰ـ۱۳۴۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:42008500.jpg|جایگزین=از آثار یاسمی|بندانگشتی|از آثار یاسمی]] | [[پرونده:42008500.jpg|جایگزین=از آثار یاسمی|بندانگشتی|از آثار یاسمی]] | ||
[[پرونده:42008500- 2 .jpg|جایگزین=علی اکبر یاسمی در کنار شهریار|بندانگشتی|علی‌اکبر یاسمی در کنار [[محمدحسین شهریار|شهریار]]]] | [[پرونده:42008500- 2 .jpg|جایگزین=علی اکبر یاسمی در کنار شهریار|بندانگشتی|علی‌اکبر یاسمی در کنار [[محمدحسین شهریار|شهریار]]]] | ||
علی‌اکبر | علی‌اکبر یاسمی (تبریز ۱۲۸۰ـ ۱۳۴۱ش)<br> | ||
<p>نقاش ایرانی. در آثارش علاوه‌بر خلق مضامین نظرگیر و رایج، کوشید جنبه‌های فراموش‌شدۀ زندگی را نیز به‌تصویر کشد؛ مانند لحظات ساده و یا خاصِّ زندگی مردم عادی. طبیعت‌پردازی نیز می‌کرد، و چشم‌اندازها و گل‌ها را به‌تصویر می‌کشید. با حمایت و راهنمایی میرزا محمود خویی، معلم خوشنویسی‌اش، طراحی و قالی‌بافی آموخت. برای تحصیل طب به مدرسۀ دارالفنون تهران رفت؛ لیکن پس از دو سال آن را رها کرد، و به مدرسۀ صنایع مستظرفه، تحت سرپرستی کمال‌الملک، راه یافت. پس از بازگشت به تبریز در ۱۳۰۳ش، قالی‌بافی را پی گرفت. در مدارس تبریز به‌تدریس نقاشی پرداخت، و کوشید نقاشی نو را در آن‌جا رواج دهد.</p> | <p>نقاش ایرانی. در آثارش علاوه‌بر خلق مضامین نظرگیر و رایج، کوشید جنبه‌های فراموش‌شدۀ زندگی را نیز به‌تصویر کشد؛ مانند لحظات ساده و یا خاصِّ زندگی مردم عادی. طبیعت‌پردازی نیز می‌کرد، و چشم‌اندازها و گل‌ها را به‌تصویر می‌کشید. با حمایت و راهنمایی میرزا محمود خویی، معلم خوشنویسی‌اش، طراحی و قالی‌بافی آموخت. برای تحصیل طب به مدرسۀ دارالفنون تهران رفت؛ لیکن پس از دو سال آن را رها کرد، و به مدرسۀ صنایع مستظرفه، تحت سرپرستی کمال‌الملک، راه یافت. پس از بازگشت به تبریز در ۱۳۰۳ش، قالی‌بافی را پی گرفت. در مدارس تبریز به‌تدریس نقاشی پرداخت، و کوشید نقاشی نو را در آن‌جا رواج دهد.</p> | ||
<br><!--42008500--> | <br><!--42008500--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۶
علی‌اکبر یاسمی (تبریز ۱۲۸۰ـ ۱۳۴۱ش)
نقاش ایرانی. در آثارش علاوه‌بر خلق مضامین نظرگیر و رایج، کوشید جنبه‌های فراموش‌شدۀ زندگی را نیز به‌تصویر کشد؛ مانند لحظات ساده و یا خاصِّ زندگی مردم عادی. طبیعت‌پردازی نیز می‌کرد، و چشم‌اندازها و گل‌ها را به‌تصویر می‌کشید. با حمایت و راهنمایی میرزا محمود خویی، معلم خوشنویسی‌اش، طراحی و قالی‌بافی آموخت. برای تحصیل طب به مدرسۀ دارالفنون تهران رفت؛ لیکن پس از دو سال آن را رها کرد، و به مدرسۀ صنایع مستظرفه، تحت سرپرستی کمال‌الملک، راه یافت. پس از بازگشت به تبریز در ۱۳۰۳ش، قالی‌بافی را پی گرفت. در مدارس تبریز به‌تدریس نقاشی پرداخت، و کوشید نقاشی نو را در آن‌جا رواج دهد.