آماسیدگی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آماسیدگی (turgor)<br /> حالت سفتی (سختی) | آماسیدگی (turgor)<br /> حالت سفتی (سختی) [[گیاه]]، تحت تأثیر مایعات موجود در [[یاخته گیاهی|یاختۀ گیاهی]]<ref>plant cell</ref> و حاصل از اِعمال فشار مکانیکی به دیوارۀ [[یاخته]]. آماسیدگی باعث استحکام گیاهانی می‌شود که ساقۀ چوبی ندارند. گیاهان فاقد آماسیدگی پژمرده می‌شوند. [[اسمز]]<ref>osmosis</ref> نقش مهمی در حفظ سختی یاخته‌های گیاهی دارد. حرکت آب به درون یاخته‌های گیاهی براثر اسمز باعث توسعه یاخته می‌شود، اما دیواره‌های یاخته<ref>cell walls</ref> بسیار محکم‌اند و چندان توسعه پیدا نمی‌کنند. درنتیجه، فشار درون یاخته افزایش می‌یابد و یاخته شبیه بادکنک پر می‌شود. این حالت به سفتی یاخته و استحکام بخش‌هایی از گیاه، مانند [[برگ]]<ref>leaf</ref>، می‌انجامد. یاخته‌هایی که به این صورت سفت شوند، آماسیده<ref>turgid</ref>اند. گیاه اگر مقدار فراوانی [[آب]] از دست بدهد، یا آب [[خاک]]<ref>soil</ref> ناکافی باشد، پژمرده می‌شود و برگ‌ها و [[ساقه|ساقه]]<ref>stem</ref>های آن پلاسیده می‌شوند. اگر این وضعیت تداوم یابد، گیاه براثر کمبود آب می‌میرد.<br /> | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۱
آماسیدگی (turgor)
حالت سفتی (سختی) گیاه، تحت تأثیر مایعات موجود در یاختۀ گیاهی[۱] و حاصل از اِعمال فشار مکانیکی به دیوارۀ یاخته. آماسیدگی باعث استحکام گیاهانی می‌شود که ساقۀ چوبی ندارند. گیاهان فاقد آماسیدگی پژمرده می‌شوند. اسمز[۲] نقش مهمی در حفظ سختی یاخته‌های گیاهی دارد. حرکت آب به درون یاخته‌های گیاهی براثر اسمز باعث توسعه یاخته می‌شود، اما دیواره‌های یاخته[۳] بسیار محکم‌اند و چندان توسعه پیدا نمی‌کنند. درنتیجه، فشار درون یاخته افزایش می‌یابد و یاخته شبیه بادکنک پر می‌شود. این حالت به سفتی یاخته و استحکام بخش‌هایی از گیاه، مانند برگ[۴]، می‌انجامد. یاخته‌هایی که به این صورت سفت شوند، آماسیده[۵]اند. گیاه اگر مقدار فراوانی آب از دست بدهد، یا آب خاک[۶] ناکافی باشد، پژمرده می‌شود و برگ‌ها و ساقه[۷]های آن پلاسیده می‌شوند. اگر این وضعیت تداوم یابد، گیاه براثر کمبود آب می‌میرد.