ابد: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَبَد | اَبَد | ||
در لغت یعنی بی‌انتها و بی‌پایان، و در اصطلاح [[فلسفه]] و [[کلام]]، | در لغت یعنی بی‌انتها و بی‌پایان، و در اصطلاح [[فلسفه]] و [[کلام]]، در برابر [[ازل]] (بی‌ابتدا، بی‌آغاز). از ابد دوگونه تعریف می‌توان به دست داد: ۱. با تأکید بر هستی، دوام و استمرار بی‌پایان هستی است در آینده؛ ۲. با تأکید بر [[زمان]]، مدت یا زمانی است که نه با فکر و اندیشه و خرد به پایان آن توان رسید، نه حتی با وهم و گمان (← [[ازل]]). در اندیشۀ ایرانی [[زردشتی، آیین|زردشتی]]، به ویژه در زروانیسم، از جهان «اَکرانه» یعنی جهانی که زمان در آن بی‌پایان است، یاد می‌شود، که با مفهوم ابد و ابدیت قرابت دارد. واژۀ ابد ظاهراً معرب اَپَد یا اَپاد پهلوی، به‌معنی بی‌پایان است. | ||
<br /> <!--11003300--> | <br /> <!--11003300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۸
اَبَد
در لغت یعنی بی‌انتها و بی‌پایان، و در اصطلاح فلسفه و کلام، در برابر ازل (بی‌ابتدا، بی‌آغاز). از ابد دوگونه تعریف می‌توان به دست داد: ۱. با تأکید بر هستی، دوام و استمرار بی‌پایان هستی است در آینده؛ ۲. با تأکید بر زمان، مدت یا زمانی است که نه با فکر و اندیشه و خرد به پایان آن توان رسید، نه حتی با وهم و گمان (← ازل). در اندیشۀ ایرانی زردشتی، به ویژه در زروانیسم، از جهان «اَکرانه» یعنی جهانی که زمان در آن بی‌پایان است، یاد می‌شود، که با مفهوم ابد و ابدیت قرابت دارد. واژۀ ابد ظاهراً معرب اَپَد یا اَپاد پهلوی، به‌معنی بی‌پایان است.