ابن ابی الاشعث، ابوجعفر احمد (قرن ۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوجعفر احمد بن ابی الاشعث|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=طبیب و داروشناس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=معروف الغاذی و المغتذی، کتاب‌الادویة المفردة، کتاب فی القولنج، کتاب فی العلم الالهی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=پزشکی|دوره=قرن ۴ق|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
ابن ابی‌الاَشعَث، ابوجعفر احمد (قرن ۴ق)<br> | ابن ابی‌الاَشعَث، ابوجعفر احمد (قرن ۴ق)<br> | ||
<p>طبیب، داروشناس اهل [[فارس، استان|فارس]]. مطابق نوشته‌های عبیدالله بن جبرئیل بن بختیشوع، ظاهراً این طبیب نامدار از دولتیان فارس بوده که پس از مصادرۀ اموالش به [[موصل]] می‌گریزد و در آن‌جا بیماری فرزند ناصرالدوله حمدانی را درمان می‌کند و مورد تکریم قرار می‌گیرد، اما پس از شکست ناصرالدوله، ابن ابی‌الاشعث هم به [[ارمنستان]] می‌گریزد. وی کتاب معروف'' الغاذی و المغتذی'' را شامل دو رساله در حلب می‌نگارد. از دیگر آثار او می‌توان از'' کتاب‌الادویة المفردة''، ''کتاب فی القولنج''،'' کتاب فی العلم الالهی'' و چهارده اثر دیگر نام برد. بر کتب [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] و [[جالینوس]] شرح نوشته است. از مشهور‌ترین شاگردان او می‌توان به | <p>طبیب، داروشناس اهل [[فارس، استان|فارس]]. مطابق نوشته‌های عبیدالله بن جبرئیل بن بختیشوع، ظاهراً این طبیب نامدار از دولتیان فارس بوده که پس از مصادرۀ اموالش به [[موصل]] می‌گریزد و در آن‌جا بیماری فرزند ناصرالدوله حمدانی را درمان می‌کند و مورد تکریم قرار می‌گیرد، اما پس از شکست ناصرالدوله، ابن ابی‌الاشعث هم به [[ارمنستان]] می‌گریزد. وی کتاب معروف'' الغاذی و المغتذی'' را شامل دو رساله در حلب می‌نگارد. از دیگر آثار او می‌توان از'' کتاب‌الادویة المفردة''، ''کتاب فی القولنج''،'' کتاب فی العلم الالهی'' و چهارده اثر دیگر نام برد. بر کتب [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] و [[جالینوس]] شرح نوشته است. از مشهور‌ترین شاگردان او می‌توان به ابوالفلاح محمد بن ثواب موصلی (ابن ثلّاج) و احمد بن محمد بلدی و فرزندش محمد اشاره کرد.</p> | ||
<br><!--11020900--> | <br><!--11020900--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | [[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۰
| ابوجعفر احمد بن ابی الاشعث | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | طبیب و داروشناس |
| دوره | قرن ۴ق |
| آثار | معروف الغاذی و المغتذی، کتاب‌الادویة المفردة، کتاب فی القولنج، کتاب فی العلم الالهی |
| گروه مقاله | پزشکی |
ابن ابی‌الاَشعَث، ابوجعفر احمد (قرن ۴ق)
طبیب، داروشناس اهل فارس. مطابق نوشته‌های عبیدالله بن جبرئیل بن بختیشوع، ظاهراً این طبیب نامدار از دولتیان فارس بوده که پس از مصادرۀ اموالش به موصل می‌گریزد و در آن‌جا بیماری فرزند ناصرالدوله حمدانی را درمان می‌کند و مورد تکریم قرار می‌گیرد، اما پس از شکست ناصرالدوله، ابن ابی‌الاشعث هم به ارمنستان می‌گریزد. وی کتاب معروف الغاذی و المغتذی را شامل دو رساله در حلب می‌نگارد. از دیگر آثار او می‌توان از کتاب‌الادویة المفردة، کتاب فی القولنج، کتاب فی العلم الالهی و چهارده اثر دیگر نام برد. بر کتب ارسطو و جالینوس شرح نوشته است. از مشهور‌ترین شاگردان او می‌توان به ابوالفلاح محمد بن ثواب موصلی (ابن ثلّاج) و احمد بن محمد بلدی و فرزندش محمد اشاره کرد.