چهره نگار کازرونی، حسن (کازرون ۱۲۷۲ـ شیراز ۱۳۳۶ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}}چهره‌نگار کازرونی، حسن (کازرون ۱۲۷۲ـ شیراز ۱۳۳۶ق)<br /> [[File:17067600.jpg|thumb|حسن چهره‌نگار کازرونی]] | }}چهره‌نگار کازرونی، حسن (کازرون ۱۲۷۲ـ شیراز ۱۳۳۶ق)<br /> [[File:17067600.jpg|thumb|حسن چهره‌نگار کازرونی]] | ||
معروف به عکاس‌باشی و متخلص به کاتب، ادیب، شاعر، خوشنویس و عکاس ایرانی. در ۱۵سالگی به بوشهر رفت و در آن‌جا به صحافی پرداخت. سپس به بحرین رفت و در ادارۀ پست کار کرد. پس از آن به هند رفت و بیست سال در آن‌جا بود و در انجمن ادبی فارسیان ایرانی (زردشتیان) در هند تدریس کرد و با زبان‌های اردو و انگلیسی و نیز با فن عکاسی آشنا شد. در این سال‌ها کتاب‌های علمی فراوانی را با خط نسخ نوشت و به‌چاپ رساند. در ۱۳۱۷ق به شیراز بازگشت. از آثارش: ''قانون سخن'' که در دستور زبان فارسی و یک خاتمه در بیان لغز و معما، منتخبی از اشعار قدما، پاره‌ای از سخنان پادشاهان و بزرگان، مختصری در شرح احوال و نمونه‌هایی از اشعار خود و نیز چند نامه به دوستان و مطبوعات است (شیراز، ۱۳۳۵ق). | معروف به عکاس‌باشی و متخلص به کاتب، ادیب، شاعر، خوشنویس و عکاس ایرانی. در ۱۵سالگی به [[بوشهر، شهر|بوشهر]] رفت و در آن‌جا به صحافی پرداخت. سپس به بحرین رفت و در ادارۀ پست کار کرد. پس از آن به [[هند]] رفت و بیست سال در آن‌جا بود و در انجمن ادبی فارسیان ایرانی (زردشتیان) در هند تدریس کرد و با [[زبان اردو|زبان‌های اردو]] و انگلیسی و نیز با فن عکاسی آشنا شد. در این سال‌ها کتاب‌های علمی فراوانی را با خط نسخ نوشت و به‌چاپ رساند. در ۱۳۱۷ق به شیراز بازگشت. از آثارش: ''قانون سخن'' که در دستور زبان فارسی و یک خاتمه در بیان لغز و معما، منتخبی از اشعار قدما، پاره‌ای از سخنان پادشاهان و بزرگان، مختصری در شرح احوال و نمونه‌هایی از اشعار خود و نیز چند نامه به دوستان و مطبوعات است (شیراز، ۱۳۳۵ق). | ||
<br /> <!--17067600--> | <br /> <!--17067600--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۳
| حسن چهره نگار کازرونی | |
|---|---|
| زادروز |
کازرون ۱۲۷۲ش |
| درگذشت | شیراز ۱۳۳۶ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب و شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | خوشنویس و عکاس |
| آثار | قانون سخن در دستور زبان فارسی |
چهره‌نگار کازرونی، حسن (کازرون ۱۲۷۲ـ شیراز ۱۳۳۶ق)
معروف به عکاس‌باشی و متخلص به کاتب، ادیب، شاعر، خوشنویس و عکاس ایرانی. در ۱۵سالگی به بوشهر رفت و در آن‌جا به صحافی پرداخت. سپس به بحرین رفت و در ادارۀ پست کار کرد. پس از آن به هند رفت و بیست سال در آن‌جا بود و در انجمن ادبی فارسیان ایرانی (زردشتیان) در هند تدریس کرد و با زبان‌های اردو و انگلیسی و نیز با فن عکاسی آشنا شد. در این سال‌ها کتاب‌های علمی فراوانی را با خط نسخ نوشت و به‌چاپ رساند. در ۱۳۱۷ق به شیراز بازگشت. از آثارش: قانون سخن که در دستور زبان فارسی و یک خاتمه در بیان لغز و معما، منتخبی از اشعار قدما، پاره‌ای از سخنان پادشاهان و بزرگان، مختصری در شرح احوال و نمونه‌هایی از اشعار خود و نیز چند نامه به دوستان و مطبوعات است (شیراز، ۱۳۳۵ق).