ملا مهر علی خویی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ملا | ملا مهرعلی خویی (ح 1182ق- ح 1262ق) | ||
(نیز: ملا | (نیز: ملا مهرعلی تبریزی خویی) از فضلاء، عرفا، و شعرای آذربایجان. او شاعر و غدیریهسرای قرن 13ق بود و به سه زبان ترکی، فارسی و عربی شعر میسرود. قصیدۀ معروف «''ها علی بشر کیف بشر''» از آثار اوست. این قصیده به زبان عربی است و آن را در مدح امام علی (ع) سروده است. عمدۀ شهرت ملا مهرعلی همین قصیدۀ اوست. این قصیده بیست تا چهل بیت دارد و در سالهای ۱۲۱۶ تا ۱۲۴۰ق سروده شده و میرزا محمدرضا بصیرت شیرازی آن را به صورت منظوم برگردانده و ترجمه کرده است. ملا مهرعلی خویی قصیدهای در هجده بیت به فارسی و در منقبت پیامبر اکرم (ص) نیز دارد. تخلص شعری او «فدوی» بود. سال تولدش نامشخص است، اما میبایست حدود 1182ق بوده باشد. | ||
ملا مهرعلی خویی تحصیلات ابتدایی را در خوی به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل به عراق، خراسان و نیز اصفهان سفر کرد و بسیاری از علوم را آموخت. به نجوم بسیار علاقهمند بود و خطاطی هم میکرد. در اواخر عمرش به تبریز رفت و به همین سبب به ادیب تبریزی نیز معروف شد. مزارش در تپهای در خروجی شهر خوی است. او حدود 150سال پیش (ح 1262ق) آن جا دفن شده است. | |||
---- | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۹
ملا مهرعلی خویی (ح 1182ق- ح 1262ق)
(نیز: ملا مهرعلی تبریزی خویی) از فضلاء، عرفا، و شعرای آذربایجان. او شاعر و غدیریهسرای قرن 13ق بود و به سه زبان ترکی، فارسی و عربی شعر میسرود. قصیدۀ معروف «ها علی بشر کیف بشر» از آثار اوست. این قصیده به زبان عربی است و آن را در مدح امام علی (ع) سروده است. عمدۀ شهرت ملا مهرعلی همین قصیدۀ اوست. این قصیده بیست تا چهل بیت دارد و در سالهای ۱۲۱۶ تا ۱۲۴۰ق سروده شده و میرزا محمدرضا بصیرت شیرازی آن را به صورت منظوم برگردانده و ترجمه کرده است. ملا مهرعلی خویی قصیدهای در هجده بیت به فارسی و در منقبت پیامبر اکرم (ص) نیز دارد. تخلص شعری او «فدوی» بود. سال تولدش نامشخص است، اما میبایست حدود 1182ق بوده باشد.
ملا مهرعلی خویی تحصیلات ابتدایی را در خوی به انجام رساند. سپس برای ادامه تحصیل به عراق، خراسان و نیز اصفهان سفر کرد و بسیاری از علوم را آموخت. به نجوم بسیار علاقهمند بود و خطاطی هم میکرد. در اواخر عمرش به تبریز رفت و به همین سبب به ادیب تبریزی نیز معروف شد. مزارش در تپهای در خروجی شهر خوی است. او حدود 150سال پیش (ح 1262ق) آن جا دفن شده است.