ابوالکلام آزاد، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوالکلام آزاد|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=مولانا ابوالکلام محی الدین احمد آزاد|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۳۰۵/۱۸۸۸ق|تاریخ مرگ=۱۳۷۹/۱۹۵۸ق|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=ادیب و نویسنده|شغل و تخصص های دیگر=دولتمرد|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تاریخ معتزله؛ سیرت شاه‌ولی‌الله؛ خصایص مسلم؛ امثال‌القرآن؛ ترجمان‌القرآن؛ تفسیرالبیان؛ وحدت قوانین کاینات؛ قانون انتخاب طبیعی؛ معنویت کاینات؛ مسئلۀ خلافت؛ اتحاد اسلامی؛ مضامین ابوالکلام آزاد؛ مکالمات ابوالکلام (۱۹۴۴)؛ غبار خاطر (۱۹۴۵)؛ تشریحات آزاد (۱۹۴۶)؛ شهید اعظم (۱۹۴۵)؛ نیرنگ عالم|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات سایر کشورها|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
#تغییرمسیر[[آزاد، ابوالکلام (مکه ۱۸۸۸ـ۱۹۵۸م)]]
 
ابوالکلام آزاد، احمد (۱۳۰۵/۱۸۸۸ـ۱۳۷۹/۱۹۵۸)
 
(نام کامل: مولانا ابوالکلام محی الدین احمد آزاد) دانشمند دینی، ادیب، نویسنده، سیاستمدار و دولتمرد هندی. در دَه‌سالگی با خانواده‌اش به [[هند]] کوچید و از یازده‌سالگی به سرودن شعر پرداخت. اولین مجموعۀ غزلیات او ''ارمغان فرّخ'' نام دارد. ماهنامه‌ای به نام ''لسان‌الصّدق'' منتشر می‌کرد. [[شبلی نعمانی، محمد (اعظمگر ۱۲۷۴ـ ۱۳۳۱ق)|شبلی نعمانی]] او را به سردبیری ''الندوۀ'' لکهنو و دو هفته‌نامۀ ''وکیل'' آمرتیسار گماشت. در ۱۹۰۵م/۱۳۲۳ق به مبارزان سیاسی با انگلیسی‌ها و سپس به مجمع مسلمانان هند، معروف به مسلم لیگ، پیوست. برای نشر عقایدش هفته‌نامۀ اردوزبان ''الهلال'' و ''البلاغ'' را منتشر و مدرسۀ دارالارشاد را در کلکته تأسیس کرد. در طول فعالیت سیاسی خود برای استقلال هند بارها به زندان افتاد. بارها به ریاست کمیته‌ها و کنفرانس‌های گوناگون کنگره رسید و در مذاکرات مختلف با دولت استعماری [[بریتانیا]] شرکت کرد. مخالف سرسخت تجزیۀ هند و تشکیل کشور پاکستان بود. پس از استقلال هند وزیر آموزش و پرورش، عضو پارلمان هند و معاون پارلمانی رهبر حزب کنگره و مشاور عالی نهرو بود. در شناساندن ادب و فرهنگ ایران در هندوستان ‌کوشید و دانشگاه تهران به پاس تلاش‌های وی در این امر به وی دانشنامۀ دکتری افتخاری در رشتۀ زبان و ادب فارسی اعطا کرد. از آثارش: ''تاریخ معتزله''؛ ''سیرت شاه‌ولی‌الله''؛ ''خصایص مسلم''؛ ''امثال‌القرآن''؛ ''ترجمان‌القرآن''؛ ''تفسیرالبیان''؛ ''وحدت قوانین کاینات''؛ ''قانون انتخاب طبیعی''؛ ''معنویت کاینات''؛ ''مسئلۀ خلافت''؛ ''اتحاد اسلامی''؛ ''مضامین ابوالکلام آزاد''؛ ''مکالمات ابوالکلام'' (۱۹۴۴)؛ ''غبار خاطر'' (۱۹۴۵)؛ ''تشریحات آزاد'' (۱۹۴۶)؛ ''شهید اعظم'' (۱۹۴۵)؛ ''نیرنگ عالم''.
 
<br /> <!--11060300-->
 
[[Category:ادبیات سایر کشورها]]
[[Category:آسیای شرقی و شبه قاره هند]]
[[Category:(علوم سیاسی)علوم سیاسی]]
[[Category:اشخاص و آثار، عناوین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۰