طباطبایی قمی، سید حسن (نجف ۱۲۸۹-۱۳۸۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ طباطبایی قمی، سید حسن (نجف ۱۲۸۹-۱۳8۶ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به طباطبایی قمی، سید حسن (نجف ۱۲۸۹-۱۳۸۶ش) منتقل کرد) |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طباطبایی قمی، | طباطبایی قمی، سید حسن (نجف ۱۲۸۹-۱۳۸۶ش)<br> | ||
[[پرونده: 29010600.jpg | بندانگشتی|طباطبایی قمی، سیّد حسن]]<p>از علمای مبارز ایران در دورۀ پهلوی. مقدمات علوم دینی را نزد پدرش که عالمی روحانی بود فراگرفت و سپس به مشهد عزیمت کرد و در ۱۳۱۰ بار دیگر به نجف بازگشت و به تکمیل تحصیلات دینی خود پرداخت. وی بار دیگر در ۱۳۲۷ش به مشهد بازگشت و امامت جماعت مسجد گوهرشاد شد و در ضمن به تدریس نیز پرداخت. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش او به جمع مخالفان روحانی رژیم پهلوی پیوست و پس از قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ش دستگیر و زندانی شد و سپس در کرج به‌صورت تبعید به‌سر می‌برد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی موضعی انتقادآمیز در پیش گرفت و در زمرۀ مخالفان نظام درآمد.</p> | [[پرونده: 29010600.jpg | بندانگشتی|طباطبایی قمی، سیّد حسن]]<p>از علمای مبارز ایران در دورۀ پهلوی. مقدمات علوم دینی را نزد پدرش که عالمی روحانی بود فراگرفت و سپس به مشهد عزیمت کرد و در ۱۳۱۰ بار دیگر به نجف بازگشت و به تکمیل تحصیلات دینی خود پرداخت. وی بار دیگر در ۱۳۲۷ش به مشهد بازگشت و امامت جماعت مسجد گوهرشاد شد و در ضمن به تدریس نیز پرداخت. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش او به جمع مخالفان روحانی رژیم پهلوی پیوست و پس از قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ش دستگیر و زندانی شد و سپس در کرج به‌صورت تبعید به‌سر می‌برد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی موضعی انتقادآمیز در پیش گرفت و در زمرۀ مخالفان نظام درآمد.</p> | ||
<br><!--29010600--> | <br><!--29010600--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۱
طباطبایی قمی، سید حسن (نجف ۱۲۸۹-۱۳۸۶ش)
از علمای مبارز ایران در دورۀ پهلوی. مقدمات علوم دینی را نزد پدرش که عالمی روحانی بود فراگرفت و سپس به مشهد عزیمت کرد و در ۱۳۱۰ بار دیگر به نجف بازگشت و به تکمیل تحصیلات دینی خود پرداخت. وی بار دیگر در ۱۳۲۷ش به مشهد بازگشت و امامت جماعت مسجد گوهرشاد شد و در ضمن به تدریس نیز پرداخت. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش او به جمع مخالفان روحانی رژیم پهلوی پیوست و پس از قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ش دستگیر و زندانی شد و سپس در کرج به‌صورت تبعید به‌سر می‌برد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی موضعی انتقادآمیز در پیش گرفت و در زمرۀ مخالفان نظام درآمد.