ادیسون، بیماری: تفاوت میان نسخه‌ها

بیماری نادری، ناشی از تخریب بخش بیرونی غده‌های فوق‌کلیوی<ref>adrenal glands

</ref> کم می‌شود و درمان آن جایگزین‌کردن این هورمون‌هاست. عامل این بیماری که در گذشته به مرگ منجر می‌شد، غالباً [[خودایمنی|بیماری خودایمنی]]<ref> autoimmune disease </ref> یا سل است. برخی از علایم بیماری عبارت‌اند از کاهش وزن، [[کم خونی|کم‌خونی]]، ضعف، فشارخون پایین، [[سوء هاضمه|سوءهاضمه]]، و قهوه‌ای‌شدن پوست. بیماری ادیسون در کودکان و افراد بالای ۶۰ سال به‌ندرت دیده می‌شود و در دهۀ دوم و سوم زندگی شایع است. درمان قطعی ندارد، ولی با جایگزین‌کردن هورمون‌های غده فوق‌کلیوی، فرد مبتلا زندگی طبیعی خواهد داشت. نام این بیماری برگرفته از اسم [[ادیسون، تامس (۱۷۹۳ـ۱۸۶۰)|تامس ادیسون]]<ref>Tomas Addison</ref>، پزشک بریتانیایی، است که اولین‌بار در ۱۸۴۹، و سپس در ۱۸۵۵، آن را توصیف کرد.