اردن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مردم و تاریخ'''. جمعیت کشور اردن حدود ۶,۱۸۷,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۶۹.۳ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. روند افزایش جمعیت این کشور ۲.۵ درصد است و ۹۹ درصد از مردم آن را عرب‌ها تشکیل می‌دهند. ۹۳ درصدشان مسلمان‌اند و ۸۲ درصد از آنان در شهرها زندگی می‌کنند و زبان رسمی آنان عربی است. میانگین امید به زندگی در اردن ۷۰ سال است و ۸۹ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. نواحی غربی اردن در روزگار باستان به یکی از استان‌های امپراتوری روم تعلق داشت و ویرانه‌های پِترا یادآور آن روزگار است. این سرزمین در جنگ‌های صلیبی صحنۀ نبرد مسلمانان و مسیحیان بود و در قرن ۱۶ ضمیمۀ امپراتوری عثمانی شد. مردم آن در جنگ جهانی اول، با یاری انگلیسی‌ها، علیه عثمانی سر به شورش برداشتند و میهن‌شان پس از پاپان جنگ با نام ماورای اردن به یکی از استان‌های کشور نوبنیاد سوریه مبدل شد. در آوریل ۱۹۲۱ امیرعبدالله ‌بن ‌حسین هاشمی به فرمانروایی ماورای اردن رسید و تحت حمایت انگلستان قرار گرفت و طی قرارداد ۲۲ مارس ۱۹۴۶ سرزمین ماورای اردن با نام کشور اردن هاشمی به استقلال رسید و امیر عبدالله با عنوان ملک عبدالله اول سلطنت کشور نوبنیاد اردن هاشمی را برعهده گرفت.