ارسنجانی، حسن (۱۳۰۰ـ۱۳۴۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ارسنجانی ، حسن (۱۳۰۰ـ۱۳۴۸ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ارسنجانی، حسن (۱۳۰۰ـ۱۳۴۸ش) منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}}[[پرونده: 11194300.jpg | بندانگشتی|حسن ارسنجانی]] | }}[[پرونده: 11194300.jpg | بندانگشتی|حسن ارسنجانی]] | ||
[[پرونده:11194300-1.jpg|بندانگشتی|حسن ارسنجانی]] | [[پرونده:11194300-1.jpg|بندانگشتی|حسن ارسنجانی]] | ||
<p>دولتمرد، فعال سیاسی، حقوق‌دان و روزنامه‌نگار دورۀ پهلوی. لیسانس خود را در رشتۀ حقوق [[دانشگاه تهران|دانشگاه تهران]] گرفت و سپس به استخدام بانک کشاورزی درآمد و با روزنامه‌های ''تجدد ایران''، ''نبرد''، ''مرد امروز''، ''ایران ما'' همکاری کرد و مقالاتی با نام‌‌های مستعار «دکتر داریا» و «حسن محلاتی» منتشر ساخت. در ۱۳۲۳ش امتیاز روزنامۀ ''داریا'' را گرفت و با [[قوام‌السلطنه]] حزب دموکرات ایران را تأسیس کرد و مسئولیت سازمان جوانان حزب را برعهده گرفت (۱۳۲۴ش) و روزنامۀ ''دموکرات ایران'' (ارگان رسمی حزب) را منتشر کرد. در ۱۳۲۷ش، نشریۀ ''دروغ'' را انتشار داد و گاهی نیز برای مجلۀ بامشاد مطالبی نوشت. در انتخاباتِ دورۀ پانزدهم [[مجلس شورای ملی]] موفق شد اما در مجلس با اعتبارنامۀ او مخالفت شد و به مجلس راه نیافت. در تیر ۱۳۳۱ش قوام، نخست‌وزیر، وی را معاون سیاسی نخست‌وزیر و سخنگوی دولت کرد و در ۱۳۴۰ش، در کابینۀ علی امینی، وزیر کشاورزی شد و قانون اصلاحات ارضی را در کشور اجرا کرد. وی این مقام را در زمان نخست‌وزیری [[ | <p>دولتمرد، فعال سیاسی، حقوق‌دان و روزنامه‌نگار دورۀ پهلوی. لیسانس خود را در رشتۀ حقوق [[دانشگاه تهران|دانشگاه تهران]] گرفت و سپس به استخدام بانک کشاورزی درآمد و با روزنامه‌های ''تجدد ایران''، ''نبرد''، ''مرد امروز''، ''ایران ما'' همکاری کرد و مقالاتی با نام‌‌های مستعار «دکتر داریا» و «حسن محلاتی» منتشر ساخت. در ۱۳۲۳ش امتیاز روزنامۀ ''داریا'' را گرفت و با [[قوام‌السلطنه]] حزب دموکرات ایران را تأسیس کرد و مسئولیت سازمان جوانان حزب را برعهده گرفت (۱۳۲۴ش) و روزنامۀ ''دموکرات ایران'' (ارگان رسمی حزب) را منتشر کرد. در ۱۳۲۷ش، نشریۀ ''دروغ'' را انتشار داد و گاهی نیز برای مجلۀ بامشاد مطالبی نوشت. در انتخاباتِ دورۀ پانزدهم [[مجلس شورای ملی]] موفق شد اما در مجلس با اعتبارنامۀ او مخالفت شد و به مجلس راه نیافت. در تیر ۱۳۳۱ش قوام، نخست‌وزیر، وی را معاون سیاسی نخست‌وزیر و سخنگوی دولت کرد و در ۱۳۴۰ش، در کابینۀ علی امینی، وزیر کشاورزی شد و قانون اصلاحات ارضی را در کشور اجرا کرد. وی این مقام را در زمان نخست‌وزیری [[علم، امیر اسدالله (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۵۷ش)|اسدالله علم]] نیز همچنان داشت. سپس به سفارت ایران در رم منصوب شد، اما پس از یک سال معزول شد و به ایران بازگشت و تا پایان عمر به وکالت پرداخت. از آثار او غیر از تألیف کتابی در زمینۀ اجرای قانون اصلاحات ارضی باید به این‌ها اشاره کرد: ''یادداشت‌های ۳۰ تیر ۱۳۳۱'' (خاطراتی از زندگی خود دربارۀ قیام ملی ۳۰تیر)؛ ده مقاله پیرامون سوسیالیسم'' دموکراتیک و اتحادیه عرب''، ''ترجمۀ نامه‌های ایرانی'' اثر مونتسکیو.</p> | ||
<br><!--11194300--> | <br><!--11194300--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵
اَرْسَنْجانی، حسن (۱۳۰۰ـ۱۳۴۸ش)
| حسن ارسنجانی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۰۰ش |
| درگذشت | ۱۳۴۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس حقوق- دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | روزنامه نگار |
| آثار | یادداشت‌های ۳۰ تیر ۱۳۳۱ (خاطراتی از زندگی خود دربارۀ قیام ملی ۳۰تیر) |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
دولتمرد، فعال سیاسی، حقوق‌دان و روزنامه‌نگار دورۀ پهلوی. لیسانس خود را در رشتۀ حقوق دانشگاه تهران گرفت و سپس به استخدام بانک کشاورزی درآمد و با روزنامه‌های تجدد ایران، نبرد، مرد امروز، ایران ما همکاری کرد و مقالاتی با نام‌‌های مستعار «دکتر داریا» و «حسن محلاتی» منتشر ساخت. در ۱۳۲۳ش امتیاز روزنامۀ داریا را گرفت و با قوام‌السلطنه حزب دموکرات ایران را تأسیس کرد و مسئولیت سازمان جوانان حزب را برعهده گرفت (۱۳۲۴ش) و روزنامۀ دموکرات ایران (ارگان رسمی حزب) را منتشر کرد. در ۱۳۲۷ش، نشریۀ دروغ را انتشار داد و گاهی نیز برای مجلۀ بامشاد مطالبی نوشت. در انتخاباتِ دورۀ پانزدهم مجلس شورای ملی موفق شد اما در مجلس با اعتبارنامۀ او مخالفت شد و به مجلس راه نیافت. در تیر ۱۳۳۱ش قوام، نخست‌وزیر، وی را معاون سیاسی نخست‌وزیر و سخنگوی دولت کرد و در ۱۳۴۰ش، در کابینۀ علی امینی، وزیر کشاورزی شد و قانون اصلاحات ارضی را در کشور اجرا کرد. وی این مقام را در زمان نخست‌وزیری اسدالله علم نیز همچنان داشت. سپس به سفارت ایران در رم منصوب شد، اما پس از یک سال معزول شد و به ایران بازگشت و تا پایان عمر به وکالت پرداخت. از آثار او غیر از تألیف کتابی در زمینۀ اجرای قانون اصلاحات ارضی باید به این‌ها اشاره کرد: یادداشت‌های ۳۰ تیر ۱۳۳۱ (خاطراتی از زندگی خود دربارۀ قیام ملی ۳۰تیر)؛ ده مقاله پیرامون سوسیالیسم دموکراتیک و اتحادیه عرب، ترجمۀ نامه‌های ایرانی اثر مونتسکیو.