باغ شاهزاده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:12074400- 2.jpg|بندانگشتی|سراسرنمایی از باغ]] | |||
باغ شاهزاده (ماهان) | |||
[[پرونده:12074400- 3.jpg|بندانگشتی|یکی از عمارت‌های باغ]] | |||
این باغ و عمارات آن که در فاصلۀ 2کیلومتری شهر [[ماهان، شهر|ماهان]] قرار دارد، از آثار [[سلطان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله|عبدالحمید میرزا ناصرالدوله فرمانفرما]] است، که از ۱۲۵۹ تا ۱۲۷۰ش حاکم [[کرمان، استان|کرمان]] بود. عمارات باغ به‌مرور زمان آسیب دیده بود، تا آن‌که از ۱۳۶۳ش به مرمّت و احیای آن اقدام شد. باغ شاهزاده در زمینی شیب‌دار و طویل قرار گرفته است، و نهر پرآبی محور میانی آن را می‌پیماید. این نهر به‌صورت پلکانی است و آب هر سطح به سطح پایین‌تر می‌ریزد و زیبایی خاصی به مجموعۀ باغ می‌بخشد. عمارت ورودی و ساختمان اصلی باغ، در ابتدا و انتهای این نهر واقع‌اند. ساختمان اصلی، بخش دوطبقه‌ای شامل دو تالار با قاعدۀ چلیپا در دو طبقه، در میانه دارد. طرفین بنا از اتاق‌ها و ایوانچه‌های جلو آن‌ها تشکیل شده، که در یک طبقه قرار گرفته است. عمارت ورودی باغ نیز بنایی دو طبقه است؛ در طبقۀ تحتانی آن، هشتیِ ورودی و چهار اتاق بر گرد آن واقع‌اند، و دو اتاق با قاعدۀ نیم‌هشت در سوی مجاور باغ قرار دارد. طبقۀ فوقانی بنا فضایی ستون‌دار و نیم‌باز است. در دوسوی عمارت ورودی، فضاهایی شامل پنج‌دری‌ها و سه‌دری‌ها و کفش‌کن‌ها قرار دارند. در دیگر اضلاع باغ نیز فضاهای مختلفی قرار گرفته، که ازآن جمله، حمام کوچک و زیبای باغ درخور ذکر است. امروزه این حمام به موزۀ مردم‌شناسی تبدیل شده است. | |||
مجموعۀ باغ شاهزاده در سال ۱۳۵۳ش در زمرۀ آثار ملی ایران و در سال 1390 (۲۰۱۱م) در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. | |||
---- | |||
<br /> <!--12074400--> | <br /> <!--12074400--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۱
باغ شاهزاده (ماهان)
این باغ و عمارات آن که در فاصلۀ 2کیلومتری شهر ماهان قرار دارد، از آثار عبدالحمید میرزا ناصرالدوله فرمانفرما است، که از ۱۲۵۹ تا ۱۲۷۰ش حاکم کرمان بود. عمارات باغ به‌مرور زمان آسیب دیده بود، تا آن‌که از ۱۳۶۳ش به مرمّت و احیای آن اقدام شد. باغ شاهزاده در زمینی شیب‌دار و طویل قرار گرفته است، و نهر پرآبی محور میانی آن را می‌پیماید. این نهر به‌صورت پلکانی است و آب هر سطح به سطح پایین‌تر می‌ریزد و زیبایی خاصی به مجموعۀ باغ می‌بخشد. عمارت ورودی و ساختمان اصلی باغ، در ابتدا و انتهای این نهر واقع‌اند. ساختمان اصلی، بخش دوطبقه‌ای شامل دو تالار با قاعدۀ چلیپا در دو طبقه، در میانه دارد. طرفین بنا از اتاق‌ها و ایوانچه‌های جلو آن‌ها تشکیل شده، که در یک طبقه قرار گرفته است. عمارت ورودی باغ نیز بنایی دو طبقه است؛ در طبقۀ تحتانی آن، هشتیِ ورودی و چهار اتاق بر گرد آن واقع‌اند، و دو اتاق با قاعدۀ نیم‌هشت در سوی مجاور باغ قرار دارد. طبقۀ فوقانی بنا فضایی ستون‌دار و نیم‌باز است. در دوسوی عمارت ورودی، فضاهایی شامل پنج‌دری‌ها و سه‌دری‌ها و کفش‌کن‌ها قرار دارند. در دیگر اضلاع باغ نیز فضاهای مختلفی قرار گرفته، که ازآن جمله، حمام کوچک و زیبای باغ درخور ذکر است. امروزه این حمام به موزۀ مردم‌شناسی تبدیل شده است.
مجموعۀ باغ شاهزاده در سال ۱۳۵۳ش در زمرۀ آثار ملی ایران و در سال 1390 (۲۰۱۱م) در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.