ارنست، ریشارد (۱۹۳۳-2021): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Amir صفحهٔ ارنست، ریشارد (۱۹۳۳) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ارنست، ریشارد (۱۹۳۳-2021) منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
شیمی‌فیزیک‌دان سوئیسی. به پاس اصلاح فن طیف‌نمایی<ref>spectroscopy | شیمی‌فیزیک‌دان سوئیسی. به پاس اصلاح فن طیف‌نمایی<ref>spectroscopy | ||
</ref> تشدید مغناطیسی هسته‌ای<ref>nuclear magnetic resonance </ref> (اِن‌اِم‌آر) در بررسی هستۀ اتمی با افزایش حساسیت<ref>sensitivity | </ref> تشدید مغناطیسی هسته‌ای<ref>nuclear magnetic resonance </ref> (اِن‌اِم‌آر) در بررسی هستۀ اتمی با افزایش حساسیت<ref>sensitivity | ||
</ref> دستگاه اِن‌اِم‌آر و تعبیر طیف آن، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] شیمی را در ۱۹۹۱م دریافت کرد. از آن به بعد اِن‌اِم‌آر روشی آرمانی برای بررسی ساختار [[ | </ref> دستگاه اِن‌اِم‌آر و تعبیر طیف آن، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] شیمی را در ۱۹۹۱م دریافت کرد. از آن به بعد اِن‌اِم‌آر روشی آرمانی برای بررسی ساختار [[پروتئین|پروتئین]]<nowiki/>ها و دیگر مولکول‌های زیست‌شناختی گردید و بدین ترتیب، بنیاد تصویرسازی تشدید مغناطیسی<ref>magnetic resonance imaging </ref> (اِم‌آرآی) نهاده شد. در فن تشدید مغناطیسی هسته‌ای، نمونه‌ای از ماده در معرض سیگنال (پیام)<ref>signal</ref> رادیویی پرانرژی منفردی قرار می‌گیرد که بسیاری از هسته‌های موجود در نمونه به آن واکنش نشان می‌دهند و علایم نامفهومی گسیل می‌کنند. برای تعبیر این پیام، ارنست تحلیل فوریه را به‌کار برد و با استفاده از برنامۀ رایانه‌ای، زمان تحلیل را به نصف رساند. در ۱۹۷۰م، باردیگر در طراحی اِن‌اِم‌آر راهی گشود که به اِن''''''اِم''''''آر فوریۀ دوبعدی<ref> two-dimensionol Fourier NMR</ref> مشهور است. بدین‌ترتیب، ارنست سیگنال‌هایی پرانرژی‌تر را جانشین سیگنال رادیویی منفرد کرد، به‌طوری که می‌شود مولکول‌های پیچیده‌تر و بزرگ‌تر را نیز بررسی کرد. ارنست در [[وینترتور]]<ref> Winterthur</ref> [[سوئیس]] زاده شد. در انستیتو صنعتی فدرال<ref> Federal Institute of Technology</ref>(ایی‌تی‌اِچ)، واقع در [[زوریخ، شهر|زوریخ]]، درس خواند و از آن‌جا درجۀ دکتری گرفت (۱۹۶۲م). | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۳
| ریشارد ارنست Richard Ernst | |
|---|---|
| زادروز |
وینترتور ۱۹۳۳م |
| درگذشت | 2021م |
| ملیت | سوئیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای انستیتو صنعتی فدرال در زوریخ (۱۹۶۲م) |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی فیزیک دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۹۱م) |
اِرنْسْت، ریشارد (۱۹۳۳-2021م)(Ernst, Richard)
شیمی‌فیزیک‌دان سوئیسی. به پاس اصلاح فن طیف‌نمایی[۱] تشدید مغناطیسی هسته‌ای[۲] (اِن‌اِم‌آر) در بررسی هستۀ اتمی با افزایش حساسیت[۳] دستگاه اِن‌اِم‌آر و تعبیر طیف آن، جایزۀ نوبل شیمی را در ۱۹۹۱م دریافت کرد. از آن به بعد اِن‌اِم‌آر روشی آرمانی برای بررسی ساختار پروتئین‌ها و دیگر مولکول‌های زیست‌شناختی گردید و بدین ترتیب، بنیاد تصویرسازی تشدید مغناطیسی[۴] (اِم‌آرآی) نهاده شد. در فن تشدید مغناطیسی هسته‌ای، نمونه‌ای از ماده در معرض سیگنال (پیام)[۵] رادیویی پرانرژی منفردی قرار می‌گیرد که بسیاری از هسته‌های موجود در نمونه به آن واکنش نشان می‌دهند و علایم نامفهومی گسیل می‌کنند. برای تعبیر این پیام، ارنست تحلیل فوریه را به‌کار برد و با استفاده از برنامۀ رایانه‌ای، زمان تحلیل را به نصف رساند. در ۱۹۷۰م، باردیگر در طراحی اِن‌اِم‌آر راهی گشود که به اِن‌اِم‌آر فوریۀ دوبعدی[۶] مشهور است. بدین‌ترتیب، ارنست سیگنال‌هایی پرانرژی‌تر را جانشین سیگنال رادیویی منفرد کرد، به‌طوری که می‌شود مولکول‌های پیچیده‌تر و بزرگ‌تر را نیز بررسی کرد. ارنست در وینترتور[۷] سوئیس زاده شد. در انستیتو صنعتی فدرال[۸](ایی‌تی‌اِچ)، واقع در زوریخ، درس خواند و از آن‌جا درجۀ دکتری گرفت (۱۹۶۲م).