یونانی، مهاجرنشین های: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
مهاجرنشین‌های یونانی (Greek colonies)<br> | مهاجرنشین‌های یونانی (Greek colonies)<br> | ||
<p>سرزمین‌های خارج از دولت ـ شهرهای یونان باستان. ایجاد مهاجرنشین‌های یونانی بیشتر برای زمین، و نه تجارت، صورت می‌گرفت. شهرهای یونانی ساحل غربی ترکیۀ کنونی احتمالاً در ۱۰۰۰ سال پ‌م بنا شده‌اند. از اواخر قرن ۸پ‌م، افزایش جمعیت باعث ایجاد آبادی‌هایی در جنوب ایتالیا (تارانتو<ref>Taranto</ref>، با مهاجران اسپارت<ref>Sparta</ref>) و سیسیل (سیراکیوز<ref>Syracuse</ref>، با مهاجران قُرنتی<ref>Corinth</ref>) و سپس آبادی‌‌های دیگر در جنوب فرانسه (مارسی<ref>Marseille</ref>)، افریقای شمالی (سیرنائیک<ref>Cyrenaica</ref>) و در ساحل دریای سیاه<ref>Black Sea</ref> شد. بعدها، مهاجرنشین''''''های آتنی به کِلِروخوس<ref>klerouchos</ref> معروف شدند و مهاجران، شهروندی آتِن را حفظ کردند.</p><br><!--42062900--> | <p>سرزمین‌های خارج از دولت ـ شهرهای یونان باستان. ایجاد مهاجرنشین‌های یونانی بیشتر برای زمین، و نه تجارت، صورت می‌گرفت. شهرهای یونانی ساحل غربی ترکیۀ کنونی احتمالاً در ۱۰۰۰ سال پ‌م بنا شده‌اند. از اواخر قرن ۸پ‌م، افزایش جمعیت باعث ایجاد آبادی‌هایی در جنوب ایتالیا (تارانتو<ref>Taranto</ref>، با مهاجران اسپارت<ref>Sparta</ref>) و سیسیل (سیراکیوز<ref>Syracuse</ref>، با مهاجران قُرنتی<ref>Corinth</ref>) و سپس آبادی‌‌های دیگر در جنوب فرانسه (مارسی<ref>Marseille</ref>)، افریقای شمالی (سیرنائیک<ref>Cyrenaica</ref>) و در ساحل دریای سیاه<ref>Black Sea</ref> شد. بعدها، مهاجرنشین''''''های آتنی به کِلِروخوس<ref>klerouchos</ref> معروف شدند و مهاجران، شهروندی آتِن را حفظ کردند.</p><br><!--42062900--> | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | |||
----[[رده:تاریخ جهان]] | |||
[[رده:یونان و مقدونیه]] | [[رده:یونان و مقدونیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۵
مهاجرنشین‌های یونانی (Greek colonies)
سرزمین‌های خارج از دولت ـ شهرهای یونان باستان. ایجاد مهاجرنشین‌های یونانی بیشتر برای زمین، و نه تجارت، صورت می‌گرفت. شهرهای یونانی ساحل غربی ترکیۀ کنونی احتمالاً در ۱۰۰۰ سال پ‌م بنا شده‌اند. از اواخر قرن ۸پ‌م، افزایش جمعیت باعث ایجاد آبادی‌هایی در جنوب ایتالیا (تارانتو[۱]، با مهاجران اسپارت[۲]) و سیسیل (سیراکیوز[۳]، با مهاجران قُرنتی[۴]) و سپس آبادی‌‌های دیگر در جنوب فرانسه (مارسی[۵])، افریقای شمالی (سیرنائیک[۶]) و در ساحل دریای سیاه[۷] شد. بعدها، مهاجرنشین‌های آتنی به کِلِروخوس[۸] معروف شدند و مهاجران، شهروندی آتِن را حفظ کردند.