باگدانوویچ، پیتر (۱۹۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =پیتر باگدانوویچ
|نام =Peter Bogdanovich
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹م
|تاریخ مرگ=لس آنجلس 6 ژانویه 2022م
|دوره زندگی=
|ملیت=امریکایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده
|شغل و تخصص های دیگر=بازیگر و منتقد سینمایی
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =آخرین نمایش فیلم؛ تازه چه خبر دکتر جون؟؛ ماه کاغذی؛ دیزی میلر؛ نیکل‌اودئون؛ ماسک؛ تگزاسویل؛ چیزی به نام عشق
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}[[پرونده:12091700- 2.jpg|جایگزین=پیتر باگدانوویچ|بندانگشتی|پیتر باگدانوویچ]]
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)


باگْدانوویچ، پیتِر (۱۹۳۹)(Bogdanovich, Peter)
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر و تهیه‌کنندۀ امریکایی. مادرش یهودی‌تبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک<ref>New York City's Collegiate School</ref> فارغ‌التحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر<ref>Stella Adler Conservatory</ref> در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد.


[[File:12091700.jpg|thumb|باگْدانوويچ، پيتِر]]
''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. ''آخرین نمایش فیلم'' هشت نامزدی اسکار را به دست آورد و دو جایزه را از آن خود کرد. سپس دو فیلم دیگر به‌ سبک و سیاق فیلم‌های هالیوود قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). کمدی ''تازه چه خبر دکتر جون؟'' سومین فیلم پرفروش سال ۱۹۷۲ شد و بعدها در فهرست ۱۰۰ کمدی برتر تمام دوران موسسۀ فیلم امریکا<ref>American Film Institute</ref> قرار گرفت.  


کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>''&nbsp;(۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تکزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>''&nbsp;(۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>''&nbsp;(۱۹۷۳). باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref>&nbsp;و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>''&nbsp;(۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>''&nbsp;(۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>''&nbsp;(۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>''&nbsp;(۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>''&nbsp;(۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref>&nbsp;در همین فیلم بود.
باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله [[هوارد هاوکس]]<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>''&nbsp;(۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰/ دنبالۀ ''آخرین نمایش فیلم'')، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود.
 
باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان ''اون‌جوری بامزه اس''ت<ref>''She's Funny That Way''</ref> با بازی جنیفر آنیستون<ref>Jennifer Joanna Aniston</ref> و اُوون ویلسون<ref>Owen Cunningham Wilson</ref>. وی ساخت مستندهایی مانند ''به کارگردانی جان فورد'' را در کنار نگارش کتاب‌های مهمی چون ''سینمای اورسن ولز''<ref>''The Cinema of Orson Welles''</ref>، ''سینمای هاوارد هاکس''<ref>The Cinema of Howard Hawks</ref>، ''سینمای آلفرد هیچکاک''<ref>''The Cinema of Alfred Hitchcock''</ref>، ''جان فورد''<ref>''John Ford''</ref>، ''فریتز لانگ در آمریکا''<ref>''Fritz Lang in America''</ref> و... در کارنامه داشت. پیتر باگدانوویچ بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.
 
باگدانوویچ طی حدود 50 سال فعالیت هنری در بیش از 70 فیلم سینمایی و فیلم و سریال تلویزیونی نیز بازی کرد.
----
----


نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۴

پیتر باگدانوویچ
Peter Bogdanovich
زادروز نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹م
درگذشت لس آنجلس 6 ژانویه 2022م
ملیت امریکایی
شغل و تخصص اصلی کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه‌کننده
شغل و تخصص های دیگر بازیگر و منتقد سینمایی
آثار آخرین نمایش فیلم؛ تازه چه خبر دکتر جون؟؛ ماه کاغذی؛ دیزی میلر؛ نیکل‌اودئون؛ ماسک؛ تگزاسویل؛ چیزی به نام عشق
گروه مقاله سینما
پیتر باگدانوویچ
پیتر باگدانوویچ

پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)

کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر و تهیه‌کنندۀ امریکایی. مادرش یهودی‌تبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک[۱] فارغ‌التحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر[۲] در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد.

آخرین نمایش فیلم[۳] (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. آخرین نمایش فیلم هشت نامزدی اسکار را به دست آورد و دو جایزه را از آن خود کرد. سپس دو فیلم دیگر به‌ سبک و سیاق فیلم‌های هالیوود قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟[۴] (۱۹۷۲)، و ماه کاغذی[۵] (۱۹۷۳). کمدی تازه چه خبر دکتر جون؟ سومین فیلم پرفروش سال ۱۹۷۲ شد و بعدها در فهرست ۱۰۰ کمدی برتر تمام دوران موسسۀ فیلم امریکا[۶] قرار گرفت.

باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش هدف‌ها[۷] (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاوکس[۸] و اورسون ولز[۹]، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: دیزی میلر[۱۰] (۱۹۷۴)، نیکل‌اودئون[۱۱] (۱۹۷۶)، ماسک[۱۲] (۱۹۸۵)، تگزاسویل[۱۳] (۱۹۹۰/ دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق[۱۴] (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس[۱۵] در همین فیلم بود.

باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان اون‌جوری بامزه است[۱۶] با بازی جنیفر آنیستون[۱۷] و اُوون ویلسون[۱۸]. وی ساخت مستندهایی مانند به کارگردانی جان فورد را در کنار نگارش کتاب‌های مهمی چون سینمای اورسن ولز[۱۹]، سینمای هاوارد هاکس[۲۰]، سینمای آلفرد هیچکاک[۲۱]، جان فورد[۲۲]، فریتز لانگ در آمریکا[۲۳] و... در کارنامه داشت. پیتر باگدانوویچ بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.

باگدانوویچ طی حدود 50 سال فعالیت هنری در بیش از 70 فیلم سینمایی و فیلم و سریال تلویزیونی نیز بازی کرد.



  1. ↑ New York City's Collegiate School
  2. ↑ Stella Adler Conservatory
  3. ↑ The Last Picture Show
  4. ↑ What’s Up Doc?
  5. ↑ Paper Moon
  6. ↑ American Film Institute
  7. ↑ Targets
  8. ↑ Howard Hawks
  9. ↑ Orson Welles
  10. ↑ Daisy Miller
  11. ↑ Nickelodeon
  12. ↑ Mask
  13. ↑ Texasville
  14. ↑ The Thing Called Love
  15. ↑ River Phoenix
  16. ↑ She's Funny That Way
  17. ↑ Jennifer Joanna Aniston
  18. ↑ Owen Cunningham Wilson
  19. ↑ The Cinema of Orson Welles
  20. ↑ The Cinema of Howard Hawks
  21. ↑ The Cinema of Alfred Hitchcock
  22. ↑ John Ford
  23. ↑ Fritz Lang in America
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=باگدانوویچ،_پیتر_(۱۹۳۹)&oldid=2010137381»