سام جافی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=امریکایی | |ملیت=امریکایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=مهندسی- | |تحصیلات و محل تحصیل=مهندسی- کالج شهری نیویورک و دانشگاه کلمبیا | ||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر | | شغل و تخصص اصلی =بازیگر | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
بازیگر امریکایی سینما، تئاتر و تلویزیون. از میانه‌های دهۀ 1930 تا اواسط دهۀ 1960 یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم سینمای امریکا بود. سام جافی به خاطر بازی در ''جنگل آسفالت''<ref>''The Asphalt Jungle''</ref> کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم شد و جایزۀ بهترین بازیگر جشنواره ونیز را نیز به خاطر همین فیلم از آن خود کرد. | بازیگر امریکایی سینما، تئاتر و تلویزیون. از میانه‌های دهۀ 1930 تا اواسط دهۀ 1960 یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم سینمای امریکا بود. سام جافی به خاطر بازی در ''جنگل آسفالت''<ref>''The Asphalt Jungle''</ref> کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم شد و جایزۀ بهترین بازیگر جشنواره ونیز را نیز به خاطر همین فیلم از آن خود کرد. | ||
پدر و مادرش از یهودیان مهاجر روس بودند. سام تحصیلاتش را در رشتۀ مهندسی | پدر و مادرش از یهودیان مهاجر روس بودند. سام تحصیلاتش را در رشتۀ مهندسی کالج شهری نیویورک<ref>City College of New York</ref> و سپس در دانشگاه کلمبیا<ref>Columbia University</ref> به پایان برد. در سال ۱۹۱۵، پس از دو سال تدریس ریاضیات در انستیتوی فرهنگی برانکس<ref>Bronx Cultural Institute</ref>، به یک گروه تئاتری در نیویورک پیوست و در نمایشنامه‌های بسیاری به روی صحنه رفت. در ۱۹۱۹ به خدمت ارتش درآمد و پس از پایان دوره، در ۱۹۲۱ وارد برادوی<ref>Broadway Theatre </ref> شد. نخستین بار در ۱۹۳۴ جلوی دوربین رفت و در ''دوباره زندگی می‌کنیم''<ref>''We Live Again''</ref> بازی کرد. جافی به رغم جثۀ ضعیف و کوچکش، به بازیگر نقش‌های دوم مردان پویا و با شهامت بدل شد. در اواسط دهۀ ۱۹۴۰ «اکوییتی لیبراری تیه‌تر<ref>equity Library theater</ref>» را در نیویورک بنیان گذاشت و با راه یافتن به تلویزیون، در چند مجموعه نقش‌هایی را ایفا کرد. او را نباید با تهیه‌کننده‌ای با همین نام اشتباه گرفت. | ||
جافی پیش از راه یافتن به هالیوود، بیش از یک دهه بر روی صحنه مشغول کسب تجربۀ بازیگری بود و از آن پس به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم، همواره در ایفای نقش شخصیت‌های نامتعارف استاد بود: «گراند دوک | جافی پیش از راه یافتن به هالیوود، بیش از یک دهه بر روی صحنه مشغول کسب تجربۀ بازیگری بود و از آن پس به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم، همواره در ایفای نقش شخصیت‌های نامتعارف استاد بود: «گراند دوک پتر<ref>Grand Duke Peter</ref>» فاسد در ''ملکۀ سرخ‌پوش''، «دکتر اشنایدر<ref>schneider</ref>» خلاف‌کار در ''جنگل آسفالت'' و «گونگا دین<ref>Gunga Din</ref>» فروتن و وفادار در ''گونگا دین''. اما مشهورترین و دوست‌داشتنی‌ترین بازی او ایفای نقش یک عابد بودایی ۲۵۰ ساله در ''افق گمشده''<ref>''Lost Horizon''</ref> است؛ هرچند که جافی در این فیلم، فقط در یک صحنه ظاهر شد، اما بازی او نقطۀ اوج فیلم بود. توانایی جافی در تبدیل صحنه‌های نقش‌های کوتاه به لحظات پرارزش فیلم‌ها، عامل اصلی موفقیت او بود. این استعداد همچنان تا سال‌های میانی دهۀ ۱۹۶۰ شکوفا بود و با ایفای نقش «دکتر دیوید زوربا<ref>Dr. David Zorba</ref>» در مجموعۀ ''بن کیسی''<ref>''Ben Casey''</ref> (1961- 1965) در تلویزیون نیز خود را نشان داد. در عين حال، در طول بیش‌تر از پنجاه سال فعالیت بازیگری در سینما و تلویزیون، تئاتر را به آن دوی دیگر ترجیح می‌داد و به رغم گذشت بیش از 90 سال از عمرش، هنوز برای ایفای نقش اظهار آمادگی می‌کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۰۸
| سام جافی Sam Jaffe | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک سیتی 10 مارس 1891م |
| درگذشت | کالیفرنیا 24 مارس 1984م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مهندسی- کالج شهری نیویورک و دانشگاه کلمبیا |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | ملکۀ سرخ‌پوش؛ افق گمشده؛ ماجراهای رابین‌هود؛ قرارداد شرافتمندانه؛ جنگل آسفالت؛ روزی که دنیا از حرکت ایستاد؛ توپ‌های سان سباستین |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ بهترین بازیگر جشنواره ونیز (1950) |
سام جافی (نیویورک سیتی 10 مارس 1891- کالیفرنیا 24 مارس 1984م) (Sam Jaffe)
بازیگر امریکایی سینما، تئاتر و تلویزیون. از میانه‌های دهۀ 1930 تا اواسط دهۀ 1960 یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم سینمای امریکا بود. سام جافی به خاطر بازی در جنگل آسفالت[۱] کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم شد و جایزۀ بهترین بازیگر جشنواره ونیز را نیز به خاطر همین فیلم از آن خود کرد.
پدر و مادرش از یهودیان مهاجر روس بودند. سام تحصیلاتش را در رشتۀ مهندسی کالج شهری نیویورک[۲] و سپس در دانشگاه کلمبیا[۳] به پایان برد. در سال ۱۹۱۵، پس از دو سال تدریس ریاضیات در انستیتوی فرهنگی برانکس[۴]، به یک گروه تئاتری در نیویورک پیوست و در نمایشنامه‌های بسیاری به روی صحنه رفت. در ۱۹۱۹ به خدمت ارتش درآمد و پس از پایان دوره، در ۱۹۲۱ وارد برادوی[۵] شد. نخستین بار در ۱۹۳۴ جلوی دوربین رفت و در دوباره زندگی می‌کنیم[۶] بازی کرد. جافی به رغم جثۀ ضعیف و کوچکش، به بازیگر نقش‌های دوم مردان پویا و با شهامت بدل شد. در اواسط دهۀ ۱۹۴۰ «اکوییتی لیبراری تیه‌تر[۷]» را در نیویورک بنیان گذاشت و با راه یافتن به تلویزیون، در چند مجموعه نقش‌هایی را ایفا کرد. او را نباید با تهیه‌کننده‌ای با همین نام اشتباه گرفت.
جافی پیش از راه یافتن به هالیوود، بیش از یک دهه بر روی صحنه مشغول کسب تجربۀ بازیگری بود و از آن پس به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیگران نقش‌های دوم، همواره در ایفای نقش شخصیت‌های نامتعارف استاد بود: «گراند دوک پتر[۸]» فاسد در ملکۀ سرخ‌پوش، «دکتر اشنایدر[۹]» خلاف‌کار در جنگل آسفالت و «گونگا دین[۱۰]» فروتن و وفادار در گونگا دین. اما مشهورترین و دوست‌داشتنی‌ترین بازی او ایفای نقش یک عابد بودایی ۲۵۰ ساله در افق گمشده[۱۱] است؛ هرچند که جافی در این فیلم، فقط در یک صحنه ظاهر شد، اما بازی او نقطۀ اوج فیلم بود. توانایی جافی در تبدیل صحنه‌های نقش‌های کوتاه به لحظات پرارزش فیلم‌ها، عامل اصلی موفقیت او بود. این استعداد همچنان تا سال‌های میانی دهۀ ۱۹۶۰ شکوفا بود و با ایفای نقش «دکتر دیوید زوربا[۱۲]» در مجموعۀ بن کیسی[۱۳] (1961- 1965) در تلویزیون نیز خود را نشان داد. در عين حال، در طول بیش‌تر از پنجاه سال فعالیت بازیگری در سینما و تلویزیون، تئاتر را به آن دوی دیگر ترجیح می‌داد و به رغم گذشت بیش از 90 سال از عمرش، هنوز برای ایفای نقش اظهار آمادگی می‌کرد.
گزیدۀ آثار سینمایی
- ملکۀ سرخ‌پوش (جوزف فون اشترنبرگ[۱۴]- ۱۹۳۴)
- ما دوباره زندگی می‌کنیم (روبن مامولیان- 1934)
- افق گمشده (فرانک کاپرا- ۱۹۳۷)
- ماجراهای رابین‌هود (مایکل کورتیز و ویلیام کیلی[۱۵]- 1938)
- قرارداد شرافتمندانه (الیا کازان- ۱۹۴۷)
- جنگل آسفالت (جان هیوستون- ۱۹۵۰)
- روزی که دنیا از حرکت ایستاد (رابرت ارل وایز- ۱۹۵۱)
- بربرها و گیشا (جان هیوستون- 1958)
- بن هور (ویلیام وایلر- ۱۹۵۹)
- توپ‌های سان سباستین (هنری ورنوی[۱۶]- ۱۹۶۸)
- تختخواب سحرآمیز (رابرت استیونسون- ۱۹۷۱)
- ↑ The Asphalt Jungle
- ↑ City College of New York
- ↑ Columbia University
- ↑ Bronx Cultural Institute
- ↑ Broadway Theatre
- ↑ We Live Again
- ↑ equity Library theater
- ↑ Grand Duke Peter
- ↑ schneider
- ↑ Gunga Din
- ↑ Lost Horizon
- ↑ Dr. David Zorba
- ↑ Ben Casey
- ↑ Josef von Sternberg
- ↑ William Keighley
- ↑ Henri Verneuil