اصالة الاباحه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اَصالة‌الإِباحه<br /> در [[اصول فقه]]، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← [[اصاله_الحظر|اصالة‌الحَظْر]]<br /> <!--11371000-->
اَصالة‌الإِباحه<br /> در [[اصول فقه]]، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← [[اصالة الحظر|اصالة‌الحَظْر]]<br /> <!--11371000-->
[[Category:دین اسلام]]  
[[Category:دین اسلام]]  
[[Category:فقه و اصول و احکام]]
[[Category:فقه و اصول و احکام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸

اَصالة‌الإِباحه
در اصول فقه، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة‌الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می‌کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← اصالة‌الحَظْر