مور، دادلی (۱۹۳۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
مور، دادلی (۱۹۳۵)(Moore, Dudley) | مور، دادلی (۱۹۳۵)(Moore, Dudley) | ||
بازیگر، کمدین، و موسیقی‌دان انگلیسی. از چهره‌های شاخص طنز در [[انگلستان]] دهه‌ی شصت بود. از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۳ با پیتر کوک<ref>Peter Cook</ref>، کمدین انگلیسی، همکاری کرد و پس از بازی در فیلم ''دَه''<ref>10</ref> (۱۹۷۹) از ستارگان هالیوود شد. برخی دیگر از فیلم‌های عمدتاً کمدی او عبارت‌اند از ''مات و مبهوت''<ref>''Bedazzled''</ref> (۱۹۶۸)، ''آرتور'' (۱۹۸۱) که به خاطر آن نامزد جایزه‌ی اسکار شد و جایزه‌ی گلدن‌گلوب را دریافت کرد، ''بابا نوئل''<ref>''Santa Claus''</ref> (۱۹۸۵)، و ''مقصر پادوی هتل است''<ref>''Blame It on the Bellboy''</ref> (۱۹۹۲). چهار بار ازدواج کرد و طلاق گرفت. مور همچنین موسیقی‌دان خبره‌ای بود و علاوه بر آهنگ‌سازی، چندین کنسرت [[پیانو]] کلاسیک اجرا کرد. | |||
بازیگر، کمدین، و موسیقی‌دان انگلیسی. از چهره‌های شاخص طنز در انگلستان دهه‌ی شصت بود. از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۳ با پیتر کوک<ref>Peter Cook</ref>، کمدین انگلیسی، همکاری کرد و پس از بازی در فیلم ''دَه''<ref>10</ref> (۱۹۷۹) از ستارگان هالیوود شد. برخی دیگر از فیلم‌های عمدتاً کمدی او عبارت‌اند از ''مات و مبهوت''<ref>''Bedazzled''</ref> (۱۹۶۸)، ''آرتور'' (۱۹۸۱) که به خاطر آن نامزد جایزه‌ی اسکار شد و جایزه‌ی گلدن‌گلوب را دریافت کرد، ''بابا نوئل''<ref>''Santa Claus''</ref> (۱۹۸۵)، و ''مقصر پادوی هتل است''<ref>''Blame It on the Bellboy''</ref> (۱۹۹۲). چهار بار ازدواج کرد و طلاق گرفت. مور همچنین موسیقی‌دان خبره‌ای بود و علاوه بر آهنگ‌سازی، چندین کنسرت پیانو کلاسیک اجرا کرد. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۲
| دادلی مور Dudley Moore | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر، کمدین |
| شغل و تخصص های دیگر | موسیقی‌دان |
| آثار | مات و مبهوت (۱۹۶۸)، آرتور (۱۹۸۱)، بابا نوئل (۱۹۸۵)، و مقصر پادوی هتل است (۱۹۹۲) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی گلدن‌گلوب را دریافت کرد |
مور، دادلی (۱۹۳۵)(Moore, Dudley)
بازیگر، کمدین، و موسیقی‌دان انگلیسی. از چهره‌های شاخص طنز در انگلستان دهه‌ی شصت بود. از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۳ با پیتر کوک[۱]، کمدین انگلیسی، همکاری کرد و پس از بازی در فیلم دَه[۲] (۱۹۷۹) از ستارگان هالیوود شد. برخی دیگر از فیلم‌های عمدتاً کمدی او عبارت‌اند از مات و مبهوت[۳] (۱۹۶۸)، آرتور (۱۹۸۱) که به خاطر آن نامزد جایزه‌ی اسکار شد و جایزه‌ی گلدن‌گلوب را دریافت کرد، بابا نوئل[۴] (۱۹۸۵)، و مقصر پادوی هتل است[۵] (۱۹۹۲). چهار بار ازدواج کرد و طلاق گرفت. مور همچنین موسیقی‌دان خبره‌ای بود و علاوه بر آهنگ‌سازی، چندین کنسرت پیانو کلاسیک اجرا کرد.