مرد پرنده‌ای (فیلم 2014): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مرد پرنده‌ای (''Birdman'') | ''مرد پرنده‌ای'' (''Birdman'') | ||
[[پرونده:2042166139.jpg|جایگزین=پوستر فیلم|بندانگشتی|پوستر فیلم]] | [[پرونده:2042166139.jpg|جایگزین=پوستر فیلم|بندانگشتی|پوستر فیلم]] | ||
(یا: ''بردمن؛'' یا با عنوانِ ''فضیلت غیرمنتظرۀ جهل''<ref>''The Unexpected Virtue of Ignorance''</ref>) فیلم سینمایی در گونۀ کمدی سیاه به کارگردانی الخاندرو گونزالس ایناریتو<ref>Alejandro Gonzalez Inarritu | (یا: ''بردمن؛'' یا با عنوانِ ''فضیلت غیرمنتظرۀ جهل''<ref>''The Unexpected Virtue of Ignorance''</ref>) فیلم سینمایی در گونۀ کمدی سیاه به کارگردانی الخاندرو گونزالس ایناریتو<ref>Alejandro Gonzalez Inarritu | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
</ref>، نیکلاس گیاکوبونه<ref>Nicolas Giacobone | </ref>، نیکلاس گیاکوبونه<ref>Nicolas Giacobone | ||
</ref>، فرانک ال. ریدلی<ref>Frank L. Ridley</ref> و الکساندر دینلاریس<ref>Alexander Dinelaris</ref> با الخاندرو گونزالس ایناریتو همکاری کرده‌اند. بردمن نخست‌بار در افتتاحیۀ هفتاد و یکمین دورۀ جشنواره فیلم ونیز (2014) به نمایش درآمد و در بخش مسابقه نامزد دریافت شیر طلایی جشنواره شد. این فیلم دوساعته محصول سال 2014 کشور امریکاست. | </ref>، فرانک ال. ریدلی<ref>Frank L. Ridley</ref> و الکساندر دینلاریس<ref>Alexander Dinelaris</ref> با الخاندرو گونزالس ایناریتو همکاری کرده‌اند. بردمن نخست‌بار در افتتاحیۀ هفتاد و یکمین دورۀ جشنواره فیلم ونیز (2014) به نمایش درآمد و در بخش مسابقه نامزد دریافت شیر طلایی جشنواره شد. این فیلم دوساعته محصول سال 2014 کشور امریکاست. | ||
فیلم که اثری پست‌مدرن است، لحنی کمدی و فرمی تلفیقی از واقعیت و خیال دارد. بردمن دنیای خیالی و واقعی ستاره‌ای رو به افول را به تصویر می‌کشد که در جدال با دنیای ذهنی و حتی واقعیِ فعلی خود (که حالا غرق در فساد و اعتیاد است) با دست‌آویز قرار دادن هنر سعی در رستگاری خود و ایجاد خودباوری دارد؛ چیزی که در انتها نیز تنها با توسل به انتزاع و به شکل فراواقعی ممکن می‌شود. ''بردمن'' از حیث بازی‌ها، فرم، ساختارهای متغیر، فضاسازی، شکل روایت، محتوا و همچنین از حیث مسائل فنی (چون فیلمبرداری و تدوین) از ممتازترین آثار سینمای جهان در قرن اخیر است. | |||
'''خلاصۀ داستان''' | '''خلاصۀ داستان''' | ||
فیلم داستان بازیگری کهنه‌کار، به نام ریگان تامسون<ref>Riggan Thomson</ref>، است که سال‌های پیش در | فیلم داستان بازیگری کهنه‌کار، به نام ریگان تامسون<ref>Riggan Thomson</ref>، است که سال‌های پیش در سری فیلم‌های ابرقهرمانیِ بردمن بازی کرده. این شخصیت درام چنان معروف شده که شخصیت حقیقی تامسون را تحت شعاع خود قرار داده است. او برای احیای زندگی هنری و ثابت کردن خودش به عنوان یک هنرمند، روی پروژۀ بلندپروازانه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند. وی در حال آماده کردن تئاتری بر پایۀ داستان کوتاهی از [[ریموند کارور (۱۹۳۸ـ ۱۹۸۸)|ریموند کارور]] به تهیه‌کنندگی، نقش‌آفرینی، کارگردانی و نویسندگی خودش است؛ در حالی‌که باید با چالش‌های درونی خود، مشکلات کاری و خانوادگی‌اش هم مواجه شود. | ||
'''برخی از جوایز و افتخارات''' | '''برخی از جوایز و افتخارات''' | ||
''بردمن'' در هشتاد و هشتمین [[جایزه اسکار|مراسم اسکار]] موفق شد پس از نامزدی در 9 رشته، جوایز بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامۀ غیراقتباسی و فیلمبرداری را از آن خود کند. در مراسم آکادمی فیلم بریتانیا (بفتا) نیز فیلم موفق به دریافت جایزۀ بهترین فیلمبرداری و از مراسم گلدن گلوب موفق به دریافت جوایز بهترین فیلمنامه و بازیگر نقش اول مرد شد. | ''بردمن'' در هشتاد و هشتمین [[جایزه اسکار|مراسم اسکار]] موفق شد پس از نامزدی در 9 رشته، جوایز بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامۀ غیراقتباسی و فیلمبرداری را از آن خود کند. در مراسم آکادمی فیلم بریتانیا (بفتا) نیز فیلم موفق به دریافت جایزۀ بهترین فیلمبرداری و از مراسم گلدن گلوب موفق به دریافت جوایز بهترین فیلمنامه و بازیگر نقش اول مرد شد. | ||
برخی از '''بازیگران و عوامل تولید''' | |||
تهیه‌کنندگان: جان لشر<ref>John Lesher | |||
</ref>، جیمز دبلیو اسکاچدپل<ref>James W. Skotchdopole | |||
</ref> و الخاندرو گونزالس ایناریتو | |||
مدیر فیلمبرداری: امانوئل لوبزکی<ref>Emmanuel Lubezki | |||
</ref> | |||
آهنگساز: آنتونیو سانچز<ref>Antonio Sanchez | |||
</ref> | |||
تدوینگران: داگلاس کرایس<ref>Douglas Crise | |||
</ref> و استفن میرونه<ref>Stephen MIrrione | |||
</ref> | |||
طراح صحنه: جورج پتیتا<ref>George Petitta | |||
</ref> | |||
طراح لباس: آلبرت ولسکی<ref>Albert Wolski</ref> | |||
بازیگران: [[مایکل کیتون]]<ref>Michael Keaton | |||
</ref> (شخصیت اصلی)، زک گالیفیاناکیس<ref>Zach Galifianakis | |||
</ref>، ادوارد نورتن[<ref>Edward Norton | |||
</ref>، اما استون<ref>Emma Stone | |||
</ref>، اندرو ریزبورو<ref>Andrew Riseborough | |||
</ref>، نائومی واتس<ref>Naomi Watts | |||
</ref>، جرمی شموس<ref>Jeremy Shamos | |||
</ref>، دیمین یانگ<ref>Damian Young | |||
</ref>، مریت وور<ref>Merritt Wever | |||
</ref>، کلارک میدلتون<ref>Clark Middleton | |||
</ref> و امی رایان<ref>Emy Ryan</ref> | |||
---- | ---- | ||
* [https://www.rottentomatoes.com/m/birdman_2014 https://www.rottentomatoes.com] | |||
* [https://www.britannica.com/topic/Birdman-film https://www.britannica.com] | |||
* [https://www.imdb.com/title/tt2562232/?ref_=ev_nom https://www.imdb.com] | |||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - آثار و رویدادها]] | [[رده:جهان - آثار و رویدادها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۰
مرد پرنده‌ای (Birdman)
(یا: بردمن؛ یا با عنوانِ فضیلت غیرمنتظرۀ جهل[۱]) فیلم سینمایی در گونۀ کمدی سیاه به کارگردانی الخاندرو گونزالس ایناریتو[۲]. در نگارش فیلمنامۀ بردمن آرماندو بو[۳]، نیکلاس گیاکوبونه[۴]، فرانک ال. ریدلی[۵] و الکساندر دینلاریس[۶] با الخاندرو گونزالس ایناریتو همکاری کرده‌اند. بردمن نخست‌بار در افتتاحیۀ هفتاد و یکمین دورۀ جشنواره فیلم ونیز (2014) به نمایش درآمد و در بخش مسابقه نامزد دریافت شیر طلایی جشنواره شد. این فیلم دوساعته محصول سال 2014 کشور امریکاست.
فیلم که اثری پست‌مدرن است، لحنی کمدی و فرمی تلفیقی از واقعیت و خیال دارد. بردمن دنیای خیالی و واقعی ستاره‌ای رو به افول را به تصویر می‌کشد که در جدال با دنیای ذهنی و حتی واقعیِ فعلی خود (که حالا غرق در فساد و اعتیاد است) با دست‌آویز قرار دادن هنر سعی در رستگاری خود و ایجاد خودباوری دارد؛ چیزی که در انتها نیز تنها با توسل به انتزاع و به شکل فراواقعی ممکن می‌شود. بردمن از حیث بازی‌ها، فرم، ساختارهای متغیر، فضاسازی، شکل روایت، محتوا و همچنین از حیث مسائل فنی (چون فیلمبرداری و تدوین) از ممتازترین آثار سینمای جهان در قرن اخیر است.
خلاصۀ داستان
فیلم داستان بازیگری کهنه‌کار، به نام ریگان تامسون[۷]، است که سال‌های پیش در سری فیلم‌های ابرقهرمانیِ بردمن بازی کرده. این شخصیت درام چنان معروف شده که شخصیت حقیقی تامسون را تحت شعاع خود قرار داده است. او برای احیای زندگی هنری و ثابت کردن خودش به عنوان یک هنرمند، روی پروژۀ بلندپروازانه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند. وی در حال آماده کردن تئاتری بر پایۀ داستان کوتاهی از ریموند کارور به تهیه‌کنندگی، نقش‌آفرینی، کارگردانی و نویسندگی خودش است؛ در حالی‌که باید با چالش‌های درونی خود، مشکلات کاری و خانوادگی‌اش هم مواجه شود.
برخی از جوایز و افتخارات
بردمن در هشتاد و هشتمین مراسم اسکار موفق شد پس از نامزدی در 9 رشته، جوایز بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامۀ غیراقتباسی و فیلمبرداری را از آن خود کند. در مراسم آکادمی فیلم بریتانیا (بفتا) نیز فیلم موفق به دریافت جایزۀ بهترین فیلمبرداری و از مراسم گلدن گلوب موفق به دریافت جوایز بهترین فیلمنامه و بازیگر نقش اول مرد شد.
برخی از بازیگران و عوامل تولید
تهیه‌کنندگان: جان لشر[۸]، جیمز دبلیو اسکاچدپل[۹] و الخاندرو گونزالس ایناریتو
مدیر فیلمبرداری: امانوئل لوبزکی[۱۰]
آهنگساز: آنتونیو سانچز[۱۱]
تدوینگران: داگلاس کرایس[۱۲] و استفن میرونه[۱۳]
طراح صحنه: جورج پتیتا[۱۴]
طراح لباس: آلبرت ولسکی[۱۵]
بازیگران: مایکل کیتون[۱۶] (شخصیت اصلی)، زک گالیفیاناکیس[۱۷]، ادوارد نورتن[[۱۸]، اما استون[۱۹]، اندرو ریزبورو[۲۰]، نائومی واتس[۲۱]، جرمی شموس[۲۲]، دیمین یانگ[۲۳]، مریت وور[۲۴]، کلارک میدلتون[۲۵] و امی رایان[۲۶]
- ↑ The Unexpected Virtue of Ignorance
- ↑ Alejandro Gonzalez Inarritu
- ↑ Armando Bo
- ↑ Nicolas Giacobone
- ↑ Frank L. Ridley
- ↑ Alexander Dinelaris
- ↑ Riggan Thomson
- ↑ John Lesher
- ↑ James W. Skotchdopole
- ↑ Emmanuel Lubezki
- ↑ Antonio Sanchez
- ↑ Douglas Crise
- ↑ Stephen MIrrione
- ↑ George Petitta
- ↑ Albert Wolski
- ↑ Michael Keaton
- ↑ Zach Galifianakis
- ↑ Edward Norton
- ↑ Emma Stone
- ↑ Andrew Riseborough
- ↑ Naomi Watts
- ↑ Jeremy Shamos
- ↑ Damian Young
- ↑ Merritt Wever
- ↑ Clark Middleton
- ↑ Emy Ryan