ابن قاص: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابن قاص ( - 335ق) | {{جعبه زندگینامه | ||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی=ابن قاص | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= | |||
|تاریخ مرگ=طرسوس 335ق | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی=طبرستان و عثمانی | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =متكلم، فقيه، مفسر، اديب و واعظ | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =دلائل القبلة؛ ادب القاضی؛ التلخيص فی الفروع؛ فوائد حديث ابی عمير؛ المفتاح | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =دین اسلام | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}ابن قاص ( - 335ق) Ebn-e Qas | |||
(ابوالعباس احمد بن ابی احمد طبری؛ معروف به ابن قاص) فقيه شافعی، قاضی و واعظ ایرانی اهل [[طبرستان، سرزمین|طبرستان]]. پدرش واعظ و داستان‌گو بود و به همین دلیل خود به قاص و پسرش احمد به ابن قاص آوازه یافته بودند. در برخی از منابع ذکر شده که او آوازه‌اش به ابن قاص را برای موعظه‌های شاخصش به دست آورده بود. برای فراگیری علوم دینی به بغداد رفت و فقه را از ابوالعباس احمد بن عمر (ابن سريج) (۲۴۸ - ۳۰۶ق)، فقیه و متکلم بزرگ شافعی، فراگرفت. به واسطه یا مستقیم از کسانی چون فضل بن حباب ابوخلیفه جُمَحی و محمد بن عثمان بن ابی شیبه حدیث شنید. سپس به زادگاهش بازگشت و در آنجا به کار قضاوت و تدریس روی آورد و عالمانی چون ابوعلی حسن زجاجی طبری از او فقه شافعی آموختند. ابن قاص در جنگ مسلمانان با روميان حضور داشت، سپس به [[طرسوس]] رفت و در آنجا رحل اقامت افكند و به وعظ پرداخت و در همان‌جا (احتمالاً در جنگ با رومیان) درگذشت. گفته شده كه مدتی مقام قضاء طرسوس را نيز برعهده داشته است. | (ابوالعباس احمد بن ابی احمد طبری؛ معروف به ابن قاص) فقيه شافعی، قاضی و واعظ ایرانی اهل [[طبرستان، سرزمین|طبرستان]]. پدرش واعظ و داستان‌گو بود و به همین دلیل خود به قاص و پسرش احمد به ابن قاص آوازه یافته بودند. در برخی از منابع ذکر شده که او آوازه‌اش به ابن قاص را برای موعظه‌های شاخصش به دست آورده بود. برای فراگیری علوم دینی به بغداد رفت و فقه را از ابوالعباس احمد بن عمر (ابن سريج) (۲۴۸ - ۳۰۶ق)، فقیه و متکلم بزرگ شافعی، فراگرفت. به واسطه یا مستقیم از کسانی چون فضل بن حباب ابوخلیفه جُمَحی و محمد بن عثمان بن ابی شیبه حدیث شنید. سپس به زادگاهش بازگشت و در آنجا به کار قضاوت و تدریس روی آورد و عالمانی چون ابوعلی حسن زجاجی طبری از او فقه شافعی آموختند. ابن قاص در جنگ مسلمانان با روميان حضور داشت، سپس به [[طرسوس]] رفت و در آنجا رحل اقامت افكند و به وعظ پرداخت و در همان‌جا (احتمالاً در جنگ با رومیان) درگذشت. گفته شده كه مدتی مقام قضاء طرسوس را نيز برعهده داشته است. | ||
'''برخی از آثار''' | |||
* ''دلائل القبلة''/ تنها کتاب چاپ‌شدۀ ابن قاص که در ۱۹۱۶م توسط [[لوئیس شیخو (ماردین ۱۸۵۹ـ بیروت ۱۹۲۷م)|لوئیس شیخو]]<ref>Louis Cheikho</ref> (الهی‌دان ارمنی‌تبار اهل عثمانی) در شمارۀ ۱۷ مجلۀ المشرق (بیروت) چاپ شده است. | |||
* ''ادب القاضی''/ از اولين آثار شافعيان در آيين قضا و صفات قاضی که در آن به آرای جداگانۀ حنفیان نیز توجه شده است و نسخه‌ای از آن در کتابخانۀ فیض‌الله افندی (ترکیه) نگه‌داری می‌شود. | |||
* ''التلخيص فی الفروع''/ رساله‌ای کوتاه در فقه و از پرآوازه‌ترین آثار ابن قاص که بسیاری از عالمان شافعی آن را شرح کرده‌اند. نسخه‌ای از این رساله در کتابخانۀ مسجد ایاصوفیه نگه‌داری می‌شود. | |||
* ''فوائد حديث ابی عمير''/ نسخه‌ای از این رساله در دارالكتب قاهره موجود است. | |||
* ''المفتاح''/ در فقه شافعی كه بارها شرح شده، اما نسخه‌ای از آن موجود نیست. | |||
---- | ---- | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | [[رده:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۷
| ابن قاص | |
|---|---|
| درگذشت | طرسوس 335ق |
| محل زندگی | طبرستان و عثمانی |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | متكلم، فقيه، مفسر، اديب و واعظ |
| آثار | دلائل القبلة؛ ادب القاضی؛ التلخيص فی الفروع؛ فوائد حديث ابی عمير؛ المفتاح |
| گروه مقاله | دین اسلام |
ابن قاص ( - 335ق) Ebn-e Qas
(ابوالعباس احمد بن ابی احمد طبری؛ معروف به ابن قاص) فقيه شافعی، قاضی و واعظ ایرانی اهل طبرستان. پدرش واعظ و داستان‌گو بود و به همین دلیل خود به قاص و پسرش احمد به ابن قاص آوازه یافته بودند. در برخی از منابع ذکر شده که او آوازه‌اش به ابن قاص را برای موعظه‌های شاخصش به دست آورده بود. برای فراگیری علوم دینی به بغداد رفت و فقه را از ابوالعباس احمد بن عمر (ابن سريج) (۲۴۸ - ۳۰۶ق)، فقیه و متکلم بزرگ شافعی، فراگرفت. به واسطه یا مستقیم از کسانی چون فضل بن حباب ابوخلیفه جُمَحی و محمد بن عثمان بن ابی شیبه حدیث شنید. سپس به زادگاهش بازگشت و در آنجا به کار قضاوت و تدریس روی آورد و عالمانی چون ابوعلی حسن زجاجی طبری از او فقه شافعی آموختند. ابن قاص در جنگ مسلمانان با روميان حضور داشت، سپس به طرسوس رفت و در آنجا رحل اقامت افكند و به وعظ پرداخت و در همان‌جا (احتمالاً در جنگ با رومیان) درگذشت. گفته شده كه مدتی مقام قضاء طرسوس را نيز برعهده داشته است.
برخی از آثار
- دلائل القبلة/ تنها کتاب چاپ‌شدۀ ابن قاص که در ۱۹۱۶م توسط لوئیس شیخو[۱] (الهی‌دان ارمنی‌تبار اهل عثمانی) در شمارۀ ۱۷ مجلۀ المشرق (بیروت) چاپ شده است.
- ادب القاضی/ از اولين آثار شافعيان در آيين قضا و صفات قاضی که در آن به آرای جداگانۀ حنفیان نیز توجه شده است و نسخه‌ای از آن در کتابخانۀ فیض‌الله افندی (ترکیه) نگه‌داری می‌شود.
- التلخيص فی الفروع/ رساله‌ای کوتاه در فقه و از پرآوازه‌ترین آثار ابن قاص که بسیاری از عالمان شافعی آن را شرح کرده‌اند. نسخه‌ای از این رساله در کتابخانۀ مسجد ایاصوفیه نگه‌داری می‌شود.
- فوائد حديث ابی عمير/ نسخه‌ای از این رساله در دارالكتب قاهره موجود است.
- المفتاح/ در فقه شافعی كه بارها شرح شده، اما نسخه‌ای از آن موجود نیست.
- ↑ Louis Cheikho