تالار قندریز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5|نام=تالار قندریز|کشور=ایران|نام لاتین=Ghandriz Gallery|نام‌های دیگر=تالار ایران|موقعیت=تهران، زیرزمین ساختمان شمارۀ ۱۹۸ خیابان انقلاب و مقابل ورودی اصلی دانشگاه تهران|کاربري=نگارخانه|مشخصات معماری=|سازنده=|زمان ساخت=گشایش: 4 تیرماه ۱۳۴۳ش}}
تالار قندریز  (Ghandriz Gallery)<br>
(يا: تالار ايران) نگارخانه‌ای كه به همت چند هنرمند جوان، با نام تالار ايران، در ۱۳۴۳ش در تهران، خیابان شاهرضا (انقلاب فعلی) گشايش يافت. [[پاکباز، رویین (۱۳۱۸ش)|رويين پاكباز]]، [[جودت، محمدرضا (اردبیل ۱۳۱۸ش)|محمدرضا جودت]]، و [[قندریز، منصور (تبریز ۱۳۱۴ـ۱۳۴۴ش)|منصور قندريز]] بانيان اصلی اين مركز هنری بودند. به‌تدريج هنرمندان ديگری همچون [[ممیز، مرتضی (تهران ۱۳۱۵ـ۱۳۸۴ش)|مرتضی مميز]]، سيروس مالک، [[تبریزی، صادق (تهران ۱۳۱۷ش)|صادق تبريزی]]، [[پیلارام، فرامرز (تهران ۱۳۱۶ـ۱۳۶۲ش)|فرامرز پيلارام]]، [[عربشاهی، مسعود (تهران ۱۳۱۴ش)|مسعود عربشاهی]]، [[شیوا، قباد (همدان ۱۳۱۹ش)|قباد شيوا]]، [[مثقالی، فرشید (اصفهان ۱۳۲۲ش)|فرشيد مثقالی]]، و [[موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش)|ميرحسين موسوی]] در اين كانون فرهنگی به‌فعاليت پرداختند. بعدها درپی درگذشت ناگهانی قندريز، تالار ايران در بزرگداشت وی، به تالار قندريز تغيير نام يافت. اين نگارخانه ۱۳سال كانون فعالی برای نمايش آثار هنری، و معرفی و نقد آثار هنرمندان جوان، و ترجمه و نشر كتاب‌های هنر و معماری بود.
تالار ایران در 4 تیرماه ۱۳۴۳ش با نمایش آثار نقاشی ۱۲ عضو مؤسس آن در زیرزمین ساختمان شمارۀ ۱۹۸ خیابان انقلاب و مقابل ورودی اصلی [[دانشگاه تهران]] افتتاح شد. این تالار در شهریور 1357ش برای همیشه بسته شد؛ اما نزدیک به ۶ دهه بعد از افتتاح آن (از اواسط پاییز 1401ش)، گالری «فضای تالار» در مکان قدیمی تالار قندریز شروع به فعالیت کرد.
----


تالار قندریز <br>
(يا: تالار ايران) نگارخانه‌ای كه به همت چند هنرمند جوان، با نام تالار ايران، در ۱۳۴۳ش در تهران گشايش يافت. [[پاکباز، رویین (۱۳۱۸ش)|رويين پاكباز]]، [[جودت، محمدرضا (اردبیل ۱۳۱۸ش)|محمدرضا جودت]]، و [[قندریز، منصور (تبریز ۱۳۱۴ـ۱۳۴۴ش)|منصور قندريز]] بانيان اصلی اين مركز هنری بودند. به‌تدريج هنرمندان ديگری همچون [[ممیز، مرتضی (تهران ۱۳۱۵ـ۱۳۸۴ش)|مرتضی مميز]]، سيروس مالک، [[تبریزی، صادق (تهران ۱۳۱۷ش)|صادق تبريزی]]، [[پیلارام، فرامرز (تهران ۱۳۱۶ـ۱۳۶۲ش)|فرامرز پيلارام]]، [[عربشاهی، مسعود (تهران ۱۳۱۴ش)|مسعود عربشاهی]]، [[شیوا، قباد (همدان ۱۳۱۹ش)|قباد شيوا]]، [[مثقالی، فرشید (اصفهان ۱۳۲۲ش)|فرشيد مثقالی]]، و ميرحسين موسوی در اين كانون فرهنگی به‌فعاليت پرداختند. بعدها درپی درگذشت ناگهانی قندريز، تالار ايران در بزرگداشت وی، به تالار قندريز تغيير نام يافت. اين نگارخانه ۱۳ سال كانون فعالی برای نمايش آثار هنری، و معرفی و نقد آثار هنرمندان جوان، و ترجمه و نشر كتاب‌هاي هنر و معماري بود.
<br><!--42146300-->
<br><!--42146300-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۲

تالار قندریز
نام فارسی تالار قندریز
کشور ایران
نام لاتین Ghandriz Gallery
نام‌های دیگر تالار ایران
موقعیت تهران، زیرزمین ساختمان شمارۀ ۱۹۸ خیابان انقلاب و مقابل ورودی اصلی دانشگاه تهران
کاربری نگارخانه
زمان ساخت گشایش: 4 تیرماه ۱۳۴۳ش

تالار قندریز (Ghandriz Gallery)
(يا: تالار ايران) نگارخانه‌ای كه به همت چند هنرمند جوان، با نام تالار ايران، در ۱۳۴۳ش در تهران، خیابان شاهرضا (انقلاب فعلی) گشايش يافت. رويين پاكباز، محمدرضا جودت، و منصور قندريز بانيان اصلی اين مركز هنری بودند. به‌تدريج هنرمندان ديگری همچون مرتضی مميز، سيروس مالک، صادق تبريزی، فرامرز پيلارام، مسعود عربشاهی، قباد شيوا، فرشيد مثقالی، و ميرحسين موسوی در اين كانون فرهنگی به‌فعاليت پرداختند. بعدها درپی درگذشت ناگهانی قندريز، تالار ايران در بزرگداشت وی، به تالار قندريز تغيير نام يافت. اين نگارخانه ۱۳سال كانون فعالی برای نمايش آثار هنری، و معرفی و نقد آثار هنرمندان جوان، و ترجمه و نشر كتاب‌های هنر و معماری بود.

تالار ایران در 4 تیرماه ۱۳۴۳ش با نمایش آثار نقاشی ۱۲ عضو مؤسس آن در زیرزمین ساختمان شمارۀ ۱۹۸ خیابان انقلاب و مقابل ورودی اصلی دانشگاه تهران افتتاح شد. این تالار در شهریور 1357ش برای همیشه بسته شد؛ اما نزدیک به ۶ دهه بعد از افتتاح آن (از اواسط پاییز 1401ش)، گالری «فضای تالار» در مکان قدیمی تالار قندریز شروع به فعالیت کرد.