آتش لکهنویی، حیدرعلی (فیض آبادح۱۱۹۲ـلکنو ۱۲۶۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
Atash Lakhanouei (Lucknowei), Heydar Ali
آتَشِ لَکْهَنویی، حیدرعلی (فیض‌آباد ح۱۱۹۲ ـ لکنو ۱۲۶۳ق) Atash Lakhanouei (Lucknowei), Heydar Ali
آتَشِ لَکْهَنویی، حیدرعلی (فیض‌آباد ح۱۱۹۲ ـ لکنو ۱۲۶۳ق) Atash Lakhanouei (Lucknowei), Heydar Ali


خط ۳۱: خط ۲۹:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}شاعر شبه‌قاره. در جوانی به دستگاه محمدتقی خان، فرماندار فیض‌آباد، راه یافت. به همراه محمدتقی‌خان به [[لکنو]] رفت و نزد غلام مصحفی همدانی شاگردی کرد. به فارسی و اردو شعر می‌سرود. از برجسته‌ترین شاعران غزل‌سرای اردوست. غزل‌هایش بدیع و دارای مایه‌های غنایی است. ''دیوان آتش'' به کوشش خود او به چاپ رسیده است (۱۸۴۵). پس از مرگ او، شاگردش میردوست علی خلیل ''کلیات'' اشعار فارسی و اردو او را در دو جلد گردآوری کرد (لکهنو، ۱۸۵۲).
}}شاعر شبه‌قاره. در جوانی به دستگاه محمدتقی خان، فرماندار فیض‌آباد، راه یافت. به همراه محمدتقی‌خان به [[لکنو]] رفت و نزد غلام مصحفی همدانی شاگردی کرد. به فارسی و اردو شعر می‌سرود. از برجسته‌ترین شاعران غزل‌سرای اردوست. غزل‌هایش بدیع و دارای مایه‌های غنایی است. ''دیوان آتش'' به کوشش خود او به چاپ رسیده است (۱۸۴۵). پس از مرگ او، شاگردش میردوست علی خلیل ''کلیات'' اشعار فارسی و اردو او را در دو جلد گردآوری کرد (لکهنو، ۱۸۵۲).
----


 
 


[[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:آسیای شرقی و شبه قاره هند]]
[[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:آسیای شرقی و شبه قاره هند]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۶

آتَشِ لَکْهَنویی، حیدرعلی (فیض‌آباد ح۱۱۹۲ ـ لکنو ۱۲۶۳ق) Atash Lakhanouei (Lucknowei), Heydar Ali

حیدرعلی آتش لکهنویی
زادروز فیض آباد ح۱۱۹۲ق
درگذشت لکنو ۱۲۶۳ق
ملیت هندوستانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
آثار دیوان آتش (۱۸۴۵م)؛ کلیات (اشعار فارسی و اردو، لنکهو ۱۸۵۲م)
گروه مقاله ادبیات سایر کشورها

شاعر شبه‌قاره. در جوانی به دستگاه محمدتقی خان، فرماندار فیض‌آباد، راه یافت. به همراه محمدتقی‌خان به لکنو رفت و نزد غلام مصحفی همدانی شاگردی کرد. به فارسی و اردو شعر می‌سرود. از برجسته‌ترین شاعران غزل‌سرای اردوست. غزل‌هایش بدیع و دارای مایه‌های غنایی است. دیوان آتش به کوشش خود او به چاپ رسیده است (۱۸۴۵). پس از مرگ او، شاگردش میردوست علی خلیل کلیات اشعار فارسی و اردو او را در دو جلد گردآوری کرد (لکهنو، ۱۸۵۲).