ایران کلباسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- ) | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =ایران کلباسی | |||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=اصفهان 1318ش | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری زبان‌شناسی همگانی- دانشگاه تهران | |||
| شغل و تخصص اصلی =زبان‌شناس | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =جایزۀ کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389) | |||
|آثار =زبان فارسی و زبانهای محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ وندهای اشتقاقی فعلی در لهجهها و گویشهای ایرانی و کاربرد آنها در واژهسازی (تهران، 138۶ش)؛ فرهنگ توصیفی گونههای زبان ایرانی (تهران، 1388ش) | |||
|خویشاوندان سرشناس =یدالله ثمره (همسر) | |||
|گروه مقاله =زبان‌شناسی و ترجمه | |||
|دوره = | |||
|فعالیت های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
[[پرونده:ایران کلباسی.jpg|بندانگشتی|ایران کلباسی]] | |||
ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- ) Iran Kalbasi | |||
زبان‌شناس ایرانی. پس از اتمام دورههای تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به دانشگاه شیراز راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آنجا کارش را | زبان‌شناس ایرانی. پس از اتمام دورههای تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به [[دانشگاه شیراز]] راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از [[دانشگاه تهران]] در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آنجا کارش را ادامه داد. از 13۶۵ تا 1371ش با بهرهمندی از فرصت مطالعاتی به مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی لندن<ref><bdi>School of Oriental and African Studies</bdi></ref> رفت و مطالعاتش را در حوزۀ گویششناسی تکمیل کرد. | ||
از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویششناسی، لهجهها، زبانهای ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویشهای ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویششناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویششناسی انجمن زبان‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد. علاوه بر اینها، کلباسی در دانشگاههای شهید | از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویششناسی، لهجهها، زبانهای ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویشهای ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویششناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویششناسی انجمن زبان‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد. علاوه بر اینها، کلباسی در دانشگاههای [[دانشگاه شهید بهشتی|شهید بهشتی]]، [[دانشگاه الزهرا|الزهرا]]، پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداخته است. [[یدالله ثمره]]، زبان‌شناس برجسته، همسر او بود. | ||
زبان فارسی و زبانهای محلی (تهران، 13۵۵ش) | '''برخی از آثار''' | ||
* زبان فارسی و زبانهای محلی (تهران، 13۵۵ش) | |||
* گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش) | |||
* فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش) | |||
* ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش) | |||
* گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش) | |||
* فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش) | |||
* وندهای اشتقاقی فعلی در لهجهها و گویشهای ایرانی و کاربرد آنها در واژهسازی (تهران، 138۶ش) | |||
* فرهنگ توصیفی گونههای زبان ایرانی (تهران، 1388ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۷
| ایران کلباسی | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1318ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان‌شناسی همگانی- دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | زبان‌شناس |
| آثار | زبان فارسی و زبانهای محلی (تهران، 13۵۵ش)؛ ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)؛ فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)؛ وندهای اشتقاقی فعلی در لهجهها و گویشهای ایرانی و کاربرد آنها در واژهسازی (تهران، 138۶ش)؛ فرهنگ توصیفی گونههای زبان ایرانی (تهران، 1388ش) |
| گروه مقاله | زبان‌شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | یدالله ثمره (همسر) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389) |
ایران کلباسی (اصفهان 1318ش- ) Iran Kalbasi
زبان‌شناس ایرانی. پس از اتمام دورههای تحصیلات ابتدایی و متوسطه در زادگاهش، در 1337ش به خدمت وزارت آموزش و پرورش اصفهان درآمد. در 1339ش به دانشگاه شیراز راه یافت و در 13۴2ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامۀ کارشناسی گرفت. در 13۴۶ش از دانشگاه تهران در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی کارشناسی ارشد و در 1351 در همان رشته دکتری گرفت. کلباسی از 13۵1 تا 13۵3ش در تهران رئیس مرکز تربیت معلم وابسته به وزارت آموزش و پرورش بود. در 13۵3ش در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به پژوهش پرداخت. در 13۶0ش این نهاد با یازده نهاد فرهنگی دیگر ادغام و مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی بنیان نهاده شد و کلباسی در آنجا کارش را ادامه داد. از 13۶۵ تا 1371ش با بهرهمندی از فرصت مطالعاتی به مدرسۀ مطالعات شرقی و افریقایی لندن[۱] رفت و مطالعاتش را در حوزۀ گویششناسی تکمیل کرد.
از دیگر فعالیت‌هایش به تدریس گویششناسی، لهجهها، زبانهای ایرانی و زبان انگلیسی در دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و دانشگاه علوم پزشکی ایران (از 13۵3ش)، مجری طرح نحوۀ گردآوری گویشهای ایرانی (1372ش)، عضویت در هیأت علمی گروه گویششناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و مدیریت گروه گویششناسی انجمن زبان‌شناسی ایران (از 1393ش) می‌توان اشاره کرد. علاوه بر اینها، کلباسی در دانشگاههای شهید بهشتی، الزهرا، پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس پرداخته است. یدالله ثمره، زبان‌شناس برجسته، همسر او بود.
برخی از آثار
- زبان فارسی و زبانهای محلی (تهران، 13۵۵ش)
- گویش کردی مهاباد (تهران، 13۶2ش)
- فارسی اصفهانی (تهران، 1370ش)
- ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز (تهران، 1371ش)
- گویش کلیمیان اصفهان (تهران، 1373ش)
- فارسی ایران و تاجیکستان (تهران، 137۴ش)
- وندهای اشتقاقی فعلی در لهجهها و گویشهای ایرانی و کاربرد آنها در واژهسازی (تهران، 138۶ش)
- فرهنگ توصیفی گونههای زبان ایرانی (تهران، 1388ش)، کتاب برگزیدۀ سال جمهوری اسلامی ایران (1389)
- ↑ School of Oriental and African Studies