آذری، زبان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
زبان پیشین منطقۀ فَهلَه شامل آذربایجان، همدان، نهاوند، ری و اصفهان، از زبانهای ایرانی شمال غربی، امروزه رایج در پارهای از مناطق دورافتاده. این اصطلاح را زبانشناسان برای زبان باستانی ایرانی که در این ناحیه تکلم میشده بهکار بردهاند و زبان ترکی آذربایجانی یا ترکی آذری که امروزه با حذف ترکی صرفاً «آذری» خوانده میشود با آن بهکلی متفاوت است. در قدیم آن را آذَریّه و فَهلویِ آذری نیز مینامیدند. آذری را میتوان همان تاتی دانست که ترکها به زبان غیر ترک چنین نامی دادهاند. نزدیکی این زبان به تالشی و گیلکی گیل دولاب بسیار بارز است. | زبان پیشین منطقۀ فَهلَه شامل آذربایجان، همدان، نهاوند، ری و اصفهان، از زبانهای ایرانی شمال غربی، امروزه رایج در پارهای از مناطق دورافتاده. این اصطلاح را زبانشناسان برای زبان باستانی ایرانی که در این ناحیه تکلم میشده بهکار بردهاند و زبان ترکی آذربایجانی یا ترکی آذری که امروزه با حذف ترکی صرفاً «آذری» خوانده میشود با آن بهکلی متفاوت است. در قدیم آن را آذَریّه و فَهلویِ آذری نیز مینامیدند. آذری را میتوان همان تاتی دانست که ترکها به زبان غیر ترک چنین نامی دادهاند. نزدیکی این زبان به تالشی و گیلکی گیل دولاب بسیار بارز است. | ||
نمونههایی از زبان آذری از قرن ۸ق به اینسو دردست است که مهمترین آنها عبارتند از غزلی از همام تبریزی به آذری ـ فارسی، اشعاری از شیخ صفیالدین اردبیلی که زبان آن را «راجی طالشی» نامیدهاند، دوبیتی از بانو طالبۀ اردبیلی، دوبیتی از پیرچنگی خلخالی، غزلی در نُه بیت و چهارده دوبیتی به گویش آذری تبریزی از شمسالدین محمد مغربی (۷۴۹ـ۸۰۹ق)، دو غزل و یک ملمّع از بدر شروانی (۷۸۹ـ۸۵۴ق) که ملکالشعرای شروانشاهان بود، به زبان «کنارآب» یعنی کنار ارس. نخستین فردی که راجع به این زبان تحقیق کرد، [[احمد کسروی]] بود که کتاب او تحت عنوان ''آذری یا زبان باستان آذربایگان'' در ۱۳۰۴ش منتشر شد. | نمونههایی از زبان آذری از قرن ۸ق به اینسو دردست است که مهمترین آنها عبارتند از غزلی از همام تبریزی به آذری ـ فارسی، اشعاری از شیخ صفیالدین اردبیلی که زبان آن را «راجی طالشی» نامیدهاند، دوبیتی از بانو طالبۀ اردبیلی، دوبیتی از پیرچنگی خلخالی، غزلی در نُه بیت و چهارده دوبیتی به گویش آذری تبریزی از شمسالدین محمد مغربی (۷۴۹ـ۸۰۹ق)، دو غزل و یک ملمّع از بدر شروانی (۷۸۹ـ۸۵۴ق) که ملکالشعرای شروانشاهان بود، به زبان «کنارآب» یعنی کنار ارس. نخستین فردی که راجع به این زبان تحقیق کرد، [[احمد کسروی]] بود که کتاب او تحت عنوان ''[[آذری یا زبان باستان آذربایگان]]'' در ۱۳۰۴ش منتشر شد. | ||
---- | ---- | ||