محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق) (ملقب به آقاخان) نوۀ محمدحسن خان قاجار (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او٬ که به همین علت به آقاخان ملقب شد. ----» ایجاد کرد)
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ محمدحسن خان قاجار را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق) منتقل کرد)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
محمدحسن خان قاجار  (سدۀ 13ق)
محمدحسن خان قاجار  (سدۀ 13ق)   Mohammad Hasan Khan Qajar


(ملقب به آقاخان) نوۀ [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن خان قاجار]] (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او٬ که به همین علت به آقاخان ملقب شد.  
(ملقب به آقا خان) نوۀ [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن خان قاجار]] (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او، که به همین علت به آقا خان ملقب شد. پسر ارشد مصطفی‌قلی خان (برادر [[آقا محمدخان قاجار]]) بود. محمدحسن خان اغلب اوقات در شکارگاه‌ها همراه [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی شاه قاجار]] بود. روزی تصمیم گرفت شاه قاجار را به قتل برساند. از این‌رو، یکی از نوکران محرم خود به نام نصیر را واداشت که جایی کمین کند و شاه را هدف گلوله قرار دهد. محافظان شاه به قصد و نیت نصیر پی بردند و دستگیرش کردند. او نیز اقرار کرد. پس از اقرارش، آقا خان پا به فرار گذاشت و به تهران رفت. فتحعلی شاه دستور داد افرادش راهی تهران شوند و او را از هر دو چشم کور کنند. اما مدتی بعد شاه قاجار پشیمان و نسبت به وی مهربان شد و او را ندیم خود قرار داد و در مجالس بزم و طرب او را همراهش می‌برد. 
----
----
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دورۀ قاجار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴

محمدحسن خان قاجار (سدۀ 13ق) Mohammad Hasan Khan Qajar

(ملقب به آقا خان) نوۀ محمدحسن خان قاجار (نیای خاندان قاجار) و هم‌نام او، که به همین علت به آقا خان ملقب شد. پسر ارشد مصطفی‌قلی خان (برادر آقا محمدخان قاجار) بود. محمدحسن خان اغلب اوقات در شکارگاه‌ها همراه فتحعلی شاه قاجار بود. روزی تصمیم گرفت شاه قاجار را به قتل برساند. از این‌رو، یکی از نوکران محرم خود به نام نصیر را واداشت که جایی کمین کند و شاه را هدف گلوله قرار دهد. محافظان شاه به قصد و نیت نصیر پی بردند و دستگیرش کردند. او نیز اقرار کرد. پس از اقرارش، آقا خان پا به فرار گذاشت و به تهران رفت. فتحعلی شاه دستور داد افرادش راهی تهران شوند و او را از هر دو چشم کور کنند. اما مدتی بعد شاه قاجار پشیمان و نسبت به وی مهربان شد و او را ندیم خود قرار داد و در مجالس بزم و طرب او را همراهش می‌برد.