شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Berlin Philharmonie asv2018-05 img2.jpg|بندانگشتی|تالار کنسرت ارکستر فيلارمونيک برلين]] | [[پرونده:Berlin Philharmonie asv2018-05 img2.jpg|بندانگشتی|تالار کنسرت ارکستر فيلارمونيک برلين]] | ||
[[پرونده:هانس شارون 1.jpg|بندانگشتی|هانس شارون]] | |||
شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)<br/> | شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)<br/> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۴
| هانس شارون Hans Scharoun | |
|---|---|
| زادروز |
1893م |
| درگذشت | 1972م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | معماری از کالج فنی برلین |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| آثار | موزۀ دریایی برلین (1970) |
| گروه مقاله | معماری |
| جوایز و افتخارات | از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک در قرن 20 |
شارون، هانس (۱۸۹۳ـ۱۹۷۲)(Scharoun, Hans)
معمار آلمانی. از برجسته‌ترین نمایندگان معماری ارگانیک[۱] در قرن ۲۰ بود. نخستین کار مهمش با نام اشمینکه هاوس[۲]، لوبائو[۳]، ساکس[۴] (۱۹۳۲ـ۱۹۳۳)، به‌سبب سبُکی سازۀ اسکلت فولادی نمایان[۵] (اکسپوز) آن درخور توجه است. تالار کنسرت ارکستر فیلارمونیک برلین[۶]، که در ۱۹۶۳ تکمیل شد، بهترین نمونه‌ای است که اندیشه‌‌های او را در زمینۀ طراحی ارگانیک بیان می‌کند؛ شارون در این طرح، شنونده و ارکستر را در سطوح مختلف با هم یکپارچه می‌سازد. شارون در کالج فنی برلین[۷]، معماری خواند (۱۹۱۲ـ۱۹۱۴)، و بعدها به جنبش تأثیرگذار اتحادیۀ صنایع دستی آلمان[۸] پیوست که استانداردهای بالا در طراحی صنعتی را می‌جست. با قدرت‌گرفتن نازی‌ها، در فعالیت‌هایش وقفه‌ای رخ داد؛ اما او در طرح‌های بازسازی برلین در ۱۹۴۶ شرکت کرد و طرح‌های اثرگذار بسیاری تهیه کرد که اساس ساختمان تالار ارکستر فیلارمونیک برلین از آن جمله است. سایر کارهای برجسته‌اش در دورۀ پس از جنگ عبارت‌اند از موزۀ دریایی[۹]، برلین، ۱۹۷۰، و کتابخانۀ ملی[۱۰]، برلین،۱۹۸۷.