امامزاده اسماعیل (همدان): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:11485300.jpg|بندانگشتی|294x294پیکسل|نمای ورودی بقعه]]
اِمامزاده اسماعیل (همدان)<br>
<p>بقعه‌ای واقع در همدان. در سمت شمال غرب شهر همدان و در انتهای خیابان باباطاهر و در حد فاصل میدان امامزاده عبدالله (ع) و میدان فلسطین، در مجاورت یک مسجد تاریخی قرار گرفته است. برخی ایشان را از نوادگان امام موسی کاظم (ع) و برخی دیگر از فرزندزادگان امام حسن مجتبی (ع) می‌دانند. بنای بقعه دارای یک ورودی است که در بالای آن لوحی مرمری قرار دارد که پنج بیت شعر بر روی آن به خط زیبای نستعلیق کنده شده است. از مضمون ابیات چنین برمی‌آید که این بنا بر اثر هجوم دشمنان که به احتمالی عثمانی‌ها یا غلجائیان بوده‌اند، خراب و در ۱۱۳۵ق تعمیر و مرمت شده است. ساختمان این امامزاده به ابعاد 8×8 متر است و گنبد موزونی دارد.</p>
----


اِمامزاده اسماعیل (همدان)<br>
<p>بقعه‌ای واقع در همدان. در سمت شمال غرب شهر همدان و در انتهای خیابان باباطاهر و در حد فاصل میدان امامزاده عبدالله (ع) و میدان فلسطین، در مجاورت یک مسجد تاریخی قرار گرفته است. برخی ایشان را از نوادگان امام موسی کاظم (ع) و برخی دیگر از فرزندزادگان امام حسن مجتبی (ع) می‌دانند. بنای بقعه دارای یک ورودی است که در بالای آن لوحی مرمری قرار دارد که پنج بیت شعر بر روی آن به خط زیبای نستعلیق کنده شده است. از مضمون ابیات چنین برمی‌آید که این بنا بر اثر هجوم دشمنان که به احتمالی عثمانی‌ها یا غلجائیان بوده‌اند، خراب و در ۱۱۳۵ق تعمیر و مرمت شده است.</p>
<br><!--11485300-->
<br><!--11485300-->
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۹

نمای ورودی بقعه

اِمامزاده اسماعیل (همدان)

بقعه‌ای واقع در همدان. در سمت شمال غرب شهر همدان و در انتهای خیابان باباطاهر و در حد فاصل میدان امامزاده عبدالله (ع) و میدان فلسطین، در مجاورت یک مسجد تاریخی قرار گرفته است. برخی ایشان را از نوادگان امام موسی کاظم (ع) و برخی دیگر از فرزندزادگان امام حسن مجتبی (ع) می‌دانند. بنای بقعه دارای یک ورودی است که در بالای آن لوحی مرمری قرار دارد که پنج بیت شعر بر روی آن به خط زیبای نستعلیق کنده شده است. از مضمون ابیات چنین برمی‌آید که این بنا بر اثر هجوم دشمنان که به احتمالی عثمانی‌ها یا غلجائیان بوده‌اند، خراب و در ۱۱۳۵ق تعمیر و مرمت شده است. ساختمان این امامزاده به ابعاد 8×8 متر است و گنبد موزونی دارد.