آشتیانی، اسماعیل (۱۲۷۱ ـ۱۳۴۹ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
[[پرونده:10135800.jpg|جایگزین=از آثار آشتیانی|بندانگشتی|تابلوی حیات بی‌جان، اثر اسماعیل آشتیانی، موزه مجلس]]
[[پرونده:10135800.jpg|جایگزین=از آثار آشتیانی|بندانگشتی|تابلوی حیات بی‌جان، اثر اسماعیل آشتیانی، موزه مجلس]]
[[پرونده:10135800-1.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره نقاش (1320ش)]]
[[پرونده:10135800-1.jpg|بندانگشتی|خودنگاره نقاش (1320ش)]]
آشتیانی، اسماعیل (۱۲۷۱ ـ۱۳۴۹ش)  Ashtiani, Esmail
آشتیانی، اسماعیل (۱۲۷۱ ـ۱۳۴۹ش)  Ashtiani, Esmail


خط ۳۶: خط ۳۶:


ازجمله آثارش عبارت‌اند از شماری ''خودنگاری''؛ ''تریاکی‌ها در قهوه‌خانه'' (۱۳۰۸ش)، ''طبیعت بی‌جان'' (۱۳۲۱ش)، و ''خواب درویش''.
ازجمله آثارش عبارت‌اند از شماری ''خودنگاری''؛ ''تریاکی‌ها در قهوه‌خانه'' (۱۳۰۸ش)، ''طبیعت بی‌جان'' (۱۳۲۱ش)، و ''خواب درویش''.
----<br /> &nbsp;


<br /> &nbsp;
----
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]  
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]  
[[Category:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[Category:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۶

اسماعیل آشتیانی
Esmail Ashtiani
زادروز ۱۲۷۱ش
درگذشت ۱۳۴۹ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک کمال الملک
آثار تریاکی‌ها در قهوه‌خانه (۱۳۰۸ش)، طبیعت بی‌جان (۱۳۲۱ش)، و خواب درویش
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی ایران
از آثار آشتیانی
تابلوی حیات بی‌جان، اثر اسماعیل آشتیانی، موزه مجلس
خودنگاره نقاش (1320ش)

آشتیانی، اسماعیل (۱۲۷۱ ـ۱۳۴۹ش) Ashtiani, Esmail


نقاش ایرانی. از شاگردان کمال‌الملک بود. علاوه‌بر نقاشی، سروده‌های بسیاری با تخلّص «شعله» برجا گذاشت. نقاشی‌هایش بیشتر نقش اشیا، و تک‌چهره‌سازی‌اند که با شیوۀ استادش بسیار قرابت دارند. اسماعیل آشتیانی نخست به حرفۀ پدرش رو‌آورد که از روحانیان تهران بود، اما پس از مدتی آ‌ن را وانهاد و به مدرسۀ صنایع مستظرفه رفت. در ۱۳۰۷ش پس از کمال‌الملک، ریاست این مدرسه را برعهده گرفت، و در ۱۳۰۸ش هنرستان کمال‌الملک را بنیاد نهاد. علی‌رغم مسافرت‌های متعددش به اروپا، و آشنایی با سبک‌های غربی، همچنان در آثارش به شیوۀ کمال‌الملک وفادار ماند. در تکچهره‌سازی و انتخاب رنگ‌ها مهارت داشت. کتابی درباب علم مناظر و مرایا نگاشت.

ازجمله آثارش عبارت‌اند از شماری خودنگاری؛ تریاکی‌ها در قهوه‌خانه (۱۳۰۸ش)، طبیعت بی‌جان (۱۳۲۱ش)، و خواب درویش.