آصفی هروی، مقیم الدین (هرات ۸۵۳ـ۹۲۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آصفی هروی، مقیم‌الدین (هرات ۸۵۳ـ۹۲۳ق) Asefi Heravi, Moghimuddin | {{جعبه زندگینامه|عنوان=مقیم‌الدین آصفی هروی|نام=Moghimuddin Asefi Heravi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=هرات ۸۵۳ق|تاریخ مرگ=۹۲۳ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مثنوی جمال و جلال (سوئد، ۱۹۴۸م)؛ دیوان اشعار به کوشش فکری سلجوقی (تهران، ۱۳۴۲ش)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آصفی هروی، مقیم‌الدین (هرات ۸۵۳ـ۹۲۳ق) Asefi Heravi, Moghimuddin | ||
شاعر ایرانی. از شاگردان [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]] و از مقرّبان [[سلطان حسین بایقرا]] و [[علی شیر نوایی|امیرعلیشیر نوایی]] بود. در [[ریاضیات]] و معماگویی مهارت داشت. او را از پیش‌گامان [[سبک هندی]] شمرده‌‌اند. | شاعر ایرانی. از شاگردان [[جامی، عبدالرحمان (خرجرد ۸۱۷ ـ هرات ۸۹۸ق)|جامی]] و از مقرّبان [[سلطان حسین بایقرا]] و [[علی شیر نوایی|امیرعلیشیر نوایی]] بود. در [[ریاضیات]] و معماگویی مهارت داشت. او را از پیش‌گامان [[سبک هندی]] شمرده‌‌اند. | ||
از آثارش: مثنوی ''جمال و جلال'' ([[ | از آثارش: مثنوی ''جمال و جلال'' ([[سوئد]]، ۱۹۴۸م)؛ ''دیوان اشعار'' به کوشش فکری سلجوقی (تهران، ۱۳۴۲ش). | ||
<br/> | |||
---- | ---- | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۵
| مقیم‌الدین آصفی هروی Moghimuddin Asefi Heravi | |
|---|---|
| زادروز |
هرات ۸۵۳ق |
| درگذشت | ۹۲۳ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | مثنوی جمال و جلال (سوئد، ۱۹۴۸م)؛ دیوان اشعار به کوشش فکری سلجوقی (تهران، ۱۳۴۲ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
آصفی هروی، مقیم‌الدین (هرات ۸۵۳ـ۹۲۳ق) Asefi Heravi, Moghimuddin
شاعر ایرانی. از شاگردان جامی و از مقرّبان سلطان حسین بایقرا و امیرعلیشیر نوایی بود. در ریاضیات و معماگویی مهارت داشت. او را از پیش‌گامان سبک هندی شمرده‌‌اند.
از آثارش: مثنوی جمال و جلال (سوئد، ۱۹۴۸م)؛ دیوان اشعار به کوشش فکری سلجوقی (تهران، ۱۳۴۲ش).