موصلی، ابراهیم (کوفه ۱۲۵ـ بغداد ۱۸۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم موصِلی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=ندیم|زادروز=کوفه ۱۲۵ش|تاریخ مرگ=بغداد ۱۸۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی، عراق|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر، موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز، نوازنده بربط (عود)|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}موصِلی، ابراهیم (کوفه ۱۲۵ـ بغداد ۱۸۸ق)<br>

<p>(پسر ماهان ملقب به «ندیم») شاعر، موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز، [[بربط]] (عود)نواز ایرانی‌تبار و مُعرّف مقام موزون ماخوری. قدرت شنوایی شگفت‌انگیزی داشت چنان‌که در میان ۳۰ بربط‌نواز یک سیم ناکوک را تشخیص می‌داد. به‌سبب اقامتش در [[موصل]] به موصلی شهرت یافت و دوران هنرجویی خود را در شهرهای [[ری، شهر|ری]]، [[خوزستان]]، [[بصره]] و دیگر شهرهای ایران و [[عراق]] در خدمت استادان ایرانی سپری کرد. موسیقی عرب را در بصره، با حمایت یکی از نمایندگان خلیفه منصور و زیر نظر «سیّاط» فراگرفت. او هنرستان کوچکی در منزلش دایر کرده بود و در آن تدریس می‌کرد. شاگردانش عبارت بودند از فرزندش اسحاق؛ شوهرخواهرش زَلزَل؛ محمدالزَفّ علویه؛ ابوصدقه؛ سلیم بن سلام؛ محمد بن الحارث؛ و مخارق. به روایت [[موصلی، اسحاق ( ـ۲۳۵ق)|اسحاق موصلی]]، ابراهیم در حدود ۹۰۰ اثر ساخت و چند مقام جدید نیز به او منسوب است. در ''الفهرست'' حدود ۴۰ کتاب از ابراهیم روایت شده است. از ۹۰۰ آهنگ او بعضی دِرهَمی، یعنی مانند طلا درجۀ یک، بعضی فلسی مانند نقره درجۀ دو، و برخی پشیزی، یعنی کم‌ارزش بودند که پسرش ۳۰۰ آواز کم‌ارزش را از مجموعۀ ساخته‌های پدر حذف کرد. او همیشه می‌گفت پدرم ۶۰۰ آهنگ ساخته است. ابراهیم در دربار [[هارون الرشید|هارون]] به ثروتی سرشار دست یافت و در صدر موسیقی‌دانان می‌نشست. او از محارم خلیفه و از ندیمان او بود؛ به‌همین سبب خودش به «ندیم» و پسرش اسحاق به «ابن ندیم» ملقب بودند. </p>