بکو، فرانسوا (۱۹۲۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)<br /> {{جعبه زندگینامه | بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)<br /> {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =فرانسوا بکو | |عنوان =فرانسوا بکو | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[پرونده:Becaud, Francois.jpg|بندانگشتی|فرانسوا بکو]] | ||
مشهور به ژیلبر بکو<ref>Gilbert Becaud | مشهور به ژیلبر بکو<ref>Gilbert Becaud | ||
</ref>، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا<ref>Olympia </ref> بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت<ref>Monsieur 100000 Volts </ref> لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: ''دست‌های من''<ref>''Mes Mains''</ref> (۱۹۵۳)، ''و اکنون''<ref> ''Et Maintenant''</ref> (۱۹۶۲) و ''مهم گل سرخ است''<ref> ''L’Important cest la rose''</ref> (۱۹۶۷). | </ref>، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا<ref>Olympia </ref> بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت<ref>Monsieur 100000 Volts </ref> لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: ''دست‌های من''<ref>''Mes Mains''</ref> (۱۹۵۳)، ''و اکنون''<ref> ''Et Maintenant''</ref> (۱۹۶۲) و ''مهم گل سرخ است''<ref> ''L’Important cest la rose''</ref> (۱۹۶۷). | ||
---- | |||
<br/> <!--12287900--> | <br/> <!--12287900--> | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:مدرن جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲
بِکو، فرانسوا (۱۹۲۷- ۲۰۰۱م)(Becaud, Francois)
| فرانسوا بکو Francois Becaud | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۷م |
| درگذشت | ۲۰۰۱م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | خواننده |
| لقب | آقای صدهزار ولت |
| آثار | دست های من (۱۹۵۳)؛ و اکنون (۱۹۶۲)؛ مهم گل سرخ است (۱۹۶۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
مشهور به ژیلبر بکو[۱]، آهنگ‌ساز و خوانندۀ فرانسوی. فعالیت خود را از نخستین سال‌های دهۀ ۱۹۵۰ آغاز کرد. در ۱۹۵۴، زمانی‌که برای نخستین‌بار در سالن اولیمپیا[۲] بر روی صحنه رفت، به‌شهرت رسید. به او آقای صدهزار ولت[۳] لقب دادند. بسیاری از ترانه‌هایش در زمرۀ ترانه‌های کلاسیک فرانسه قرار گرفته‌اند؛ از آن جمله‌اند: دست‌های من[۴] (۱۹۵۳)، و اکنون[۵] (۱۹۶۲) و مهم گل سرخ است[۶] (۱۹۶۷).