نبرد ترموپیل: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نبرد ترموپیل (Battle of Thermopylae) | نبرد ترموپیل (Battle of Thermopylae) | ||
نبرد یونانیان به فرماندهی لئونیداس<ref>Leonidas</ref>، پادشاه | نبرد یونانیان به فرماندهی [[لیونیداس ( ـ ۴۸۰ پ م)|لئونیداس]]<ref>Leonidas</ref>، پادشاه [[اسپارت|اِسپارت]]<ref>Sparta</ref>، و ایرانیان به فرماندهی [[خشایارشای اول|خشایارشا]]<ref>Xerxes</ref>، شاهنشاه [[هخامنشیان|هخامنشی]] در سال 480پ‌م. آنان در گردنۀ ترموپیل، بین [[تسالی]]<ref>Thessaly</ref> و لوکریش<ref>Locrish</ref> در مرکز [[یونان باستان|یونان]]، جنگیدند. یونانیان در این جنگ شکست سختی خوردند؛ اما عمل قهرمانی آنانی که تا آخرین نفر جنگیدند روحیۀ یونانیان را بالا برد. سربازان ایرانی پس از دو روز زمین‌گیرشدن در این گردنه، با راهنمایی یک یونانی بومی از کوهستان گذشتند و نیرویی را که برای پاسداری از آن‌جا مستقر شده بود، تارومار کردند. بیشتر یونانیان، که به موقع از پیشروی ایرانیان آگاه شده بودند، عقب نشستند اما اسپارتی‌ها و برخی دیگر برجای ماندند، ازجمله آنانی که از تِسپیا<ref>Thespiae</ref> آمده بودند، و تا آخرین نفر جنگیدند. آخرین مقاومت‌ها روی تپۀ کوچکی مقابل بنای یادبود جدید صورت گرفت. | ||
---- | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران باستان تا ورود اسلام]] | [[رده:ایران باستان تا ورود اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:یونان و مقدونیه]] | [[رده:یونان و مقدونیه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۷
نبرد ترموپیل (Battle of Thermopylae)
نبرد یونانیان به فرماندهی لئونیداس[۱]، پادشاه اِسپارت[۲]، و ایرانیان به فرماندهی خشایارشا[۳]، شاهنشاه هخامنشی در سال 480پ‌م. آنان در گردنۀ ترموپیل، بین تسالی[۴] و لوکریش[۵] در مرکز یونان، جنگیدند. یونانیان در این جنگ شکست سختی خوردند؛ اما عمل قهرمانی آنانی که تا آخرین نفر جنگیدند روحیۀ یونانیان را بالا برد. سربازان ایرانی پس از دو روز زمین‌گیرشدن در این گردنه، با راهنمایی یک یونانی بومی از کوهستان گذشتند و نیرویی را که برای پاسداری از آن‌جا مستقر شده بود، تارومار کردند. بیشتر یونانیان، که به موقع از پیشروی ایرانیان آگاه شده بودند، عقب نشستند اما اسپارتی‌ها و برخی دیگر برجای ماندند، ازجمله آنانی که از تِسپیا[۶] آمده بودند، و تا آخرین نفر جنگیدند. آخرین مقاومت‌ها روی تپۀ کوچکی مقابل بنای یادبود جدید صورت گرفت.