یانگ، گیگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
گیگ یانگ (مینه‌سوتا 4 نوامبر 1913- نیویورک 19 اکتبر 1978م) Gig Young | {{جعبه زندگینامه|عنوان=گیگ یانگ|نام=Gig Young|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=مینه‌سوتا 4 نوامبر 1913م|تاریخ مرگ=نیویورک 19 اکتبر 1978م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=بازیگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد (1969م)|آثار=بیا پیاله را پر کن (1951م)؛ نورچشمی معلم (1958م)؛ مگر آنها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟(1969م)؛ سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور (1974م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=سینما|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}گیگ یانگ (مینه‌سوتا 4 نوامبر 1913- نیویورک 19 اکتبر 1978م) Gig Young | ||
[[پرونده:2042171644.jpg|بندانگشتی|گیگ یانگ]] | |||
بازیگر امریکایی. نام زمان تولد او بایرون الزورث بار<ref>Byron Elsworth Barr</ref> بود. از دورۀ دبیرستان روی صحنه می‌رفت. بازیگری را در تماشاخانۀ پاسادنا<ref>Pasadena</ref> آموخت و خیلی زود به خدمت [[برادران وارنر]] درآمد. نخستین فیلمش (''رفتار نامناسب شوهران''<ref>''Misbehaving Husbands''</ref>) را در سال ۱۹۴۰م با نام «بایرون بار» بازی کرد و دو سالی طول کشید تا به نقش مناسب گیگ یانگ در فیلم ''خواهران شاد''<ref>''The Gay Sisters''</ref> دست پیدا کند. از آن به بعد از نام گیگ یانگ در سینما استفاده کرد تا با بازیگر دیگری به نام بایرون بار اشتباه گرفته نشود. پس از [[جنگ جهانی دوم]] آرام‌آرام در نقش‌های دوم و گاهی اول در فیلم‌های ردۀ "ب" مورد توجه قرار گرفت. از دهۀ ۱۹۵۰م در صحنه و تلویزیون (از جمله به عنوان مجری در مجموعۀ ''برادران وارنر تقدیم می‌کنند''<ref name=":0">''Warner Bros. Presents''</ref>/ ۱۹۵۵-۱۹۵۶) نیز فعال شد. برای ''بیا پیاله را پر کن''<ref>''Come Fill the Cup''</ref> (1951م) و ''نورچشمی معلم''<ref>''Teacher's Pet''</ref> (1958م) کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه (به علاوۀ جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref>) را برای ''مگر آنها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟''<ref>''They Shoot Horses, Don't They?''</ref> (1969م) دریافت کرد. همسر سوم و پنجمش الیزابت مونتگمری<ref>Elizabeth Montgomery</ref> (۱۹۵۶-۱۹۶۳) و کیم اشمیت<ref>Kim Schmidt</ref> (سه هفته از سال ۱۹۷۸) نیز بازیگر بودند. کیم اشمیت را با شلیک گلوله به قتل رساند و سپس خودکشی کرد. | |||
بازیگر | یانگ بازیگر توانایی بود که خیلی کم به نقش‌هایی مناسب دست پیدا کرد. با این که در درام‌هایی چون ''بیا پیاله را پر کن'' خود را موفق نشان داده بود، شرکت‌های فیلمسازی ترجیح می‌دادند تا از او در نقش‌های کمدی بهره ببرند. [[پکین پا، سامویل (۱۹۲۶ـ۱۹۸۴)|سام پکین‌پا]] از معدود فیلمسازانی بود که قابلیت‌های واقعی یانگ را تشخیص داد و در ''سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور''<ref>''Bring Me the Head of Alfredo Garcia''</ref> (1974م) ایفای نقش منفی یک خلافکار همجنس‌خواه را به او سپرد. | ||
'''برخی دیگر از آثار سینمایی''' | |||
* ''نیروی هوایی''<ref><bdi>''Air Force''</bdi></ref> '''('''هاوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref>- ۱۹۴۳) | |||
* ''سه تفنگدار''<ref><bdi>''The Three Musketeers''</bdi></ref> (جورج سیدنی<ref>George Sidney</ref>- ۱۹۴۸) | |||
* ''دختری که همه چیز داشته است''<ref><bdi>''The Girl Who Had Everything''</bdi></ref> (ریچارد تورپ<ref>Richard Thorpe</ref>- ۱۹۵۳) | |||
* ''آرنا''<ref><bdi>''Arena''</bdi></ref> (ریچارد فلایشر<ref>Richard Fleischer</ref>- ۱۹۵۳) | |||
* ''ساعات ناامیدی''<ref name=":1"><bdi>''The Desperate Hours''</bdi></ref> ([[وایلر، ویلیام (۱۹۰۲ـ ۱۹۸۱)|ویلیام وایلر]]- ۱۹۵۵) | |||
* ''هیندنبورگ''<ref><bdi>''The Hindenburg''</bdi></ref> (رابرت وایز<ref>Robert Wise</ref>- ۱۹۷۵) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۹
| گیگ یانگ Gig Young | |
|---|---|
| زادروز |
مینه‌سوتا 4 نوامبر 1913م |
| درگذشت | نیویورک 19 اکتبر 1978م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | بیا پیاله را پر کن (1951م)؛ نورچشمی معلم (1958م)؛ مگر آنها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟(1969م)؛ سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور (1974م) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد (1969م) |
گیگ یانگ (مینه‌سوتا 4 نوامبر 1913- نیویورک 19 اکتبر 1978م) Gig Young
بازیگر امریکایی. نام زمان تولد او بایرون الزورث بار[۱] بود. از دورۀ دبیرستان روی صحنه می‌رفت. بازیگری را در تماشاخانۀ پاسادنا[۲] آموخت و خیلی زود به خدمت برادران وارنر درآمد. نخستین فیلمش (رفتار نامناسب شوهران[۳]) را در سال ۱۹۴۰م با نام «بایرون بار» بازی کرد و دو سالی طول کشید تا به نقش مناسب گیگ یانگ در فیلم خواهران شاد[۴] دست پیدا کند. از آن به بعد از نام گیگ یانگ در سینما استفاده کرد تا با بازیگر دیگری به نام بایرون بار اشتباه گرفته نشود. پس از جنگ جهانی دوم آرام‌آرام در نقش‌های دوم و گاهی اول در فیلم‌های ردۀ "ب" مورد توجه قرار گرفت. از دهۀ ۱۹۵۰م در صحنه و تلویزیون (از جمله به عنوان مجری در مجموعۀ برادران وارنر تقدیم می‌کنند[۵]/ ۱۹۵۵-۱۹۵۶) نیز فعال شد. برای بیا پیاله را پر کن[۶] (1951م) و نورچشمی معلم[۷] (1958م) کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش دوم بود و این جایزه (به علاوۀ جایزۀ گلدن گلوب[۸]) را برای مگر آنها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟[۹] (1969م) دریافت کرد. همسر سوم و پنجمش الیزابت مونتگمری[۱۰] (۱۹۵۶-۱۹۶۳) و کیم اشمیت[۱۱] (سه هفته از سال ۱۹۷۸) نیز بازیگر بودند. کیم اشمیت را با شلیک گلوله به قتل رساند و سپس خودکشی کرد.
یانگ بازیگر توانایی بود که خیلی کم به نقش‌هایی مناسب دست پیدا کرد. با این که در درام‌هایی چون بیا پیاله را پر کن خود را موفق نشان داده بود، شرکت‌های فیلمسازی ترجیح می‌دادند تا از او در نقش‌های کمدی بهره ببرند. سام پکین‌پا از معدود فیلمسازانی بود که قابلیت‌های واقعی یانگ را تشخیص داد و در سر آلفردو گارسیا را برایم بیاور[۱۲] (1974م) ایفای نقش منفی یک خلافکار همجنس‌خواه را به او سپرد.
برخی دیگر از آثار سینمایی
- نیروی هوایی[۱۳] (هاوارد هاکس[۱۴]- ۱۹۴۳)
- سه تفنگدار[۱۵] (جورج سیدنی[۱۶]- ۱۹۴۸)
- دختری که همه چیز داشته است[۱۷] (ریچارد تورپ[۱۸]- ۱۹۵۳)
- آرنا[۱۹] (ریچارد فلایشر[۲۰]- ۱۹۵۳)
- ساعات ناامیدی[۲۱] (ویلیام وایلر- ۱۹۵۵)
- هیندنبورگ[۲۲] (رابرت وایز[۲۳]- ۱۹۷۵)
- ↑ Byron Elsworth Barr
- ↑ Pasadena
- ↑ Misbehaving Husbands
- ↑ The Gay Sisters
- ↑ Warner Bros. Presents
- ↑ Come Fill the Cup
- ↑ Teacher's Pet
- ↑ Golden Globe Award
- ↑ They Shoot Horses, Don't They?
- ↑ Elizabeth Montgomery
- ↑ Kim Schmidt
- ↑ Bring Me the Head of Alfredo Garcia
- ↑ Air Force
- ↑ Howard Hawks
- ↑ The Three Musketeers
- ↑ George Sidney
- ↑ The Girl Who Had Everything
- ↑ Richard Thorpe
- ↑ Arena
- ↑ Richard Fleischer
- ↑ The Desperate Hours
- ↑ The Hindenburg
- ↑ Robert Wise