دونا رید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042172613.jpg|بندانگشتی|دونا رید]] | {{جعبه زندگینامه|عنوان=دونا رید|نام=Donna Reed|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱م|تاریخ مرگ=کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کالج شهر لس آنجلس|شغل و تخصص اصلی=بازیگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن (1953م)|آثار=آنان قابل چشم‌پوشی بودند (۱۹۴۵)؛ زندگی شگفت‌انگیز است (۱۹۴۶)؛ برگۀ رسوایی (1952)؛ جنون اسلحه (1953)؛ از اینجا تا ابدیت (1953)؛ آخرین باری که پاریس را دیدم (۱۹۵4)؛ واکنش متقابل (1956)|خویشاوندان سرشناس=ویلیام جی. تاتل (همسر نخست؛ از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م)؛ تونی اوون (همسر دوم؛ از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م)|گروه مقاله=سینما|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:2042172613.jpg|بندانگشتی|دونا رید]] | ||
[[پرونده:2042172613- 2.jpg|بندانگشتی|دونا رید]] | |||
دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) <bdi>Donna Reed</bdi> | دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) <bdi>Donna Reed</bdi> | ||
(نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران | (نام اصلی: دونا بل مالنگر<ref>Donna Belle Mullenger</ref>) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن. در دهۀ آغاز فعالیتش پس از چندین نقش فرعی و کم‌اهمیت، در نقش‌های دوم و مکمل و در دهۀ 1950م بیشتر در نقش‌های اول حضور می‌یافت. دونا رید طی چهار دهه فعالیت که دو دهۀ نخستین آن پرکار و دو دهۀ آخرش به صورت پراکنده بود، در بیش از 40 فیلم سینمایی، 4-5 مجموعۀ تلویزیونی و چند تله‌تئاتر بازی کرد. | ||
دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس<ref>Los Angeles City College</ref> به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت [[مترو گلدوین مایر]] در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز<ref>Donna Adams</ref> در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان ''زندگی شگفت‌انگیز است''<ref>''It's a Wonderful Life''</ref> (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به [[کلمبیا پیکچرز]] رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون<ref>Tony Owen</ref> (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان<ref>Harry Cohn</ref> (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما<ref>Alma</ref>» در ''از اینجا تا ابدیت''<ref><bdi>''From Here to Eternity''</bdi></ref> (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود ''شوی دونا رید''<ref>''The Donna Reed Show''</ref> (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب ''دالاس''<ref>''Dallas''</ref> بپیوندد و در نقش «الی<ref>Ellie</ref>» جانشین باربارا بل گدس<ref>Barbara Bel Geddes</ref> شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل<ref>William J. Tuttle</ref> (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود. | |||
شاید تعجب‌آور باشد که دو تا از شاخص‌ترین نقش‌های کارنامۀ رید تا این حد ظاهراً در نقطۀ مقابل هم قرار می‌گیرند: در ۱۹۴۶م در ''زندگی شگفت‌انگیز است'' نقش مری بیلی<ref>Mary Bailey</ref> را بازی کرد، دختر شهرستانی نجیب، پاک، مظهر وفاداری و بردباری و محبوبۀ [[استوارت، جیمز (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷)|جیمز استوارت]] که در عشق ثابت‌قدم بود؛ 5 سال بعد، در ''از اینجا تا ابدیت'' تلویحاً یک خیابانگرد بود. زنی بی‌بندوبار که در کافه‌های [[هونولولو]]<ref>Honolulu</ref> با سربازان آمریکایی خوش‌وبش می‌کرد. با این حال واقعیت این است که معمولاً هالیوود مایل بود این دو جنبه را با هم ترکیب کند و نشان دهد که در وجود هر زنِ مثلاً هرزه دختری عفیف و مهربان نهفته است. در واقع نقش رید در ''از اینجا تا ابدیت'' را هری کان شخصاً برای او برگزید و این نشان می‌داد که هالیوود تا چه حد زیرکانه و پنهانی مشغول یافتن راه‌هایی برای عرضۀ مشروع جسمانیت بود. جسمانیتی که در چارچوب تصویر پاکی و صداقت قرار گرفته بود، تأثیر مهمی در اعطای اسکار به رید برای این نقش داشت. او پیش از این همیشه بی‌ریا، خودمانی و ملموس به نظر می‌رسید و مترو گلدوین مایر بارها او را در فیلم‌هایی که پس‌زمینه‌شان شهرهای کوچک بود (مثلاً فیلم‌های اندی هاردی<ref>Andy Hardy</ref> و برخی موزیکال‌های نوجوانانه) بازی داده بود. ملاحت او باعث می‌شد تماشاگران به خلوص و درستی هرکاری که می‌کند اعتماد پیدا کنند و همین شخصیت او در ''از اینجا تا ابدیت'' را از هرگونه شائبه‌ای بری می‌ساخت. از نقش‌های متفاوت برجستۀ او به فیلم‌های ''برگۀ رسوایی''<ref>''Scandal Sheet''</ref> (1952م)، ''جنون اسلحه''<ref>''Gun Fury''</ref> (1953م) و نقشی تقریباً تهاجمی در فیلم جالب ''واکنش متقابل''<ref>''Backlash''</ref> (1956م) می‌توان اشاره کرد. هالیوود الگوی او در ''از اینجا تا ابدیت'' را تا به امروز هم با موفقیت ادامه داده است. | |||
'''گزیدۀ آثار سینمایی''' | |||
* ''کمدی انسانی''<ref><bdi>''The Human Comedy''</bdi></ref> (کلارنس براون<ref>Clarence Brown</ref> - ۱۹۴۳) | |||
* ''تصویر دوریان گری''<ref><bdi>''The Picture of Dorian Gray''</bdi></ref> (آلبر لوین<ref>Albert Lewin</ref> - ۱۹۴۵) | |||
* ''آنان قابل چشم‌پوشی بودند''<ref><bdi>''They Were Expendable''</bdi></ref> ([[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] و [[مونتگمری، رابرت (۱۹۰۴ـ۱۹۸۱)|رابرت مونتگمری]] - ۱۹۴۵) | |||
* ''زندگی شگفت‌انگیز است'' ([[کاپرا، فرانک (۱۸۹۷ـ۱۹۹۱)|فرانک کاپرا]] - ۱۹۴۶) | |||
* ''خیابان دلفین سبز''<ref><bdi>''Green Dolphin Street''</bdi></ref> (ویکتور ساویل<ref>Victor Saville</ref> - ۱۹۴۷) | |||
* ''آخرین مهلت شیکاگو''<ref><bdi>''Chicago Deadline''</bdi></ref> (لوئیس آلن<ref>Lewis Allen</ref> - ۱۹۴۹) | |||
* ''برگۀ رسوایی'' (فیل کارلسون<ref>Phil Karlson</ref> - 1952) | |||
* ''جنون اسلحه'' ([[والش، رایول (۱۸۸۷ـ۱۹۸۰)|رائول والش]] - 1953) | |||
* ''از اینجا تا ابدیت'' ([[زینه مان، فرد (ریک) (۱۹۰۷ـ ۱۹۹۷)|فرد زینه‌مان]] - 1953) | |||
* ''آخرین باری که پاریس را دیدم''<ref><bdi>''The Last Time I Saw Paris''</bdi></ref> (ریچارد بروکس<ref>Richard Brooks</ref> - ۱۹۵4) | |||
* ''واکنش متقابل'' (جان استرجس<ref>John Eliot Sturges</ref> - 1956) | |||
* ''خون‌بها!''<ref><bdi>''!Ransom''</bdi></ref> (الکس سیگال<ref>Alex Segal</ref> - ۱۹۵۶) | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۶
| دونا رید Donna Reed | |
|---|---|
| زادروز |
آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱م |
| درگذشت | کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج شهر لس آنجلس |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | آنان قابل چشم‌پوشی بودند (۱۹۴۵)؛ زندگی شگفت‌انگیز است (۱۹۴۶)؛ برگۀ رسوایی (1952)؛ جنون اسلحه (1953)؛ از اینجا تا ابدیت (1953)؛ آخرین باری که پاریس را دیدم (۱۹۵4)؛ واکنش متقابل (1956) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | ویلیام جی. تاتل (همسر نخست؛ از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م)؛ تونی اوون (همسر دوم؛ از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن (1953م) |
دونا رید (آیووا ۲۷ ژانویهٔ ۱۹۲۱ - کالیفرنیا ۱۴ ژانویه ۱۹۸۶م) Donna Reed
(نام اصلی: دونا بل مالنگر[۱]) بازیگر زن امریکایی، از بازیگران آثار هالیوود در دهه‌های 1940 و 1950م و برندۀ جایزۀ اسکار نقش دوم زن. در دهۀ آغاز فعالیتش پس از چندین نقش فرعی و کم‌اهمیت، در نقش‌های دوم و مکمل و در دهۀ 1950م بیشتر در نقش‌های اول حضور می‌یافت. دونا رید طی چهار دهه فعالیت که دو دهۀ نخستین آن پرکار و دو دهۀ آخرش به صورت پراکنده بود، در بیش از 40 فیلم سینمایی، 4-5 مجموعۀ تلویزیونی و چند تله‌تئاتر بازی کرد.
دونا در زمان تحصیلات دبیرستان در زادگاهش به عنوان ملکۀ زیبایی انتخاب شد و بعدها همین عنوان را در کالج شهر لس آنجلس[۲] به دست آورد. در این کالج در نمایش‌های دانشجویی شرکت می‌کرد. در سال ۱۹۴۱م به خدمت مترو گلدوین مایر در آمد و تا چندسال در فیلم‌های کم‌اهمیت به او نقش‌هایی جزیی واگذار می‌شد که ابتدا با نام دونا آدامز[۳] در آنها بازی می‌کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۴۰م و با ایفای نقش شخصیت‌های خونگرم و صمیمی به بلوغ حرفه‌ای‌اش رسید که معروف‌ترینشان زندگی شگفت‌انگیز است[۴] (1946م) بود. در ۱۹۵۱م به کلمبیا پیکچرز رفت؛ جایی که همسر دومش تونی اوون[۵] (از ۱۹۴۵ - ۱۹۷۱م) به عنوان دستیار اجرایی هری کان[۶] (از بنیان‌گذاران کلمبیا پیکچرز) کار می‌کرد. دونا در کلمبیا نیز به ایفای نقش‌هایی از همان دست که در مترو گلدوین مایر بازی می‌کرد ادامه داد. استثنای مهم بر تیپ آشنای او نقش «آلما[۷]» در از اینجا تا ابدیت[۸] (1953م) بود که به خاطرش اسکار بهترین بازیگر نقش دوم زن را برنده شد. با این حال نبود نقش‌های شایسته باعث افول او شد و در ۱۹5۸م از سینما کناره گرفت تا در مجموعۀ تلویزیونی پردوام خود شوی دونا رید[۹] (۱۹۵۸ - ۱۹۶۶م) ظاهر شود. در ۱۹۸۴م از بازنشستگی خارج شد تا به گروه بازیگران مجموعۀ تلویزیونی محبوب دالاس[۱۰] بپیوندد و در نقش «الی[۱۱]» جانشین باربارا بل گدس[۱۲] شود. وقتی در ۱۹۸۵م بل گدس دوباره این نقش را به دست آورد، رید از تهیه‌کنندگان مجموعه به خاطر نقض قرارداد شکایت کرد و یک میلیون دلار به عنوان جریمه دریافت داشت. بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. همسر نخستش ویلیام جی. تاتل[۱۳] (از ۱۹۴3 - ۱۹۴5م) کارگردان بود.
شاید تعجب‌آور باشد که دو تا از شاخص‌ترین نقش‌های کارنامۀ رید تا این حد ظاهراً در نقطۀ مقابل هم قرار می‌گیرند: در ۱۹۴۶م در زندگی شگفت‌انگیز است نقش مری بیلی[۱۴] را بازی کرد، دختر شهرستانی نجیب، پاک، مظهر وفاداری و بردباری و محبوبۀ جیمز استوارت که در عشق ثابت‌قدم بود؛ 5 سال بعد، در از اینجا تا ابدیت تلویحاً یک خیابانگرد بود. زنی بی‌بندوبار که در کافه‌های هونولولو[۱۵] با سربازان آمریکایی خوش‌وبش می‌کرد. با این حال واقعیت این است که معمولاً هالیوود مایل بود این دو جنبه را با هم ترکیب کند و نشان دهد که در وجود هر زنِ مثلاً هرزه دختری عفیف و مهربان نهفته است. در واقع نقش رید در از اینجا تا ابدیت را هری کان شخصاً برای او برگزید و این نشان می‌داد که هالیوود تا چه حد زیرکانه و پنهانی مشغول یافتن راه‌هایی برای عرضۀ مشروع جسمانیت بود. جسمانیتی که در چارچوب تصویر پاکی و صداقت قرار گرفته بود، تأثیر مهمی در اعطای اسکار به رید برای این نقش داشت. او پیش از این همیشه بی‌ریا، خودمانی و ملموس به نظر می‌رسید و مترو گلدوین مایر بارها او را در فیلم‌هایی که پس‌زمینه‌شان شهرهای کوچک بود (مثلاً فیلم‌های اندی هاردی[۱۶] و برخی موزیکال‌های نوجوانانه) بازی داده بود. ملاحت او باعث می‌شد تماشاگران به خلوص و درستی هرکاری که می‌کند اعتماد پیدا کنند و همین شخصیت او در از اینجا تا ابدیت را از هرگونه شائبه‌ای بری می‌ساخت. از نقش‌های متفاوت برجستۀ او به فیلم‌های برگۀ رسوایی[۱۷] (1952م)، جنون اسلحه[۱۸] (1953م) و نقشی تقریباً تهاجمی در فیلم جالب واکنش متقابل[۱۹] (1956م) می‌توان اشاره کرد. هالیوود الگوی او در از اینجا تا ابدیت را تا به امروز هم با موفقیت ادامه داده است.
گزیدۀ آثار سینمایی
- کمدی انسانی[۲۰] (کلارنس براون[۲۱] - ۱۹۴۳)
- تصویر دوریان گری[۲۲] (آلبر لوین[۲۳] - ۱۹۴۵)
- آنان قابل چشم‌پوشی بودند[۲۴] (جان فورد و رابرت مونتگمری - ۱۹۴۵)
- زندگی شگفت‌انگیز است (فرانک کاپرا - ۱۹۴۶)
- خیابان دلفین سبز[۲۵] (ویکتور ساویل[۲۶] - ۱۹۴۷)
- آخرین مهلت شیکاگو[۲۷] (لوئیس آلن[۲۸] - ۱۹۴۹)
- برگۀ رسوایی (فیل کارلسون[۲۹] - 1952)
- جنون اسلحه (رائول والش - 1953)
- از اینجا تا ابدیت (فرد زینه‌مان - 1953)
- آخرین باری که پاریس را دیدم[۳۰] (ریچارد بروکس[۳۱] - ۱۹۵4)
- واکنش متقابل (جان استرجس[۳۲] - 1956)
- خون‌بها![۳۳] (الکس سیگال[۳۴] - ۱۹۵۶)
- ↑ Donna Belle Mullenger
- ↑ Los Angeles City College
- ↑ Donna Adams
- ↑ It's a Wonderful Life
- ↑ Tony Owen
- ↑ Harry Cohn
- ↑ Alma
- ↑ From Here to Eternity
- ↑ The Donna Reed Show
- ↑ Dallas
- ↑ Ellie
- ↑ Barbara Bel Geddes
- ↑ William J. Tuttle
- ↑ Mary Bailey
- ↑ Honolulu
- ↑ Andy Hardy
- ↑ Scandal Sheet
- ↑ Gun Fury
- ↑ Backlash
- ↑ The Human Comedy
- ↑ Clarence Brown
- ↑ The Picture of Dorian Gray
- ↑ Albert Lewin
- ↑ They Were Expendable
- ↑ Green Dolphin Street
- ↑ Victor Saville
- ↑ Chicago Deadline
- ↑ Lewis Allen
- ↑ Phil Karlson
- ↑ The Last Time I Saw Paris
- ↑ Richard Brooks
- ↑ John Eliot Sturges
- ↑ !Ransom
- ↑ Alex Segal