اخضر، جبل: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَخْضَر، جَبَل<br /> | اَخْضَر، جَبَل<br />(یا: جبل‌الاخضر) به معنی کوه‌های سبز<ref>Green Mountains</ref>. یکی از قلههای رشته‌کوه حجر در استان داخله<ref>Ad Dakhiliyah</ref>، شمال کشور [[عمان (کشور)|عمان]]<ref>Oman</ref>. با ارتفاع ۳,۰۱۸ متر. جبل اخضر یا کوه سبز یکی از بلندترین قلههای عمان و [[بحرین]] است. این کوه آهکی<ref>Limestone</ref> در 150 کیلومتری شمال [[مسقط]]<ref>Muscat</ref> قرار دارد. شهرت این کوه به خاطر باغ‌های میوه و وادی‌های سرسبز آن است. در باغات این منطقه [[انار]]<ref>Pomegranate</ref>، [[زردآلو]]<ref>apricot</ref>، [[مرکبات]]<ref>citrus</ref>، انگور و گل رز به دلیل آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای به وفور به عمل می‌آیند. بارندگی سالیانه این منطقه در حدود 300 میلیمتر است که امکان کشاورزی و پروش گل را در این منطقه فراهم می‌کند. به دلیل حفظ تنوع منحصر به فرد زیستی این منطقه در سال 2011م به دستور [[سلطان قابوس]] به عنوان ذخیره‌گاه طبیعی<ref>Nature Reserve</ref> در نظر گرفته شد. در این منطقه برخی آثار هنری سنگی با قدمت بیش از شش هزار سال کشف شده است.<br /> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:جغرافیای آسیا]] | [[Category:جغرافیای آسیا]] | ||
[[Category:جغرافیای طبیعی سایر کشورهای آسیایی]] | [[Category:جغرافیای طبیعی سایر کشورهای آسیایی]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۳
اَخْضَر، جَبَل
(یا: جبل‌الاخضر) به معنی کوه‌های سبز[۱]. یکی از قلههای رشته‌کوه حجر در استان داخله[۲]، شمال کشور عمان[۳]. با ارتفاع ۳,۰۱۸ متر. جبل اخضر یا کوه سبز یکی از بلندترین قلههای عمان و بحرین است. این کوه آهکی[۴] در 150 کیلومتری شمال مسقط[۵] قرار دارد. شهرت این کوه به خاطر باغ‌های میوه و وادی‌های سرسبز آن است. در باغات این منطقه انار[۶]، زردآلو[۷]، مرکبات[۸]، انگور و گل رز به دلیل آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای به وفور به عمل می‌آیند. بارندگی سالیانه این منطقه در حدود 300 میلیمتر است که امکان کشاورزی و پروش گل را در این منطقه فراهم می‌کند. به دلیل حفظ تنوع منحصر به فرد زیستی این منطقه در سال 2011م به دستور سلطان قابوس به عنوان ذخیره‌گاه طبیعی[۹] در نظر گرفته شد. در این منطقه برخی آثار هنری سنگی با قدمت بیش از شش هزار سال کشف شده است.