تایه گه، غار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:14060800.jpg|بندانگشتی|دهانۀ غار تایه‌گه]] | |||
تایه‌گه، غار <br> | تایه‌گه، غار <br> | ||
<p>متعلق به دوران دوم زمین‌شناسی در ۲کیلومتری جنوب غربی روستای وری و در فاصله پانزده‌کیلومتری مرکز بخش ملکشاهی واقع در [[ایلام، استان|استان ایلام]]. این غار در میان دره‌ای که به رودخانۀ جنوب روستا ختم می‌گردد قرار گرفته است. دهانۀ غار ۲۵متر طول دارد و عرض تالار آن ۱۲۰متر و ارتفاع سقف تا کف غار ۳۳متر است. استالاکتیت<ref>Stalactite</ref> و استالاگمیت<ref>Stalagmite</ref> در کف و سقف غار دیده می‌شود. کف غار پوشیده از سنگ و شن است. در درون غار خفاش‌های فراوانی زندگی می‌کنند. در فاصلۀ ۱۰متری ورودی غار استخری واقع شده که محل گردآوری سیلاب‌های زمستانی است که به درون غار جاری می‌شود. بخش‌های انتهایی غار به‌تدریج باریک و تنگ می‌شود و به بخش‌هایی نامعلوم که شناسایی نشده است منتهی می‌شود.</p> | <p>متعلق به دوران دوم زمین‌شناسی در ۲کیلومتری جنوب غربی روستای وری و در فاصله پانزده‌کیلومتری مرکز بخش ملکشاهی واقع در [[ایلام، استان|استان ایلام]]. این غار در میان دره‌ای که به رودخانۀ جنوب روستا ختم می‌گردد قرار گرفته است. دهانۀ غار ۲۵متر طول دارد و عرض تالار آن ۱۲۰متر و ارتفاع سقف تا کف غار ۳۳متر است. استالاکتیت<ref>Stalactite</ref> و استالاگمیت<ref>Stalagmite</ref> در کف و سقف غار دیده می‌شود. کف غار پوشیده از سنگ و شن است. در درون غار خفاش‌های فراوانی زندگی می‌کنند. در فاصلۀ ۱۰متری ورودی غار استخری واقع شده که محل گردآوری سیلاب‌های زمستانی است که به درون غار جاری می‌شود. بخش‌های انتهایی غار به‌تدریج باریک و تنگ می‌شود و به بخش‌هایی نامعلوم که شناسایی نشده است منتهی می‌شود.</p> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۱
تایه‌گه، غار
متعلق به دوران دوم زمین‌شناسی در ۲کیلومتری جنوب غربی روستای وری و در فاصله پانزده‌کیلومتری مرکز بخش ملکشاهی واقع در استان ایلام. این غار در میان دره‌ای که به رودخانۀ جنوب روستا ختم می‌گردد قرار گرفته است. دهانۀ غار ۲۵متر طول دارد و عرض تالار آن ۱۲۰متر و ارتفاع سقف تا کف غار ۳۳متر است. استالاکتیت[۱] و استالاگمیت[۲] در کف و سقف غار دیده می‌شود. کف غار پوشیده از سنگ و شن است. در درون غار خفاش‌های فراوانی زندگی می‌کنند. در فاصلۀ ۱۰متری ورودی غار استخری واقع شده که محل گردآوری سیلاب‌های زمستانی است که به درون غار جاری می‌شود. بخش‌های انتهایی غار به‌تدریج باریک و تنگ می‌شود و به بخش‌هایی نامعلوم که شناسایی نشده است منتهی می‌شود.