سوندسن، یوهان: تفاوت میان نسخه‌ها

(نام کامل: یوهان سورین سوندسن) آهنگ‌ساز، [[ویولن|ویولن‌]]<nowiki/>نواز، و رهبر [[ارکستر]] نروژی‌ و همچنین بزرگ‌ترین‌ رهبر ارکستر اسکاندیناویایی‌ زمان‌ خود. پس‌ از فعالیت‌ حرفه‌ای‌ در مقام‌ استاد نوازندگی‌ ویولن‌، به آهنگ‌سازی‌ روی‌ آورد. او از دوستان‌ [[گریگ، ادوارد (۱۸۴۳ـ۱۹۰۷)|گریگ‌]] بود، که‌ تکنیک‌ [[ارکستراسیون|ارکستراسیون‌]] او را تحسین‌ می‌کرد. سبک هرچند رمانتیک‌ سوندسن‌ عناصری‌ از موسیقی‌ محلی‌ نروژی‌ را در خود دارد. او دو سمفونی‌ و چند اثر ارکستری‌ دیگر، و نیز آثار مجلسی‌ و آوازی‌ داشت‌. سوندسن‌ موسیقی‌ را از پدرش‌ که‌ رهبر یک‌ گروه‌ نوازندگان‌ بود، فراگرفت‌ و خود نیز در آغاز همان‌ حرفه‌ را دنبال‌ کرد. اما چون‌ می‌توانست‌ سازهای‌ گوناگونی‌ را بنوازد به ارکستر تئاتر کریستیانیا (اوسلو) پیوست. در 1861م سفرهای‌ گسترده‌ای‌ به [[سوید|سوئد]] و [[آلمان|آلمان‌]] کرد، و در سال‌های‌ 1863-1867م به تحصیل‌ در کنسرواتوار لایپ‌تسیگ‌ پرداخت‌. پس‌ از سفرهایی‌ در [[اسکاندیناوی|اسکاندیناوی‌]] و [[اسکاتلند]] در 1867م، سال‌ بعد در [[پاریس، شهر|پاریس‌]] مستقر شد. سال‌های‌ 1870-1871م را باز در آلمان‌ گذراند و بیشتر در لایپ‌تسیگ‌ و [[وایمار]] اقامت‌ داشت‌، و در سال‌های‌ 1872-1877م در کریستیانیا به تدریس‌ و رهبری‌ ارکستر مشغول‌ بود. پس‌ از سفرهایی‌ به [[مونیخ|مونیخ‌]]، [[رم، شهر|رم‌]]، [[لندن (انگلستان)|لندن‌]]، و پاریس‌، در 1883ـ1908م رهبر ارکستر دربار [[کپنهاگ|کپنهاگ‌]] شد. از جمله‌ آثار او: ارکستری‌ موسیقی‌ صحنه‌ای‌ برای‌ نمایش‌نامۀ رهگذر (1869م) اثر [[کوپه، فرانسوا ـ ادوار ژوآشم (۱۸۴۲ـ۱۹۰۸)|کوپه‌]]؛ دو سمفونی‌؛ اوورتور برای‌ نمایش‌نامۀ سیگورد سلمبه اثر [[بیورنستیرنه بیورنسون|بیورنسون‌]]؛ کارناوال‌ در [[پاریس، شهر|پاریس‌]]؛ کارناوال‌ هنرمندان‌ نروژی؛ چهار راپسودی‌ نروژی؛ افسانه‌ی زوراهایدا؛ اوورتور برای‌ نمایش‌نامۀ رومئو و ژولیت‌ [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]، و قطعه‌های‌ دیگر برای‌ ارکستر. موسیقی‌ مجلسی‌ کنسرتوی‌ ویولن‌ (1870م) و رُمانس‌، کنسرتوی‌ [[ویولنسل|ویولنسل‌]] (1870م)؛ [[کوآرتت زهی|کوآرتت‌ زهی‌]] (1865م)، کویینتت‌ زهی‌، اُکتت‌ زهی‌.