شان، بن (۱۸۹۸ ـ ۱۹۶۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=بن شان|نام=Ben Shahn|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=کاوناس، لیتوانی۱۸۹۸م|تاریخ مرگ=۱۹۶۹م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه نیویورک سیتی، کالج نیویورک و آکادمی ملی طراحی|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=رئالیسم اجتماعی|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوارنگارهایی برای مرکز راکفلر در نیویورک|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:26026000-5.jpg|بندانگشتی|انجمن تدفین (1944م) اثر بن شان]] | [[پرونده:26026000-5.jpg|بندانگشتی|انجمن تدفین (1944م) اثر بن شان]] | ||
[[پرونده:26026000-6.jpg|بندانگشتی|بن شان]] | [[پرونده:26026000-6.jpg|بندانگشتی|بن شان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۲
بن شان Ben Shahn | |
---|---|
زادروز |
کاوناس، لیتوانی۱۸۹۸م |
درگذشت | ۱۹۶۹م |
ملیت | امریکایی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه نیویورک سیتی، کالج نیویورک و آکادمی ملی طراحی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
سبک | رئالیسم اجتماعی |
آثار | دیوارنگارهایی برای مرکز راکفلر در نیویورک |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
شان، بِن (۱۸۹۸ـ۱۹۶۹م)(Shahn, Ben)
نقاش امریکایی، زادۀ لیتوانی. از سرآمدان شیوۀ رئالیسم اجتماعی[۱] بود، و با آثارش توجه مردم را به موضوعهای سیاسی و اجتماعی برانگیخت. دیوارنگارهایی برای مرکز راکفلر[۲] در نیویورک (با همکاری دیهگو ریورا[۳]، هنرمند مکزیکی) و ساختمان پلیس فدرال[۴]، واشینگتن، (۱۹۴۰ـ۱۹۴۲م) پدید آورد. شان در کاوناسِ[۵] لیتوانی بهدنیا آمد. در ۱۹۰۶م خانوادهاش به امریکا مهاجرت کردند، و در بروکلین[۶]، نیویورک، مستقر شدند. شان شاگرد یک چاپنقشگر سنگی[۷] بود. در دانشگاه نیویورک سیتی، کالج نیویورک[۸] و آکادمی ملی طراحی[۹] درس خواند. در اواخر دهۀ ۱۹۲۰م به اروپا و شمال افریقا سفر کرد، و در پاریس با آثار ژرژ روئو[۱۰] آشنا شد، و سبک گرافیک نیرومندِ او با طنز گزندهاش، سخت وی را متأثر ساخت. رنگهای تخت رقیق و خطهای قاطع قوی از مشخصات سبک او در دوران پختگیاش است. از ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۸م، از روستاییان فقیر اوهایو[۱۱] و نقاط دیگر، برای ادارۀ حفاظت از مزارع[۱۲] عکس گرفت، و بعدها از روی بعضی از این عکسها نقاشی کرد. عکاسی یک منبع الهام معمول در هنرش بود.