فریتز، تیلور (1997): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042175928.png|بندانگشتی|تیلور فریتز]] | |||
فریتز، تیلور (1997) (Fritz, Taylor) | فریتز، تیلور (1997) (Fritz, Taylor) | ||
(با نام کامل: تیلور هری فریتز) | (با نام کامل: تیلور هری فریتز<ref>Taylor Harry Fritz</ref>) تنیس‌باز امریکایی. 8 عنوان انفرادی ای‌تی‌پی (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان)<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref>، از جمله عنوان مسترز 1000 امتیازی<ref>Masters 1000</ref> را در ایندین ولز<ref>Indian Wells</ref> کسب کرده است. بهترین نتیجۀ گرند اسلم<ref>Grand Slam</ref> او، رسیدن به فینال در مسابقات آزاد امریکا<ref>US Open</ref> در 2024 است. او نفر شماره 1 تنیس انفرادی مردان امریکاست. در مسابقات آزاد ممفیس<ref>Memphis Open</ref> 2016، و تنها در سومین رویداد حرفه‌ای خود، او به نخستین فینال ای‌تی‌پی دست یافت. فقط یک امریکایی دیگر با نام جان ایزنر<ref>John Isner</ref> در مسابقات حرفه‌ای کمتری موفق شده به فینال ای‌تی‌پی برسد. او در مسابقات آزاد امریکا<ref>US Open</ref> در 2015، قهرمان انفرادی نوجوانان شد و در مسابقات آزاد فرانسه<ref>French Open</ref> 2015 به مقام نایب قهرمانی انفرادی نوجوانان رسید. | ||
او نفر شماره | |||
تیلور فریتز، خانواده‌ای با سابقۀ غنی تنیس دارد. مادرش در اواخر دهۀ 1970 جزو 10 نفر برتر جهان قرار داشت و پدرش نیز پیش از آن‌که به حرفۀ مربیگری روی آورد و مربی موفقی شود، | تیلور فریتز، خانواده‌ای با سابقۀ غنی تنیس دارد. مادرش در اواخر دهۀ 1970 جزو 10 نفر برتر جهان قرار داشت و پدرش نیز پیش از آن‌که به حرفۀ مربیگری روی آورد و مربی موفقی شود، به‌طور حرفه‌ای تنیس بازی می‌کرد. پدر فریتز در 2016 به عنوان مربی توسعۀ المپیک امریکا انتخاب شد. تیلور کوچک‌ترین پسر خانواده است. او دو برادر بزرگ‌تر دارد. وقتی فریتز 18 ساله بود، پدر و مادرش از هم جدا شدند. او از طرف مادری، نوۀ دیوید می، مؤسس کمپانی می، است که با کمپانی میسی ادغام شد. عموی فریتز نیز به طور حرفه‌ای تنیس بازی می‌کرد و در طولانی‌ترین مسابقۀ جام دیویس<ref>Davis Cup</ref> تمام دوران (بر اساس تعداد بازی) به رقابت پرداخته است. به این ترتیب، فریتز در یک خانوادۀ ورزشی بزرگ شد. او در دبیرستان موفق به کسب عنوان سی‌آی‌اف<ref>CIF</ref> انفرادی در بخش سن‌دیه‌گو<ref>San Diego </ref> شد. او چند ماه پس از شروع سال دوم دبیرستان، به یک دبیرستان آنلاین رفت تا بتواند به طور تمام وقت در رخدادهای نوجوانان آی‌تی‌اف<ref>ITF</ref> شرکت کند. تیلور فریتز تا 15 سالگی در هیچ رخداد آی‌تی‌اف بازی نکرد و فقط در مارس 2013 در تورنمنت‌های سطح پایین درجه 4 در نزدیکی محل زندگی‌اش شرکت می‌کرد. او تا 2013 که در مسابقات آزاد نوجوانان ایالات متحده شرکت کرد و کمی پیش از 16 سالگی بود، در هیچ مسابقۀ سطح بالایی شرکت نکرده بود. یک سال بعد، در مسابقات ویمبلدون نوجوانان 2014 به نیمه‌نهایی راه یافت. سپس اولین تورنمنت درجه 1 خودش را در جام شهردار اوزاکا<ref>Osaka Mayor's Cup</ref> در 2014 پیروز شد. در 2015، فریتز به یک چهارم نهایی هر چهار تورنمنت گرند اسلم نوجوانان رسید، از جمله فینال آزاد فرانسه که در آن به تامی پل<ref>Tommy Paul</ref> باخت، و فینال آزاد امریکا که در آن پل را شکست داد. این موفقیت بزرگ به او کمک کرد تا سال را به عنوان تنیس‌باز نوجوان پسر در رده‌بندی به پایان برساند. به همین علت، به عنوان قهرمان آی‌تی‌اف نوجوانان جهان در 2015 انتخاب شد. او اولین امریکایی بود که این عنوان را پس از دونالد یانگ<ref>Donald Young</ref> در 2005 و اندی رادیک<ref>Andy Roddick</ref> در سال 2000 به دست آورد. سال 2015، نخستین حضور او در ای‌تی‌پی بود. فریتز اولین تورنمنت ای‌تی‌پی خودش را در ناتینگهام انجام داد. آن‌جا او وایلد کارت<ref>wild card</ref> دریافت کرد و نخستین مسابقۀ ای‌تی‌پی خودش را مقابل پابلو کارنیو بوستا<ref>Pablo Carreño Busta</ref> پیروز شد. در سپتامبر 2015، فریتز پس از قهرمانی در مسابقات آزاد نوجوانان، حرفه‌ای شد. او خیلی سریع از ردۀ 600 ای‌تی‌پی به ردۀ 250 خود را بالا کشید و در 17 سالگی نهمین بازیکنی شد که چندین عنوان تور چلنجر<ref>Challenger Tour</ref> را به دست آورد. رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> و [[جوکوویچ، نواک (1987)|نواک جوکوویچ]]<ref>Novak Djokovic</ref> از جمله دیگر بازیکنان شاخصی بودند که در این فهرست 20 نفره حضور داشتند و این کار بزرگ را به انجام رساندند. فریتز توانست اولین پیروزی بزرگ خود را بر 10 بازیکن برتر ای‌تی‌پی در ایندین ولز با شکست دادن نفر ششم مارین چیلیچ<ref>Marin Čilić</ref> در دور دوم به دست آورد (2017). فریتز پسری دارد که متولد 2017 و حاصل ازدواجش با بازیکن حرفه‌ای سابق تنیس راکل پدرازا<ref>Raquel Pedraza</ref> است؛ زندگی مشترکی که فقط سه سال دوام یافت و به جدایی انجامید. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: کسب مدال المپیک ۲۰۲۴؛ رسیدن به اولین فینال گرند اسلم (۲۰۲۴)؛ قهرمانی در جام یونایتد (۲۰۲۳)؛ رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی در جام دیویس (۲۰۲۲). | ||
[[رده:ورزش]] | |||
[[رده:اشخاص جهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱
فریتز، تیلور (1997) (Fritz, Taylor)
(با نام کامل: تیلور هری فریتز[۱]) تنیس‌باز امریکایی. 8 عنوان انفرادی ای‌تی‌پی (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان)[۲]، از جمله عنوان مسترز 1000 امتیازی[۳] را در ایندین ولز[۴] کسب کرده است. بهترین نتیجۀ گرند اسلم[۵] او، رسیدن به فینال در مسابقات آزاد امریکا[۶] در 2024 است. او نفر شماره 1 تنیس انفرادی مردان امریکاست. در مسابقات آزاد ممفیس[۷] 2016، و تنها در سومین رویداد حرفه‌ای خود، او به نخستین فینال ای‌تی‌پی دست یافت. فقط یک امریکایی دیگر با نام جان ایزنر[۸] در مسابقات حرفه‌ای کمتری موفق شده به فینال ای‌تی‌پی برسد. او در مسابقات آزاد امریکا[۹] در 2015، قهرمان انفرادی نوجوانان شد و در مسابقات آزاد فرانسه[۱۰] 2015 به مقام نایب قهرمانی انفرادی نوجوانان رسید.
تیلور فریتز، خانواده‌ای با سابقۀ غنی تنیس دارد. مادرش در اواخر دهۀ 1970 جزو 10 نفر برتر جهان قرار داشت و پدرش نیز پیش از آن‌که به حرفۀ مربیگری روی آورد و مربی موفقی شود، به‌طور حرفه‌ای تنیس بازی می‌کرد. پدر فریتز در 2016 به عنوان مربی توسعۀ المپیک امریکا انتخاب شد. تیلور کوچک‌ترین پسر خانواده است. او دو برادر بزرگ‌تر دارد. وقتی فریتز 18 ساله بود، پدر و مادرش از هم جدا شدند. او از طرف مادری، نوۀ دیوید می، مؤسس کمپانی می، است که با کمپانی میسی ادغام شد. عموی فریتز نیز به طور حرفه‌ای تنیس بازی می‌کرد و در طولانی‌ترین مسابقۀ جام دیویس[۱۱] تمام دوران (بر اساس تعداد بازی) به رقابت پرداخته است. به این ترتیب، فریتز در یک خانوادۀ ورزشی بزرگ شد. او در دبیرستان موفق به کسب عنوان سی‌آی‌اف[۱۲] انفرادی در بخش سن‌دیه‌گو[۱۳] شد. او چند ماه پس از شروع سال دوم دبیرستان، به یک دبیرستان آنلاین رفت تا بتواند به طور تمام وقت در رخدادهای نوجوانان آی‌تی‌اف[۱۴] شرکت کند. تیلور فریتز تا 15 سالگی در هیچ رخداد آی‌تی‌اف بازی نکرد و فقط در مارس 2013 در تورنمنت‌های سطح پایین درجه 4 در نزدیکی محل زندگی‌اش شرکت می‌کرد. او تا 2013 که در مسابقات آزاد نوجوانان ایالات متحده شرکت کرد و کمی پیش از 16 سالگی بود، در هیچ مسابقۀ سطح بالایی شرکت نکرده بود. یک سال بعد، در مسابقات ویمبلدون نوجوانان 2014 به نیمه‌نهایی راه یافت. سپس اولین تورنمنت درجه 1 خودش را در جام شهردار اوزاکا[۱۵] در 2014 پیروز شد. در 2015، فریتز به یک چهارم نهایی هر چهار تورنمنت گرند اسلم نوجوانان رسید، از جمله فینال آزاد فرانسه که در آن به تامی پل[۱۶] باخت، و فینال آزاد امریکا که در آن پل را شکست داد. این موفقیت بزرگ به او کمک کرد تا سال را به عنوان تنیس‌باز نوجوان پسر در رده‌بندی به پایان برساند. به همین علت، به عنوان قهرمان آی‌تی‌اف نوجوانان جهان در 2015 انتخاب شد. او اولین امریکایی بود که این عنوان را پس از دونالد یانگ[۱۷] در 2005 و اندی رادیک[۱۸] در سال 2000 به دست آورد. سال 2015، نخستین حضور او در ای‌تی‌پی بود. فریتز اولین تورنمنت ای‌تی‌پی خودش را در ناتینگهام انجام داد. آن‌جا او وایلد کارت[۱۹] دریافت کرد و نخستین مسابقۀ ای‌تی‌پی خودش را مقابل پابلو کارنیو بوستا[۲۰] پیروز شد. در سپتامبر 2015، فریتز پس از قهرمانی در مسابقات آزاد نوجوانان، حرفه‌ای شد. او خیلی سریع از ردۀ 600 ای‌تی‌پی به ردۀ 250 خود را بالا کشید و در 17 سالگی نهمین بازیکنی شد که چندین عنوان تور چلنجر[۲۱] را به دست آورد. رافائل نادال[۲۲] و نواک جوکوویچ[۲۳] از جمله دیگر بازیکنان شاخصی بودند که در این فهرست 20 نفره حضور داشتند و این کار بزرگ را به انجام رساندند. فریتز توانست اولین پیروزی بزرگ خود را بر 10 بازیکن برتر ای‌تی‌پی در ایندین ولز با شکست دادن نفر ششم مارین چیلیچ[۲۴] در دور دوم به دست آورد (2017). فریتز پسری دارد که متولد 2017 و حاصل ازدواجش با بازیکن حرفه‌ای سابق تنیس راکل پدرازا[۲۵] است؛ زندگی مشترکی که فقط سه سال دوام یافت و به جدایی انجامید. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: کسب مدال المپیک ۲۰۲۴؛ رسیدن به اولین فینال گرند اسلم (۲۰۲۴)؛ قهرمانی در جام یونایتد (۲۰۲۳)؛ رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی در جام دیویس (۲۰۲۲).
- ↑ Taylor Harry Fritz
- ↑ Association of Tennis Professionals (ATP)
- ↑ Masters 1000
- ↑ Indian Wells
- ↑ Grand Slam
- ↑ US Open
- ↑ Memphis Open
- ↑ John Isner
- ↑ US Open
- ↑ French Open
- ↑ Davis Cup
- ↑ CIF
- ↑ San Diego
- ↑ ITF
- ↑ Osaka Mayor's Cup
- ↑ Tommy Paul
- ↑ Donald Young
- ↑ Andy Roddick
- ↑ wild card
- ↑ Pablo Carreño Busta
- ↑ Challenger Tour
- ↑ Rafael Nadal
- ↑ Novak Djokovic
- ↑ Marin Čilić
- ↑ Raquel Pedraza