ابوالحسن کلا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین =Abolhasan Kola | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = مازندران | |||
| شهرستان =بابل | |||
| بخش = گتاب | |||
| موقعیت = فاصله 15 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل | |||
| جمعیت = 1,032نفر (1395ش) | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا =68متر پایین‌تر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی | |||
| برخی بناهای مهم =سقانفار، دو بقعه به نام «امامزاده دو امام» و امامزاده ابراهیم | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
ابوالحسن‌کلا (Abolhasan Kola) | ابوالحسن‌کلا (Abolhasan Kola) | ||
روستایی در دهستان گتاب جنوبی، در بخش گتابِ شهرستان | روستایی در دهستان گتاب جنوبی، در بخش گتابِ [[بابل، شهرستان|شهرستان بابل]]، استان [[مازندران]]. در جلگه‌های کوهپایه‌های البرز مرکزی در فاصلۀ 15 کیلومتری جنوب غربی [[بابل، شهر|شهر بابل]]، 41 کیلومتری جنوب غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 36 کیلومتری جنوب دریای خزر، 130 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 68متری پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. پژوهشگران متأخر با توجه به برخی توصیفات جغرافیایی و آثار تاریخی بر این باورند که موقعیت یکی از شهرهای تاریخی طبرستان (موسوم به ترنجه/ تورانجیر/ تژیر) که در سده‌های اولیۀ اسلامی بنا شده در این روستا و روستاهای پایین‌دستش بوده است. مجموعۀ تاریخی ابوالحسن‌کلا مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد تا دوره‌های اسلامی و قلعۀ کِتی/ شاه‌نشین مربوط به دوره‌های اسلامی (که هردو به ثبت ملی رسیده‌اند) نشان از تاریخ کهن این روستا دارند. دو سرشاخۀ اصلی رود بابل (سجادرود در شرق و کلارود در غرب) در فاصلۀ 2-3 کیلومتری ابوالحسن‌کلا، خارج از زمین‌های آن، به سمت شمال جریان دارند. این روستا به‌علاوۀ مجموعۀ زیادی از آبادی‌های دیگر، در یک خط عمودیِ به هم پیوسته و در اطراف جادۀ اصلی بابل - گلوگاه بنا شده‌اند. ابوالحسن‌کلا از طریق همین جاده به شبکۀ راه‌های اصلی مازندران متصل است. اراضی این روستا در شمال به روستاهای سرحمام ابوالحسن‌کلا و مشهدسرا، در شرق به روستاهای بالامرزبال و کردمحله، در جنوب به روستاهای صورت و بیل‌پی ابوالحسن‌کلا، و در غرب به روستای گاوان‌کلا محدود شده است. سقانفارِ<ref>سازۀ چوبیِ آیینی در مازندران برای برپایی عزاداری ماه محرم، در دو طبقۀ همکف و بالایی.</ref> تاریخی (مربوط به دورۀ قاجار) و دو بقعه به نام «امامزاده دو امام» و امامزاده ابراهیم از دیگر آثار تاریخی ابوالحسن‌کلا است. این روستا یک آب‌بندانِ<ref>گونه‌ای آبگیر دست‌ساز برای ذخیرۀ آبِ مورد نیاز کشاورزی</ref> 8 هکتاری دارد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ابوالحسن‌کلا 1,032نفر بوده است. شغل مردم این روستا | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ابوالحسن‌کلا 1,032نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامداری]] است. محصولات مهم روستا شامل [[برنج]]، انواع [[مرکبات]]، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم ابوالحسن‌کلا به زبان [[طبری]] (گویش آملی) سخن می‌گویند. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۳
| ابوالحسن کلا | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | بابل |
| بخش | گتاب |
| جمعیت | 1,032نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 15 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل |
| ارتفاع از سطح دریا | 68متر پایین‌تر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی |
| برخی بناهای مهم | سقانفار، دو بقعه به نام «امامزاده دو امام» و امامزاده ابراهیم |
| نام لاتین | Abolhasan Kola |
ابوالحسن‌کلا (Abolhasan Kola)
روستایی در دهستان گتاب جنوبی، در بخش گتابِ شهرستان بابل، استان مازندران. در جلگه‌های کوهپایه‌های البرز مرکزی در فاصلۀ 15 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 41 کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 36 کیلومتری جنوب دریای خزر، 130 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 68متری پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. پژوهشگران متأخر با توجه به برخی توصیفات جغرافیایی و آثار تاریخی بر این باورند که موقعیت یکی از شهرهای تاریخی طبرستان (موسوم به ترنجه/ تورانجیر/ تژیر) که در سده‌های اولیۀ اسلامی بنا شده در این روستا و روستاهای پایین‌دستش بوده است. مجموعۀ تاریخی ابوالحسن‌کلا مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد تا دوره‌های اسلامی و قلعۀ کِتی/ شاه‌نشین مربوط به دوره‌های اسلامی (که هردو به ثبت ملی رسیده‌اند) نشان از تاریخ کهن این روستا دارند. دو سرشاخۀ اصلی رود بابل (سجادرود در شرق و کلارود در غرب) در فاصلۀ 2-3 کیلومتری ابوالحسن‌کلا، خارج از زمین‌های آن، به سمت شمال جریان دارند. این روستا به‌علاوۀ مجموعۀ زیادی از آبادی‌های دیگر، در یک خط عمودیِ به هم پیوسته و در اطراف جادۀ اصلی بابل - گلوگاه بنا شده‌اند. ابوالحسن‌کلا از طریق همین جاده به شبکۀ راه‌های اصلی مازندران متصل است. اراضی این روستا در شمال به روستاهای سرحمام ابوالحسن‌کلا و مشهدسرا، در شرق به روستاهای بالامرزبال و کردمحله، در جنوب به روستاهای صورت و بیل‌پی ابوالحسن‌کلا، و در غرب به روستای گاوان‌کلا محدود شده است. سقانفارِ[۱] تاریخی (مربوط به دورۀ قاجار) و دو بقعه به نام «امامزاده دو امام» و امامزاده ابراهیم از دیگر آثار تاریخی ابوالحسن‌کلا است. این روستا یک آب‌بندانِ[۲] 8 هکتاری دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ابوالحسن‌کلا 1,032نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات مهم روستا شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم ابوالحسن‌کلا به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.