احمدآباد کلیج علیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «احمدآباد کلیج علیا (Ahmadabad-e Kalij-e Olya) روستایی در دهستان دابوی شمالی، در بخش سرخرودِ شهرستان محمودآباد، استان مازندران. در فاصلۀ 13 کیلومتری جنوب شرقی شهر محمودآباد، 57 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 7 کیلومتری جنوب دریای خزر، 125 کیلومتری شمال غربی ت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵: خط ۵:
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت احمدآباد کلیج سفلی 443نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات مهم روستا شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم احمدآباد کلیج سفلی به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت احمدآباد کلیج سفلی 443نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات مهم روستا شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم احمدآباد کلیج سفلی به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.
----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۳

احمدآباد کلیج علیا (Ahmadabad-e Kalij-e Olya)

روستایی در دهستان دابوی شمالی، در بخش سرخرودِ شهرستان محمودآباد، استان مازندران. در فاصلۀ 13 کیلومتری جنوب شرقی شهر محمودآباد، 57 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 7 کیلومتری جنوب دریای خزر، 125 کیلومتری شمال غربی تهران، و در ارتفاع 15متری پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. با روستای بالادستش، احمدآباد کلیج سفلی، به شکل نقاط جمعیتی یکپارچه‌ای در منطقه‌ای جلگه‌ای در 1 کیلومتری غرب رودخانۀ هراز و در مسیر جادۀ آمل به سرخرود قرار دارند. این دو روستا از طریق همین جاده به آمل، سرخرود، جادۀ شمالی مشهد - تهران، و به شهر محمودآباد راه دارند. اراضی آنها در شرق به روستای سیرجارون، در جنوب به روستای علوی‌کلامیر، در غرب به روستاهای زردآب و ابوالحسن‌آباد، و در شمال به روستاهای اسلام‌محله و زنگی‌کلای علیا محدود شده است. این دو روستا خانۀ بهداشت مشترک دارند.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت احمدآباد کلیج سفلی 443نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات مهم روستا شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم احمدآباد کلیج سفلی به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.