تیافو، فرانسیس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042176070.jpg|بندانگشتی|فرانسیس تیافو]] | |||
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | ||
تنیسباز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. تنیس حرفه ای را از ۲۰۱۵ آغاز کرد. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. تیافو در ژانویه 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار می کرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار می کرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا نقل مکان کرد. تیافو عناوین سطح بالای نوجوانان را یک به یک به دست آورد و به شماره 2 جهان در رده بندی نوجوانان فدراسیون بین المللی تنیس (ITF) دست یافت. در 14 سالگی، اولین تورنمنت معتبر بین المللی خود را در فرانسه پیروز شد. سال بعد، در دسامبر 2013، تیافو به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که برنده اورنج باول<ref>Orange Bowl</ref>، یکی از بالاترین مسابقات درجه یک نوجوانان شد. با این دو عنوان بزرگ، او در مسابقات نوجوانان اوپن فرانسه در 2014 رتبه اول را کسب کرد. در تورنمنت گرند اسلم نوجوانان در مسابقات آزاد امریکا، به نیمه نهایی رسید که آخرین تورنمنت فدراسیون بین المللی تنیس (آی تی اف) بود که او در سطح نوجوانان بازی کرد. در آگوست 2015، در مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان، در 17 سالگی قهرمان شد و کار خود را در رده نوجوانان تکمیل کرد. تیافو به موفقیت خود در تور چلنجر ادامه داد و در ناکسویل به دومین فینال رسید. هر چند در فینال، از دن ایوانز شکست خورد. او به واسطه موفقیت در سطح چلنجر، به رتبه ۱۷۶ صعود کرد و چند ماه پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی، در رتبه ۲۰۰ نفر برتر جای گرفت. او در ۲۰۲۳، قهرمان جام یونایتد شد. در ایندین ولز، به اولین نیمه نهایی خود در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی رسید. جوان ترین فردی است که نامش وارد فهرست ۱۰۰ تنیس باز برتر شده است. در مرحله فینال رقابتهای تنیس 250 امتیازی اشتوتگارت آلمان در ۲۰۲۳، فرانسیس تیافو در برابر لنارد اشتروف آلمانی قرار گرفت و به عنوان قهرمانی این مسابقات دست یافت تا سومین قهرمانی خود در تور مردان را به دست بیاورد. با این قهرمانی، او در رده دهم برترین تنیس بازان جهان جای گرفت. در ۲۰۲۴، تیافو به نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا و فینال سین سیناتی رسید. او و تیلور فریتز یک نیمه نهایی تماما امریکایی را برگزار کردند. تیافو تاکنون به علت رفتارهایی همچون بی احترامی و | تنیسباز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. تنیس حرفه ای را از ۲۰۱۵ آغاز کرد. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. تیافو در ژانویه 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار می کرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار می کرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا نقل مکان کرد. تیافو عناوین سطح بالای نوجوانان را یک به یک به دست آورد و به شماره 2 جهان در رده بندی نوجوانان فدراسیون بین المللی تنیس (ITF) دست یافت. در 14 سالگی، اولین تورنمنت معتبر بین المللی خود را در فرانسه پیروز شد. سال بعد، در دسامبر 2013، تیافو به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که برنده اورنج باول<ref>Orange Bowl</ref>، یکی از بالاترین مسابقات درجه یک نوجوانان شد. با این دو عنوان بزرگ، او در مسابقات نوجوانان اوپن فرانسه در 2014 رتبه اول را کسب کرد. در تورنمنت گرند اسلم نوجوانان در مسابقات آزاد امریکا، به نیمه نهایی رسید که آخرین تورنمنت فدراسیون بین المللی تنیس (آی تی اف) بود که او در سطح نوجوانان بازی کرد. در آگوست 2015، در مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان، در 17 سالگی قهرمان شد و کار خود را در رده نوجوانان تکمیل کرد. تیافو به موفقیت خود در تور چلنجر ادامه داد و در ناکسویل به دومین فینال رسید. هر چند در فینال، از دن ایوانز شکست خورد. او به واسطه موفقیت در سطح چلنجر، به رتبه ۱۷۶ صعود کرد و چند ماه پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی، در رتبه ۲۰۰ نفر برتر جای گرفت. او در ۲۰۲۳، قهرمان جام یونایتد شد. در ایندین ولز، به اولین نیمه نهایی خود در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی رسید. جوان ترین فردی است که نامش وارد فهرست ۱۰۰ تنیس باز برتر شده است. در مرحله فینال رقابتهای تنیس 250 امتیازی اشتوتگارت آلمان در ۲۰۲۳، فرانسیس تیافو در برابر لنارد اشتروف آلمانی قرار گرفت و به عنوان قهرمانی این مسابقات دست یافت تا سومین قهرمانی خود در تور مردان را به دست بیاورد. با این قهرمانی، او در رده دهم برترین تنیس بازان جهان جای گرفت. در ۲۰۲۴، تیافو به نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا و فینال ۱۰۰۰ امتیازی سین سیناتی در مقابل یانیک سینر رسید. در نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا، او و تیلور فریتز یک نیمه نهایی تماما امریکایی را برگزار کردند. تیافو تاکنون به علت رفتارهایی همچون بی احترامی و فحاشی به داور، چندین بار جریمه نقدی شده است. |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۴
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances)
تنیسباز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. تنیس حرفه ای را از ۲۰۱۵ آغاز کرد. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. تیافو در ژانویه 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار می کرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار می کرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا نقل مکان کرد. تیافو عناوین سطح بالای نوجوانان را یک به یک به دست آورد و به شماره 2 جهان در رده بندی نوجوانان فدراسیون بین المللی تنیس (ITF) دست یافت. در 14 سالگی، اولین تورنمنت معتبر بین المللی خود را در فرانسه پیروز شد. سال بعد، در دسامبر 2013، تیافو به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که برنده اورنج باول[۱]، یکی از بالاترین مسابقات درجه یک نوجوانان شد. با این دو عنوان بزرگ، او در مسابقات نوجوانان اوپن فرانسه در 2014 رتبه اول را کسب کرد. در تورنمنت گرند اسلم نوجوانان در مسابقات آزاد امریکا، به نیمه نهایی رسید که آخرین تورنمنت فدراسیون بین المللی تنیس (آی تی اف) بود که او در سطح نوجوانان بازی کرد. در آگوست 2015، در مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان، در 17 سالگی قهرمان شد و کار خود را در رده نوجوانان تکمیل کرد. تیافو به موفقیت خود در تور چلنجر ادامه داد و در ناکسویل به دومین فینال رسید. هر چند در فینال، از دن ایوانز شکست خورد. او به واسطه موفقیت در سطح چلنجر، به رتبه ۱۷۶ صعود کرد و چند ماه پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی، در رتبه ۲۰۰ نفر برتر جای گرفت. او در ۲۰۲۳، قهرمان جام یونایتد شد. در ایندین ولز، به اولین نیمه نهایی خود در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی رسید. جوان ترین فردی است که نامش وارد فهرست ۱۰۰ تنیس باز برتر شده است. در مرحله فینال رقابتهای تنیس 250 امتیازی اشتوتگارت آلمان در ۲۰۲۳، فرانسیس تیافو در برابر لنارد اشتروف آلمانی قرار گرفت و به عنوان قهرمانی این مسابقات دست یافت تا سومین قهرمانی خود در تور مردان را به دست بیاورد. با این قهرمانی، او در رده دهم برترین تنیس بازان جهان جای گرفت. در ۲۰۲۴، تیافو به نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا و فینال ۱۰۰۰ امتیازی سین سیناتی در مقابل یانیک سینر رسید. در نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا، او و تیلور فریتز یک نیمه نهایی تماما امریکایی را برگزار کردند. تیافو تاکنون به علت رفتارهایی همچون بی احترامی و فحاشی به داور، چندین بار جریمه نقدی شده است.
- ↑ Orange Bowl