مازولینو (ح ۱۳۸۳ـ ح ‍ ۱۴۴۷م): تفاوت میان نسخه‌ها

Masolino
مازولینو; Masolino
زادروز	ح ۱۳۸۳م;
درگذشت	ح ۱۴۴۷م
ملیت	ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
آثار	دیوارنگاره‌های نمازخانه برانکاتچی، حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برمن)، دیوارنگاره‌هایی در کاستیلیونه دولونا (ح ۱۴۳۵م)، یک نقاشی محرابی
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۹

مازولینو (ح۱۳۸۳ـ ح۱۴۴۷م)(Masolino)

(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفورو فینی^[۱]؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله^[۲]) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی^[۳] در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه^[۴] در فلورانس^[۵] (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با مازاتچو^[۶] همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمند جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ رنسانس^[۷] را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر لورنتسو گیبرتی^[۸] همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برِمِن^[۹])، دیوارنگاره‌^[۱۰]هایی در کاستیلیونه دولونا^[۱۱] (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی^[۱۲]، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در ناپل، فیلادلفیا، و لندن نگهداری می‌شوند.

↑ Tommaso di Cristoforo Fini
↑ Masolino da Panicale
↑ Brancacci Chapel
↑ Santa Maria del Carmine
↑ Florence
↑ Masaccio
↑ Renaissance
↑ Lorenzo Ghiberti
↑ Bremen
↑ fresco
↑ Castiglione d’Olona
↑ altarpiece

[1] Tommaso di Cristoforo Fini

[2] Masolino da Panicale

[3] Brancacci Chapel

[4] Santa Maria del Carmine

[5] Florence

[6] Masaccio

[7] Renaissance

[8] Lorenzo Ghiberti

[9] Bremen

[10] resco

[11] Castiglione d’Olona

[12] tarpiece

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مازولینو (ح ۱۳۸۳ـ ح ‍ ۱۴۴۷م)(Masolino)
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=مازولینو|نام=Masolino|نام دیگر=|نام اصلی=تومّازو دی کریستوفورو فینی|نام مستعار=مازولینو دا پانیکاله|لقب=|زادروز=ح ۱۳۸۳م|تاریخ مرگ=ح ۱۴۴۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوارنگاره‌های نمازخانه برانکاتچی، حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برمن)، دیوارنگاره‌هایی در کاستیلیونه دولونا (ح ۱۴۳۵م)، یک نقاشی محرابی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
+[[پرونده:38046700-3.jpg|بندانگشتی|تابلوی بشارت اثر مازولینو]]
-[[File:38046700.jpg|thumb|تابلوي بشارت، اثر مازولينو]]
+مازولینو (ح۱۳۸۳ـ ح۱۴۴۷م)(Masolino)
-(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفوْرو فینی<ref>Tommaso di Cristoforo Fini
+(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفورو فینی<ref>Tommaso di Cristoforo Fini
 </ref>؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله<ref>Masolino da Panicale
+</ref>) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine</ref> در [[فلورانس]]<ref> Florence</ref> (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با [[مازاتچو، تومازو (۱۴۰۱ـ ح ‍ ۱۴۲۸م)|مازاتچو]]<ref> Masaccio </ref> همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمند جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ [[رنسانس]]<ref>Renaissance</ref> را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر [[گیبرتی، لورنتسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)|لورنتسو گیبرتی]]<ref> Lorenzo Ghiberti </ref> همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ [[برمن، بندر|برِمِن]]<ref>Bremen </ref>)، دیوارنگاره‌<ref>fresco</ref>هایی در کاستیلیونه دولونا<ref> Castiglione d’Olona</ref> (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی<ref> altarpiece</ref>، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در [[ناپل]]، [[فیلادلفیا]]، و [[لندن (انگلستان)|لندن]] نگهداری می‌شوند.
-</ref>) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine</ref> در فلورانس<ref> Florence</ref> (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با مازاتچو<ref> Masaccio </ref> همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمندِ جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ رنسانس<ref>Renaissance</ref> را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر لورنتسو گیبرتی<ref> Lorenzo Ghiberti </ref> همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برِمِن<ref>Bremen </ref>)، دیوارنگاره‌<ref>fresco</ref>هایی در کاستیلیونه دولونا<ref> Castiglione d’Olona</ref> (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی<ref> altarpiece</ref>، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در ناپل، فیلادلفیا، و لندن نگهداری می‌شوند.
 &nbsp;