اوبینیه، تئودور آگریپا دو: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
(یا: دوبینیه) شاعر و ناخدای هوگنو<ref>Huguenot</ref>، جدلی و مورّخ سرشناس فرانسوی عصر خود در اواخر قرن ۱۶م. پس از تحصیل در [[پاریس، شهر|پاریس]]، [[ | (یا: دوبینیه) شاعر و ناخدای هوگنو<ref>Huguenot</ref>، جدلی و مورّخ سرشناس فرانسوی عصر خود در اواخر قرن ۱۶م. پس از تحصیل در [[پاریس، شهر|پاریس]]، [[اورلئان]]<ref>Orleans</ref>، [[ژنو]]<ref>Geneva</ref>، و [[لیون]]<ref>Lyon</ref> به نیروهای [[هوگنوها|هوگنو]] پیوست و در سراسر دورۀ جنگهای مذهبی در میدان نبرد و شورای جنگ خدمت کرد. بعدها از برادران هوگنوی خود جدا شد و از ۱۶۲۰م در ژنو سکونت گزید. در میان آثار منثور اوبینیه، ''ماجراهای بارون دو فاینِسته<ref>''Adventures du Baron de Faeneste'' </ref>'' (۱۶۱۷م) بیانگر دیدگاههایش دربارۀ زندگی و منش افراد است. ''تاریخ جهان<ref>''Histoire Universelle''</ref>'' (۱۶۱۰م) به تاریخ دورهای از ۱۵۵۳ تا ۱۶۰۲م و نیز مرگ هانری چهارم میپردازد. این اثر گزارش زندۀ رویدادهایی است که وی شاهدشان بوده است. اوبینیه در منظومۀ بزرگ هفت بخشی ''مصیبتزدگان<ref>''Les Tragiques''</ref>'' (۱۶۱۶م) به بیان عدالت خداوند میپردازد؛ و تنگنظری فرقهای را نشان میدهد. تحقیقات جدید در ادبیات باروک<ref>baroque</ref> علاقه به اشعار عاشقانۀ وی را زنده کرده که در مجموعۀ ''بهار<ref>''Printemps''</ref>'' (۱۵۷۰ـ۱۵۷۳م) گردآمده است.<br/> <!--11586800--> | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۹
اوبینْیه، تِئودور آگریپا دو (۱۵۵۲ـ۱۶۳۰م)(’Aubigne, Theodore Agripa d)
تئودور آگریپا دو اوبینیه Theodore Agripa d’ Aubigne | |
---|---|
زادروز |
۱۵۵۲م |
درگذشت | ۱۶۳۰م |
محل زندگی | ژنو (از ۱۶۲۰م) |
ملیت | فرانسوی |
نامهای دیگر | دوبینیه |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در پاریس، اورلیان، ژنو و لیون |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | ناخدای هوگنو، جدلی و مورخ |
آثار | ماجراهای بارون دو فاینسته (۱۶۱۷م)؛ تاریخ جهان (۱۶۱۰م)؛ منظومه بزرگ هفت بخشی مصیبت زدگان (۱۶۱۶م) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
(یا: دوبینیه) شاعر و ناخدای هوگنو[۱]، جدلی و مورّخ سرشناس فرانسوی عصر خود در اواخر قرن ۱۶م. پس از تحصیل در پاریس، اورلئان[۲]، ژنو[۳]، و لیون[۴] به نیروهای هوگنو پیوست و در سراسر دورۀ جنگهای مذهبی در میدان نبرد و شورای جنگ خدمت کرد. بعدها از برادران هوگنوی خود جدا شد و از ۱۶۲۰م در ژنو سکونت گزید. در میان آثار منثور اوبینیه، ماجراهای بارون دو فاینِسته[۵] (۱۶۱۷م) بیانگر دیدگاههایش دربارۀ زندگی و منش افراد است. تاریخ جهان[۶] (۱۶۱۰م) به تاریخ دورهای از ۱۵۵۳ تا ۱۶۰۲م و نیز مرگ هانری چهارم میپردازد. این اثر گزارش زندۀ رویدادهایی است که وی شاهدشان بوده است. اوبینیه در منظومۀ بزرگ هفت بخشی مصیبتزدگان[۷] (۱۶۱۶م) به بیان عدالت خداوند میپردازد؛ و تنگنظری فرقهای را نشان میدهد. تحقیقات جدید در ادبیات باروک[۸] علاقه به اشعار عاشقانۀ وی را زنده کرده که در مجموعۀ بهار[۹] (۱۵۷۰ـ۱۵۷۳م) گردآمده است.