ائری، جورج بیدل: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ایری، جورج بیدل (۱۸۰۱ـ۱۸۹۲) را به ائری، جورج بیدل منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِئری، جورج بیدِل ( | اِئری، جورج بیدِل (۱۸۰۱ـ۱۸۹۲م)(Airy, George Biddell) | ||
اخترشناس انگلیسی. تلسکوپ گذر نصف‌النهار<ref>transit telescope</ref> | اخترشناس انگلیسی. تلسکوپ گذر نصف‌النهار<ref>transit telescope</ref> را در رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ<ref> | ||
Royal Observatory at Greenwich | Royal Observatory at Greenwich | ||
</ref> | </ref> نصب کرد و زمان میانگین گرینویچ<ref>Greenwich Mean Time </ref> (جی‌ام‌تی) را، با توجه به ستاره‌های گذرنده از نصف‌النهار، به‌دقت محاسبه کرد. در ۱۸۷۲ لقب سِر دریافت کرد. ائری در ۱۸۳۵م به مقام هفتمین «اخترشناس سلطنتی» رسید. او مخابرۀ زمان گرینویچ را با تلگراف به‌‌راه انداخت. در ۱۸۸۰، زمان میانگین گرینویچ، که با تلسکوپ ائری محاسبه شده بود، زمان رسمی بریتانیا شد. ائری در اَنیک<ref>Alnwick</ref>، نورتامبرلند<ref>Northumberland </ref>، زاده شد؛ در کیمبریج در رشتۀ ریاضی درس خواند. در ۱۸۲۶م استاد ریاضی، و در ۱۸۲۸م استاد اخترشناسی آن دانشگاه شد. در مقام سرپرست رصدخانۀ کیمبریج، شیوه‌های پیشرفته‌تری را برای رصدهای نصف‌النهار در پیش گرفت و نتایج آن‌ها را در مقیاسی کوچک‌تر منتشر کرد. در ۱۸۴۷م، در مقام اخترشناس سلطنتی، سمت ـ ارتفاع‌یاب<ref>alt-azimuth </ref> اختراعی خود را، که دستگاهی برای محاسبۀ سمت و ارتفاع بود، برای رصدِ ماه در تمامی نواحی آسمان برپا کرد. نوآوری‌های دیگر او عبارت‌اند از ثبت به‌روش عکاسی (۱۸۴۸م)، تعیین زمان گذر نصف‌النهار به‌روش الکتریکی (۱۸۵۴م)، رصدهای طیفی<ref>spectroscopic observations </ref> (از ۱۸۶۸م)، و بررسی گشت روزانۀ لک‌های خورشید (کلف)<ref>sun spot </ref> با استفاده از خورنگارکیو<ref>Kew heliograph </ref> (۱۸۷۳م). در تعیین مرز کانادا و ایالات متحده امریکا، و مرز ایالت‌های اورگون<ref>Oregon</ref> و مِین<ref>Maine</ref> از مهارت‌های ریاضی او استفاده کردند. در به‌آب انداختن کشتی بخار گریت ایسترن<ref>Great Eastern </ref>، کابل‌گذاری تلگراف بین اروپا و امریکا، و ساخت ناقوس‌های ساعت برج مجلس (بیگ‌بن)<ref>(Tower of Houses of Parliament ('Big Ben'</ref> نیز از تجربۀ علمی او بهره‌گیری شد. کتابش، با نام ''رسالات ریاضی در اخترشناسی فیزیکی<ref>''Mathematical Tracts on Physical Astronomy''</ref>'' (۱۸۲۶م)، از آثار معتبر این حوزه است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲
اِئری، جورج بیدِل (۱۸۰۱ـ۱۸۹۲م)(Airy, George Biddell)
اخترشناس انگلیسی. تلسکوپ گذر نصف‌النهار[۱] را در رصدخانۀ سلطنتی گرینویچ[۲] نصب کرد و زمان میانگین گرینویچ[۳] (جی‌ام‌تی) را، با توجه به ستاره‌های گذرنده از نصف‌النهار، به‌دقت محاسبه کرد. در ۱۸۷۲ لقب سِر دریافت کرد. ائری در ۱۸۳۵م به مقام هفتمین «اخترشناس سلطنتی» رسید. او مخابرۀ زمان گرینویچ را با تلگراف به‌‌راه انداخت. در ۱۸۸۰، زمان میانگین گرینویچ، که با تلسکوپ ائری محاسبه شده بود، زمان رسمی بریتانیا شد. ائری در اَنیک[۴]، نورتامبرلند[۵]، زاده شد؛ در کیمبریج در رشتۀ ریاضی درس خواند. در ۱۸۲۶م استاد ریاضی، و در ۱۸۲۸م استاد اخترشناسی آن دانشگاه شد. در مقام سرپرست رصدخانۀ کیمبریج، شیوه‌های پیشرفته‌تری را برای رصدهای نصف‌النهار در پیش گرفت و نتایج آن‌ها را در مقیاسی کوچک‌تر منتشر کرد. در ۱۸۴۷م، در مقام اخترشناس سلطنتی، سمت ـ ارتفاع‌یاب[۶] اختراعی خود را، که دستگاهی برای محاسبۀ سمت و ارتفاع بود، برای رصدِ ماه در تمامی نواحی آسمان برپا کرد. نوآوری‌های دیگر او عبارت‌اند از ثبت به‌روش عکاسی (۱۸۴۸م)، تعیین زمان گذر نصف‌النهار به‌روش الکتریکی (۱۸۵۴م)، رصدهای طیفی[۷] (از ۱۸۶۸م)، و بررسی گشت روزانۀ لک‌های خورشید (کلف)[۸] با استفاده از خورنگارکیو[۹] (۱۸۷۳م). در تعیین مرز کانادا و ایالات متحده امریکا، و مرز ایالت‌های اورگون[۱۰] و مِین[۱۱] از مهارت‌های ریاضی او استفاده کردند. در به‌آب انداختن کشتی بخار گریت ایسترن[۱۲]، کابل‌گذاری تلگراف بین اروپا و امریکا، و ساخت ناقوس‌های ساعت برج مجلس (بیگ‌بن)[۱۳] نیز از تجربۀ علمی او بهره‌گیری شد. کتابش، با نام رسالات ریاضی در اخترشناسی فیزیکی[۱۴] (۱۸۲۶م)، از آثار معتبر این حوزه است.