بارتولومئو، فرا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
جز (Mohammadi3 صفحهٔ بارتولومیو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷) را به بارتولومئو، فرا منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرا بارتولومئو|نام=Fra Bartolommeo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=باتچو دلّا پورتا|لقب=|زادروز=ح ۱۴۷۲م|تاریخ مرگ=۱۵۱۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرا بارتولومئو|نام=Fra Bartolommeo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=باتچو دلّا پورتا|لقب=|زادروز=ح ۱۴۷۲م|تاریخ مرگ=۱۵۱۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲ ـ۱۵۱۷م)(Bartolommeo, Fra)


[[File:12032300.jpg|thumb|وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو]]
[[File:12032300.jpg|thumb|وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو]]


نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی<ref>High Renaissance</ref>. با نام باتچو دلّا پورتا<ref>Baccio della Porta </ref> نیز شهرت داشت. در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از [[ونیز]]، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک<ref>classic </ref> را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ ''وصلت عرفانی قدیّسه کاترین<ref>The Mystical Marriage of St Catherine </ref>'' (۱۵۱۱؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ [[ساوونارولا، جیرولامو (۱۴۵۲ـ۱۴۹۸م)|جیرولامو ساونارولا]]<ref>Girolamo Savonarola </ref>، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه<ref>nude </ref>اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک [[دومینیکی، فرقه|راهبان دومینیکیِ]]<ref>Dominican </ref> صومعۀ [[مرقس قدیس|مرقس قدّیس]]<ref>S Marco </ref> درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل<ref>Raphael </ref> در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی<ref>Mariotto Albertinelli </ref> (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بودند. در ۱۵۱۴ به [[رم، شهر|رُم]] رفت و از مشاهدۀ آثار [[میکلانژ]] و لئوناردو<ref>Leonardo </ref> تأثیر پذیرفت. در پردۀ ''پایین‌آوردن مسیح از صلیب<ref>Deposition </ref>'' (۱۵۱۶، کاخ پیتّی<ref>Pitti Palace </ref>)، تأثیر [[داوینچی، لیوناردو (۱۴۵۲م ـ۱۵۱۹)|لئوناردو]] آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ<ref>fresco </ref> ''واپسین داوری<ref>Last Judgement </ref>'' (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا<ref>Sta Maria Nuova </ref>)، ''مریم عذرا و قدّیسان<ref>Madonna and Saints </ref>'' (کاخ پیتّی، فلورانس)، و ''معراج مریم عذرا<ref>Assumption</ref>'' (برلین) یادکردنی‌اند.
نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی<ref>High Renaissance</ref>. با نام باتچو دلّا پورتا<ref>Baccio della Porta </ref> نیز شهرت داشت. در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> کار می‌کرد. در ۱۵۰۸م در دیداری از [[ونیز]]، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک<ref>classic </ref> را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ ''وصلت عرفانی قدیّسه کاترین<ref>''The Mystical Marriage of St Catherine'' </ref>'' (۱۵۱۱م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ [[ساوونارولا، جیرولامو (۱۴۵۲ـ۱۴۹۸م)|جیرولامو ساونارولا]]<ref>Girolamo Savonarola </ref>، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه<ref>nude </ref>اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک [[دومینیکی، فرقه|راهبان دومینیکیِ]]<ref>Dominican </ref> صومعۀ [[مرقس قدیس|مرقس قدّیس]]<ref>S Marco </ref> درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل<ref>Raphael </ref> در ۱۵۰۶م درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی<ref>Mariotto Albertinelli </ref> (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بودند. در ۱۵۱۴م به [[رم، شهر|رُم]] رفت و از مشاهدۀ آثار [[میکلانژ]] و [[داوینچی، لئوناردو|لئوناردو]]<ref>Leonardo </ref> تأثیر پذیرفت. در پردۀ ''پایین‌آوردن مسیح از صلیب<ref>''Deposition'' </ref>'' (۱۵۱۶م، کاخ پیتّی<ref>Pitti Palace </ref>)، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ<ref>fresco </ref> ''واپسین داوری<ref>''Last Judgement'' </ref>'' (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا<ref>Sta Maria Nuova </ref>)، ''مریم عذرا و قدّیسان<ref>Madonna and Saints </ref>'' (کاخ پیتّی، فلورانس)، و ''معراج مریم عذرا<ref>''Assumption''</ref>'' (برلین) یادکردنی‌اند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۸

فرا بارتولومئو
Fra Bartolommeo
زادروز ح ۱۴۷۲م
درگذشت ۱۵۱۷م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲ ـ۱۵۱۷م)(Bartolommeo, Fra)

وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو

نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی[۱]. با نام باتچو دلّا پورتا[۲] نیز شهرت داشت. در فلورانس[۳] کار می‌کرد. در ۱۵۰۸م در دیداری از ونیز، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک[۴] را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ وصلت عرفانی قدیّسه کاترین[۵] (۱۵۱۱م؛ لوور[۶]، پاریس) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ جیرولامو ساونارولا[۷]، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه[۸]اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک راهبان دومینیکیِ[۹] صومعۀ مرقس قدّیس[۱۰] درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل[۱۱] در ۱۵۰۶م درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی[۱۲] (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد کوزیمو روسلّی[۱۳] بودند. در ۱۵۱۴م به رُم رفت و از مشاهدۀ آثار میکلانژ و لئوناردو[۱۴] تأثیر پذیرفت. در پردۀ پایین‌آوردن مسیح از صلیب[۱۵] (۱۵۱۶م، کاخ پیتّی[۱۶])، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ[۱۷] واپسین داوری[۱۸] (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا[۱۹])، مریم عذرا و قدّیسان[۲۰] (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا[۲۱] (برلین) یادکردنی‌اند.

 

  1. ↑ High Renaissance
  2. ↑ Baccio della Porta
  3. ↑ Florence
  4. ↑ classic
  5. ↑ The Mystical Marriage of St Catherine
  6. ↑ Louvre
  7. ↑ Girolamo Savonarola
  8. ↑ nude
  9. ↑ Dominican
  10. ↑ S Marco
  11. ↑ Raphael
  12. ↑ Mariotto Albertinelli
  13. ↑ Cosimo Rosselli
  14. ↑ Leonardo
  15. ↑ Deposition
  16. ↑ Pitti Palace
  17. ↑ fresco
  18. ↑ Last Judgement
  19. ↑ Sta Maria Nuova
  20. ↑ Madonna and Saints
  21. ↑ Assumption
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=بارتولومئو،_فرا&oldid=2010200804»