Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۶٬۷۰۹
ویرایش
ماندلا، نلسون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ماندلا، نلسون (رولیهلاهلا) (۱۹۱۸ـ۲۰۱۳) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ماندلا، نلسون منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان = نلسون ماندلا | |عنوان = نلسون ماندلا | ||
|نام =Nelson | |نام =Nelson Mandela | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت =رئیسجمهور افریقای جنوبی (۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹)، ریاست کنگره ملی افریقا (۱۹۹۱ـ۱۹۹۷) | ||
|جوایز و افتخارات =جایزه صلح نوبل (۱۹۹۳) | |جوایز و افتخارات =جایزه صلح نوبل (۱۹۹۳) | ||
|آثار =راهی طولانی تا آزادی (۱۹۹۴) | |آثار =راهی طولانی تا آزادی (۱۹۹۴) | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}سیاستمدار و حقوقدان اهل افریقای جنوبی، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ رئیسجمهور آن کشور. ریاست کنگرۀ ملی افریقا<ref>(African National Congress (ANC</ref> را بر عهده داشت (۱۹۹۱ـ۱۹۹۷). از ۱۹۶۴ در مقام سازماندهندۀ کنگرۀ ملی افریقا، که غیرقانونی اعلام شده بود، به زندان افتاد و به نماد وحدت برای جنبش جهانی مبارزه با جدایی نژادی بدل شد. در فوریۀ ۱۹۹۰، او را آزاد کردند و ممنوعیت فعالیت کنگرۀ ملی افریقا هم از بین رفت. ماندلا پس از آزادی، با حکومت افریقای جنوبی دربارۀ آیندۀ چندنژادی این کشور مذاکره کرد. پس از آنکه کنگرۀ ملی افریقا ۶۲.۶۵ درصد آرا را در انتخاباتی به دست آورد که در آن سفیدپوستان و سیاهپوستان حق رأی داشتند، ماندلا در مه ۱۹۹۴ در مقام اولین رئیسجمهور پس از دورۀ جدایی نژادی سوگند یاد کرد. در ۱۹۹۳، به همراه دِکلرک<ref>de Klerk </ref>، رئیسجمهور وقت افریقای جنوبی، به پاس تلاش برای برچیدن نظام جدایی نژادی و مذاکره برای مردمسالاری غیرنژادی، برندۀ جایزۀ صلح نوبل شد. در ژوئن ۱۹۹۹، از ریاست جمهوری کناره گرفت و جای خود را به تابو امبکی<ref>Thabo Mbeki</ref>، رئیس جدید کنگرۀ ملی افریقا داد. ماندلا در نزدیکی اومتاتا<ref>Umtata </ref>، واقع در حزب لسوتو<ref>Lesotho </ref>، در خانوادۀ یکی از رؤسای محلی بهدنیا آمد، در جریان محاکمۀ چند تن از رهبران کنگرۀ ملی افریقا در ۱۹۶۱ از اتهام خیانت تبرئه شد، اما بار دیگر در ۱۹۶۴ او را دستگیر و به اتهام خرابکاری و دسیسهچینی برای براندازی حکومت به حبس ابد محکوم کردند. در فوریۀ ۱۹۹۰، به دستور دِکلرک از زندان آزاد و در ژوئیۀ ۱۹۹۱ بدون هیچگونه رقیبی به ریاست کنگرۀ ملی افریقا برگزیده شد. در دسامبر ۱۹۹۱، کنگرۀ ملی افریقا مذاکرات خود را دربارۀ قانون اساسی کشور با حکومت وقت آغاز کرد و در فوریۀ ۱۹۹۳ ماندلا و دِکلرک بر سر تشکیل حکومت وحدت ملی، پس از برگزاری انتخابات آزاد و غیرنژادی، به توافق رسیدند (این انتخابات در ۱۹۹۴ برگزار شد). درپی تعقیب قضایی اعضای پیشین نیروهای امنیتی حکومت دِکلرک در مارس ۱۹۹۶، روابط میان او و ماندلا به تیرگی گرایید. ماندلا در دسامبر ۱۹۹۷ از ریاست کنگرۀ ملی افریقا کنار رفت و جای خود را به تابو امبکی، معاون پیشین خود، داد. در ژانویۀ ۲۰۰۰ به مقام میانجی سازمان ملل متحد در جنگ داخلی هفتسالۀ بوروندی<ref>Burundi </ref> | }} | ||
مانْدِلا، نلسون (۱۹۱۸ـ۲۰۱۳م)(Mandela, Nelson)<br /> [[File:38085000.jpg|thumb|مانْدِلا، نِلْسون]](نام کامل: نلسون رولْیهْلاهلْا ماندلا<ref>Nelson Rolihlahla Mandela</ref>) سیاستمدار و حقوقدان اهل افریقای جنوبی، از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ رئیسجمهور آن کشور. ریاست کنگرۀ ملی افریقا<ref>(African National Congress (ANC</ref> را بر عهده داشت (۱۹۹۱ـ۱۹۹۷). از ۱۹۶۴ در مقام سازماندهندۀ کنگرۀ ملی افریقا، که غیرقانونی اعلام شده بود، به زندان افتاد و به نماد وحدت برای جنبش جهانی مبارزه با جدایی نژادی بدل شد. در فوریۀ ۱۹۹۰، او را آزاد کردند و ممنوعیت فعالیت کنگرۀ ملی افریقا هم از بین رفت. ماندلا پس از آزادی، با حکومت افریقای جنوبی دربارۀ آیندۀ چندنژادی این کشور مذاکره کرد. پس از آنکه کنگرۀ ملی افریقا ۶۲.۶۵ درصد آرا را در انتخاباتی به دست آورد که در آن سفیدپوستان و سیاهپوستان حق رأی داشتند، ماندلا در مه ۱۹۹۴ در مقام اولین رئیسجمهور پس از دورۀ جدایی نژادی سوگند یاد کرد. در ۱۹۹۳، به همراه دِکلرک<ref>de Klerk </ref>، رئیسجمهور وقت افریقای جنوبی، به پاس تلاش برای برچیدن نظام جدایی نژادی و مذاکره برای مردمسالاری غیرنژادی، برندۀ جایزۀ صلح نوبل شد. در ژوئن ۱۹۹۹، از ریاست جمهوری کناره گرفت و جای خود را به تابو امبکی<ref>Thabo Mbeki</ref>، رئیس جدید کنگرۀ ملی افریقا داد. ماندلا در نزدیکی اومتاتا<ref>Umtata </ref>، واقع در حزب لسوتو<ref>Lesotho </ref>، در خانوادۀ یکی از رؤسای محلی بهدنیا آمد، در جریان محاکمۀ چند تن از رهبران کنگرۀ ملی افریقا در ۱۹۶۱ از اتهام خیانت تبرئه شد، اما بار دیگر در ۱۹۶۴ او را دستگیر و به اتهام خرابکاری و دسیسهچینی برای براندازی حکومت به حبس ابد محکوم کردند. در فوریۀ ۱۹۹۰، به دستور دِکلرک از زندان آزاد و در ژوئیۀ ۱۹۹۱ بدون هیچگونه رقیبی به ریاست کنگرۀ ملی افریقا برگزیده شد. در دسامبر ۱۹۹۱، کنگرۀ ملی افریقا مذاکرات خود را دربارۀ قانون اساسی کشور با حکومت وقت آغاز کرد و در فوریۀ ۱۹۹۳ ماندلا و دِکلرک بر سر تشکیل حکومت وحدت ملی، پس از برگزاری انتخابات آزاد و غیرنژادی، به توافق رسیدند (این انتخابات در ۱۹۹۴ برگزار شد). درپی تعقیب قضایی اعضای پیشین نیروهای امنیتی حکومت دِکلرک در مارس ۱۹۹۶، روابط میان او و ماندلا به تیرگی گرایید. ماندلا در دسامبر ۱۹۹۷ از ریاست کنگرۀ ملی افریقا کنار رفت و جای خود را به تابو امبکی، معاون پیشین خود، داد. در ژانویۀ ۲۰۰۰ به مقام میانجی سازمان ملل متحد در جنگ داخلی هفتسالۀ بوروندی<ref>Burundi </ref> تعیین شد. ماندلا در ۱۹۵۸ با وینی ماندلا<ref>Winnie Mandela</ref>، از فعالان حقوق مدنی افریقای جنوبی، ازدواج کرد. این دو در ۱۹۹۲ از یکدیگر جدا شدند و در ۱۹۹۶ جدایی آنان رسمیت یافت. در ۱۹۹۸، نلسون ماندلا با گراسا ماشل<ref>Graça Machel </ref>، بیوۀ رهبر ملیگرای موزامبیک، ازدواج کرد. زندگینامۀ خودنوشت ماندلا با عنوان ''راهی طولانی تا آزادی<ref>''Long Walk to Freedom''</ref>'' (۱۹۹۴) با اقبال بسیار روبهرو شد و دیدار رسمی او در مقام رئیسجمهور کشورش از انگلستان در ژوئیۀ ۱۹۹۶ موفقیتی چشمگیر بهشمار میرفت. | |||
| | ||