ماکسیم سیرو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
ماکسیم سیرو (۲۵ اکتبر ۱۹۰۷- ۲۶ ژانویه ۱۹۷۵م)
ماکسیم سیرو (۲۵ اکتبر ۱۹۰۷- ۲۶ ژانویه ۱۹۷۵م)


(به فرانسوی: <bdi>Maxime Siroux</bdi>) معمار فرانسوی. وی که از برجسته‌ترین معماران خارجی بود که در طرح نوسازی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] فعالیتی چشمگیر داشت، در فرانسه در رشتۀ معماری تحصیل کرده بود. در سال ۱۳۱۰ش به ایران آمد و به عنوان معمار و سرمعمارِ چندین وزارتخانۀ مهم (از جمله وزارت فرهنگ، صنایع و معادن، کشاورزی، امور داخله و دارایی) فعالیت کرد. سیرو با پیشنهاد [[آندره گدار]] به منظور تهیۀ نقشه‌های جامع، نقشه‌های اجرایی، طراحی‌های فنی و نیز نظارت بر امور ساختمانی [[دانشگاه تهران]] و [[موزه ایران باستان|موزۀ ایران باستان]] استخدام گردید. گسترۀ آثار وی چه از لحاظ تنوع سبک و چه از لحاظ حجم، بسیار چشمگیر است. سیرو از چهره‌های باستان‌شناسی ایران نیز بود. هرچند او فعالیت‌های متعدد باستان‌شناسی در ایران داشت، اما تألیفات وی که حاصل سفرهای تحقیقاتی متعدد در ایران و مطالعات تاریخی اوست، وی را در زمرۀ چهره‌های آشنای تاریخ معاصر ایران درآورده است؛ از جمله سلسله‌مقالات و گزارش‌هایی که در اختیار گدار قرار داد و در کتاب ''آثار ایران''<ref>''L'Art de l'Iran''</ref> (پاریس- 1962م) چاپ شده‌اند. سیرو در عرصه‌های علمی ایران نیز شناخته شده است و از اولین استادان دوره‌های نخستین رشتۀ معماری در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] بوده است.
(به فرانسوی: <bdi>Maxime Siroux</bdi>) معمار فرانسوی. وی که از برجسته‌ترین معماران خارجی بود که در طرح نوسازی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] فعالیتی چشمگیر داشت، در فرانسه در رشتۀ معماری تحصیل کرده بود. در سال ۱۳۱۰ش به ایران آمد و به عنوان معمار و سرمعمارِ چندین وزارتخانۀ مهم (از جمله وزارت فرهنگ، صنایع و معادن، کشاورزی، امور داخله و دارایی) فعالیت کرد. سیرو با پیشنهاد [[آندره گدار]] به منظور تهیۀ نقشه‌های جامع، نقشه‌های اجرایی، طراحی‌های فنی و نیز نظارت بر امور ساختمانی [[دانشگاه تهران]] و [[موزه ایران باستان|موزۀ ایران باستان]] استخدام گردید. گسترۀ آثار وی چه از لحاظ تنوع سبک و چه از لحاظ حجم، بسیار چشمگیر است. سیرو از چهره‌های باستان‌شناسی ایران نیز بود. هرچند او فعالیت‌های متعدد باستان‌شناسی در ایران داشت، اما تألیفات وی که حاصل سفرهای تحقیقاتی متعدد در ایران و مطالعات تاریخی اوست، وی را در زمرۀ چهره‌های آشنای تاریخ معاصر ایران درآورده است؛ از جمله سلسله‌مقالات و گزارش‌هایی که در اختیار گدار قرار داد و در کتاب ''آثار ایران''<ref>''L'Art de l'Iran''</ref> (پاریس- 1962م) چاپ شده‌اند. سیرو در عرصه‌های علمی ایران نیز شناخته شده است و از اولین استادان دوره‌های نخستین رشتۀ معماری در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبا]] بوده است.  




'''آثار مهم'''  
'''آثار مهم'''


مجتمع دانشکدۀ پزشکی، دانشکدۀ علوم و چندین دانشکدۀ دانشگاه تهران، کتابخانۀ ملی ایران، بخش‌های الحاقی به موزۀ ایران باستان، چند بنای یادبود و بیمارستان و مدرسه و کارخانه و هتل، ویلا برای چندین وزیر و مقام بالای دولتی و همچنین همکاری در طراحی و ساخت مدارس و بناهای آموزشی در شهرستان‌ها. از مهم‌ترین آثار وی در شهرستان‌های ایران می‌توان به مواردی از این دست اشاره کرد: دانشسرای مقدماتی پسرانِ [[تبریز، شهر|تبریز]] (۱۳۱۵ش)، دبستان [[رامسر، شهر|رامسر]] با همکاری معماران ایرانی، دبستان [[کازرون، شهر|کازرون]] و دبیرستان حکمت در [[قم، شهر|قم]] و چندین مدرسه در [[یزد، شهرستان|یزد]].  
مجتمع دانشکدۀ پزشکی، دانشکدۀ علوم و چندین دانشکدۀ دانشگاه تهران، کتابخانۀ ملی ایران، بخش‌های الحاقی به موزۀ ایران باستان، چند بنای یادبود و بیمارستان و مدرسه و کارخانه و هتل، ویلا برای چندین وزیر و مقام بالای دولتی و همچنین همکاری در طراحی و ساخت مدارس و بناهای آموزشی در شهرستان‌ها. از مهم‌ترین آثار وی در شهرستان‌های ایران می‌توان به مواردی از این دست اشاره کرد: دانشسرای مقدماتی پسرانِ [[تبریز، شهر|تبریز]] (۱۳۱۵ش)، دبستان [[رامسر، شهر|رامسر]] با همکاری معماران ایرانی، دبستان [[کازرون، شهر|کازرون]] و دبیرستان حکمت در [[قم، شهر|قم]] و چندین مدرسه در [[یزد، شهرستان|یزد]].