دوروتی لامور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
لامور با پوشیدن لباس لنگی (لباس مردم مالزی و اندونزی) در ''شاهزاده خانم جنگل'' به شهرت رسید و این لباس جزء لاینفک شخصیت سینمایی او شد. در ۱۹۴۰ با سری فیلمهای جادۀ... کنار [[باب هوپ]] و [[بینگ کرازبی (۱۹۰۴ـ۱۹۷۷)|بینگ کرازبی]]، در زمرۀ پولسازترین بازیگران زن هالیوودی درآمد. اما بازیگر پرقدرتی نبود و در نقشهایی به جز این کمدیها، حضوری پررنگ نداشت. اساساً بازیگری بود که میبایست کنار ستارگان بزرگ قرار گیرد، تا به واسطۀ آنان حضورش درک و حس شود. به همین دلیل، با وجود ملاحت انکارناپذیر، هرگز نتوانست مثل دیگر ستارگان زن به تنهایی بار بازیگری فیلمی را به دوش کشد. البته گاه بزرگانی مثل [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] یا هنری هاتاوی<ref>Henry Hathaway</ref> در فیلمهای ''گردباد'' و ''جانی آپولو'' توانستند از او بازیهای درخور توجهی بگیرند. با اینحال، لامور در کل بیشتر آوازهخوان بود تا بازیگر. اما هرچه که بود، جایگزینی جوآن کالینز<ref><bdi>Joan Collins</bdi></ref> در نقش بازیگر زن در آخرین فیلم جادهای هوپ - کرازبی، جادۀ هنگ کنگ (نورمن پاناما<ref>Norman Panama</ref>- ۱۹۶۲)، هرگز طنز و انبساطی را که لامور با خود به این فیلمها میآورد، منتقل نکرد. | لامور با پوشیدن لباس لنگی (لباس مردم مالزی و اندونزی) در ''شاهزاده خانم جنگل'' به شهرت رسید و این لباس جزء لاینفک شخصیت سینمایی او شد. در ۱۹۴۰ با سری فیلمهای جادۀ... کنار [[باب هوپ]] و [[بینگ کرازبی (۱۹۰۴ـ۱۹۷۷)|بینگ کرازبی]]، در زمرۀ پولسازترین بازیگران زن هالیوودی درآمد. اما بازیگر پرقدرتی نبود و در نقشهایی به جز این کمدیها، حضوری پررنگ نداشت. اساساً بازیگری بود که میبایست کنار ستارگان بزرگ قرار گیرد، تا به واسطۀ آنان حضورش درک و حس شود. به همین دلیل، با وجود ملاحت انکارناپذیر، هرگز نتوانست مثل دیگر ستارگان زن به تنهایی بار بازیگری فیلمی را به دوش کشد. البته گاه بزرگانی مثل [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]] یا هنری هاتاوی<ref>Henry Hathaway</ref> در فیلمهای ''گردباد'' و ''جانی آپولو'' توانستند از او بازیهای درخور توجهی بگیرند. با اینحال، لامور در کل بیشتر آوازهخوان بود تا بازیگر. اما هرچه که بود، جایگزینی جوآن کالینز<ref><bdi>Joan Collins</bdi></ref> در نقش بازیگر زن در آخرین فیلم جادهای هوپ - کرازبی، جادۀ هنگ کنگ (نورمن پاناما<ref>Norman Panama</ref>- ۱۹۶۲)، هرگز طنز و انبساطی را که لامور با خود به این فیلمها میآورد، منتقل نکرد. | ||
فیلمشناسی (گزیدۀ آثار) | |||
<br /> | |||
---- | ---- | ||